زمینهای ترکخورده، خاطرات خشکیدهای است که از بسیاری از رودخانههای کشور به یادگار مانده. سوءمدیریت منابع آب و تغییر اقلیم، دست به دست هم دادهاند و پای رفتن را از بسیاری از رودخانههای کشور گرفته یا از آنها کانالی ساختهاند برای تخلیه فاضلاب.
زرجوب و گوهررود در رشت که زمانی زندگی را در این شهر جاری کرده بودند، اکنون به محلی برای تخلیه فاضلاب بدل شدهاند. ورود فاضلاب شهری، بیمارستانی و صنعتی به این رودخانهها مشکلات بهداشتی زیادی برای ساکنان منطقه ایجاد کرده است.
حال و روز بیشتر رودخانههای شمال از زرجوب و گوهررود بهتر نیست. در حوضه آبریز خزر حدود ۲۰۰رودخانه سرنوشتی مشابه پیدا کردهاند. این رودخانهها که روزگاری محل تخمریزی ماهیها بودند از زندگی خالی شدهاند.
ورود فاضلابخانگی، صنعتی و کشاورزی در کنار سدسازی شانس مهاجرت ماهیان دریای خزر به سمت بالادست رودخانهها را تقریبا به صفر رسانده، به همین دلیل آبزیهایی مانند ماهیهای خاویاری دیگر قادر به مهاجرت و تخمریزی نیستند و به این شکل، خطر انقراض هر روز به آنها نزدیکتر میشود.
حال ناخوش رودخانهها، بهداشت روان ساکنان شمال کشور و اقتصادشان را نیز بیمار کرده است. برای نمونه تا مدتی پیش و در سالهای ۷۱ و ۷۲ که اتحادیههایی برای صیدپره شکل گرفت سهم هر صیاد عضو یک تعاونی صد نفره از یک دوره صید در هر سال یک تن و ۲۰۰ کیلوگرم ماهی بود، اما این سهم این روزها به ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم کاهش یافته است. ورود ۹۰درصد فاضلاب شهرهای شمالی کشور از طریق رودخانهها به خزر، به طور حتم در کاهش آبزیان بیتاثیر نیست، درحالی که نتایج برخی آزمایشها نیز از وجود ۴۰۰ نوع انگل در بدن ماهیان شمال حکایت دارد.
در جنوب کشورمان نیز رودخانهها پای رفتن ندارند. مثلا حجم ورودی فاضلاب به کارون به حدی است که برخی ورودیهای فاضلاب به این رودخانه را با آبشار اشتباه میگیرند. مدیرکل مدیریت بحران خوزستان مدتی پیش دراین باره گفته بود ورود فاضلاب به کارون آنقدر علنی است که کمکم مردم فکر میکنند در رودخانه کارون آبشار ایجاد کردهایم و با آن عکس میگیرند!
ده مترمکعب فاضلاب انسانی و ۵۰ مترمکعب پساب کشاورزی در ثانیه به کارون میریزد. به عبارت دیگر هرروز حدود شش میلیون مترمکعب فاضلاب انسانی و کشاورزی روانه کارون میشود.
بنابراین میتوان گفت رودخانههای کشور در شمال، جنوب، شرق و غرب کشور شرایط ناگواری دارند. به همین دلیل امروز که در تقویم روز جهانی اقدام برای حمایت از رودخانههاست فرصتی است تا شهروندان به اهمیت این اکوسیستمها بیشتر فکر کنند و سازمانهای مسؤولی مانند سازمان حفاظت محیط زیست، دستکم اطلاعات شان از رودخانهها را به روز کرده و برای حفظ آنها از مقام شعار فراتر بروند.