بحران آب ،گرد و غبار و مدیریت زندگی را در سیستان و بلوچستان زمینگیر کرده است
آب نیست، شغل نیست، هوا نیست، بهداشت نیست. این نیست ها فقط حکایت گوشه ای از رنج اهالی سیستان و بلوچستان است که سالهاست از جنوب شرقی کشورمان به گوش می رسد و در مقابل برخی مسئولان واژه تکراری را به این مشکلات سنجاق می کننداما عبور این مشکلات از مرز بحران گواهی است بر اینکه مسئولان راهکاری در بساط ندارند به همین دلیل به مشکلات ساکنان جنوب شرق کشور هر روز دامن زده می شود برای نمونه چند روزی است که گرد و غبار زندگی را در سیستان فلج کرده و تا دیروز حدود ۶۰۰ نفر به خاطر مشکلات تنفسی روانه بیمارستان شدند.
گرد و غباری که بیماری تنفسی را در سیستان شایع کرده و از کودک خردسال تا پیر زن و پیرمردهای این منطقه را راهی بیمارستان میکند، چند روزی است که ادارات را نیز به تعطیلی کشانده است. برخلاف هزینههای درمانی بالا، دولت تدبیری برای ارائه خدمات ارزان قیمتتر در بیمارستانها به مردم سیستان ندارد. سیستانی ها که بیشترشان به قول معروف آهی در بساط ندارند ناچارند بخشی از درآمد خود را در زمان وزش بادهای ۱۲۰ روزه سیستان که حالا ۱۸۰ روز روی زندگی آنها سایه می اندازد، صرف درمان بیماریهای تنفس خود و اعضای خانوادهشان کنند و اگر خوش شانس باشند و در بندهای قرارداد بیمه آنها استفاده از خدمات مرکز فوق تخصصی بیماریهای تنفسی گنجانده شده باشد، میتوانند بخشی از هزینههای درمانی خود را از طریق بیمه پرداخت کنند. در این میان البته روستاییان مرزنشینی که حتی شناسنامه هم ندارند، باید با درد بیماریهای تنفسی بسوزند و بسازند یا اینکه هزینههای سرسام آور بیمارستان را از جیب خود پرداخت کنند. تامین حقآبه تالاب هامون به عنوان تنها راه حل نجات مردم منطقه در پیچ و خم مذاکرات و دیپلماسی خارجی گم شده است و این میهمان ناخوانده که از بستر خشک هامون به خانهها راه مییابد، هر سال در چنین روزهایی از بین مردم بومی، قربانی میگیرد.
ب چند روزی است که گرد و غبار روی زندگی اهالی سیستان سایه انداخته است. در برخی از ساعات روز، چشم چشم را نمیبیند. بادهای ۱۲۰ روزه که زمانی برای شمال استان سیستان و بلوچستان نعمت بود و گرمای طاقت فرسای تابستان را برای بومیان تعدیل میکرد، این روزها بستر خشک تالاب هامون را میروبد و گرد و غبار حاصل از این فرسایش را به خانههای مردم روستاها و شهرهای شمال سیستان و بلوچستان میآورد.
مشکلات بسیار
مهرداد مهرپرور یکی از ساکنان زابل به ما میگوید: زندگی برای ما مشکل تر از گذشته شده اکنون علاوه بر بی آبی باید با گرد و غبار و بیماری نیز دست و پنجه نرم کنیم.
او ادامه میدهد:در حالی که نمی توانیم نفس بکشیم به ما ماسکهایی برای مقابله با گرد و غبار به مردم تحویل دادهاند اما این ماسک ها تاثیری ندارند.
ابوذر نکویی دیگر شهروند زابلی نیز به ما می گوید:توفانهای شدید ۱۲۰ روزه بیماری آسم و تنگی نفس را در منطقه افزایش داده است.
آن طور که او می گوید این روزها بخش تنفسی بیمارستانهای شمال استان مملو از مراجعه کننده است و کودکان و افراد سالخورده دچار بیماریهای تنفسی شدهاند.در چند روز اخیر تنها کاری که در سطح استان انجام شده است، ادارات را تعطیل کردهاند اما قدم مثبتی دیگری برداشته نشده است.
نکویی ادامه میدهد: گرد و غبار بر کیفیت آب سیستان هم اثر میگذارد زیرا با شروع توفانها شاهد قطعی برق و از کار افتادن پمپها هستیم. این مساله فشار آب لولهها را کم و زیاد میکند و در برخی موارد هم که لولههای مسیر از جنس آزبست است، آب گل آلود و آغشته به گرد و غبار وارد شبکه انتقال آب میشود.
به گفته این شهروند زابلی، مردم ناگزیرند هزینههای درمانی خود را بپردازند. اگر تحت پوشش بیمه باشند، بخشی از هزینهها را بیمهها پرداخت میکنند اما روستاییان ساکن نقاط مرزی که فاقد شناسنامه هستند، هزینههای درمانی را باید خودشان پرداخت کنند.
