رئیس مرکز جنگلهای خارج از شمال سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با اشاره به اینکه دامداری و کشاورزی زیراشکوب بیشترین آسیب را به جنگلهای زاگرس میزند، گفت: برای بهبود شرایط جنگلهای زاگرس باید وابستگی جوامع محلی را به این جنگلها کاهش داد.
هاشم موسوینژاد با اشاره به اینکه عوامل مختلفی جنگلهای زاگرس را تهدید میکند، گفت: حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار هکتار از جنگلهای زاگرس دچار خشکیدگی شده است.
وی درباره عوامل تخریب جنگلهای زاگرس نیز توضیح داد: بخش قابل توجهی از جنگلهای زاگرس تحت کشت زیراشکوب قرار گرفته است و این مساله بزرگترین لطمه را به این جنگلها میزند.
رئیس مرکز جنگلهای خارج از شمال سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور درباره پیامدهای کشت زیراشکوب در جنگلهای زاگرس بیان کرد: کشت زیراشکوب آسیبهای زیادی برای جنگلهای زاگرس دارد. برای نمونه استفاده از سم توسط کشاورزان سبب میشود که برخی گونههای جانوری در جنگل از بین بروند یا ناچار به مهاجرت شوند.
وی ادامه داد: با مرگ این گونههای جانوری و یا مهاجرت آنها آفات و بیماری در جنگل افزایش پیدا میکند و درختان بیشتری از بین میروند.
موسوی نژاد در پاسخ به این پرسش که چه میزان از اراضی جنگلی زاگرس تحت کشت زیر اشکوب قرار گرفته است؟ گفت: برای پاسخگویی دقیق در این خصوص نقشههای اراضی در حال بروزرسانی است.
رئیس مرکز جنگلهای خارج از شمال سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با اشاره به اینکه چرای دام نیز به جنگلهای زاگرس آسیب میزند، عنوان کرد: برای بهبود شرایط باید وابستگی جوامع محلی را به جنگلهای زاگرس کاهش داد.
وی ادامه داد: در کنار کشاورزی و دامداری در جنگلهای زاگرس باید به کاربری غیراصولی نیز به عنوان یکی از عوامل تهدید کننده جنگلهای زاگرس اشاره کرد.
موسوی نژاد یادآور شد: برای نمونه برخی از جوامع محلی اقدام به سرشاخهزنی یا برداشت غیر اصولی صمغ درختان میکنند و این رویکرد به جنگلهای زاگرس آسیب میزند.
رئیس مرکز جنگلهای خارج از شمال سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با اشاره به اینکه قاچاق چوب نیز جنگلهای زاگرس را تهدید میکند، عنوان کرد: به دلیل نبود سوخت مناسب برخی از جوامع محلی نیز از چوب درختان به عنوان سوخت استفاده میکنند.
موسوی نژاد یادآور شد: چنانچه عوامل تهدید کننده زاگرس کنترل یا برطرف شود، جنگل امکان بازسازی را دوباره به دست خواهد آورد و شرایط جنگلهای زاگرس بهبود مییابد.