خانم کوهکن که در روستای تپهکنیز زابل زندگی می کند از شرایط ناگوار روستاییان گلایه می کند و ادامه می دهد: اگر به دادمان نرسند زیر گرد و غبار مدفون می شویم آب نداریم هوا هم پر از گرد و غبار شده نمی دانیم برای چرای دام هایمان چه کنیم. چشم خیلی از اهالی روستا به خاطر توفان آسیب دیده است.
توزیع ماسک و بستههای مواد غذایی
مسئولان برای حمایت از مردمی که زندگی به کامشان هر روز تلخ تر می شود اقدام به توزیع ماسک و بسته های غذایی می کنند.
هوشنگ ناظری فرماندار زابل هم در گفتوگو با ما درباره اقداماتی حمایتی بخش دولتی بیان میکند: کارهایی که باید انجام شود در دو قسمت اقدامات اورژانسی و میان مدت پیگیری میشود.
او ادامه میدهد: یکی از کارهای اورژانسی توزیع رایگان ماسک بین روستاییان است
به گفته ناظری، از ۹۰۰ روستای واقع در بخش سیستان، تقریبا ۳۰۰ روستا در مسیر باد قرار دارند. چندین هزار ماسک توسط هلال احمر و دستگاههای دیر در بین مردم توزیع شده است. همچنین سبدهای کالایی از مواد غذایی شامل حبوبات، برنج، روغن، عدس لوبیا ماکارونی و غیره به ارزش ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان به هر خانوار تحویل داده میشود.
او درباره خدمات بهداشتی ارائه شده به مردم هم عنوان میکند: برای مسایل تنفسی دستگاههای بهداشت و درمان سطح استان آمادگی کامل برای پذیرش بیماران دارند. یک مرکز تخصصی تنفسی در سطح استان ایجاد شده است.
فرماندار زابل اظهار امیدواری میکند که مشکل منطقه به صورت زیربنایی و از طریق مذاکره با کشور افغانستان برای تامین حقآبه تالاب هامون حل شود.
افزایش شدت گرد و غبار
ناظری بیان میکند: بادهای ۱۲۰ روزه سیستان به بادهای ۱۶۰ یا ۱۸۰ روزه تبدیل شدهاند. خشکسالیهای پیاپی دمای هوا را افزایش داده است و این افزایش دما به همراه کاهش رطوبت منطقه باعث ایجاد تغییر در فشار هوا و طولانی شدن مدت وزش بادهای ۱۲۰ روزه شده است. این بادها از اردیبهشت تا انتهای تابستان ادامه مییابد.
آن طور که فرماندار زابل می گوید در سال زراعی جاری (۹۷-۹۶) هیچ آبی از سوی رودخانه هیرمند و فراه رود به تالاب هامون وارد نشده و خشکسالی نسبت به گذشته شدیدتر شده است.
به گفته فرماندار زابل شدت گرد و غبار در سیستان افزایش یافته و تنها راه نجات مردم منطقه تامین حقآبه تالاب هامون است
افغانستان که در بالادست رودخانه هیرمند و رودهای منتهی به تالاب هامون واقع شده است، آب تالاب هامون را صرف توسعه کشت و کار میکند اما فرماندار زابل یادآور میشود: وضعیت افغانستان بهتر از ایران نیست و بر اساس گزارشهای رسیده مناطق غربی این کشور که همجوار با ایران است دچار خشکسالی و مشکلات عدیدهای است.
گرد و غبار هامون بین المللی می شود
دود سدسازیهای افغانستان و خشک شدن تالاب هامون فقط به چشم مردم ایران نمیرود. احمد قرایی، عضو هیات علمی پژوهشکده هامون در گفتوگو با ما عنوان میکند: گرد وغبارهای این روزها بر اساس عکسهای هوایی از هامون صابری واقع در افغانستان و نزدیکی هرات آغاز میشود. با اضافه شدن ریزگردهای سیستان به آن، به سمت جنوب کشور پیش میرود و با چرخش ۹۰ درجه ای به سمت افغانستان می رود و تا عمق ۷۰۰ کیلومتری پاکستان نیز نفوذ میکند.
او ادامه میدهد: اگر برای احیای تالاب هامون برنامهای نداشته باشیم، ریزگردهای بستر هامون به جز ایران، افغانستان و پاکستان دیگر کشورهای منطقه را هم درگیر کرده و آن را به معضلی بینالمللی تبدیل میکند.
بی آبی سبب شده برخی از اهالی سیستان بستر تالاب هامون را شکافته و از آب زیر سطحی آن برای تامین نیاز شرب دامهای خود استفاده کنند. قرایی اگرچه این اقدام را تخریب بستر تالاب و اقدامی خلاف قانون میداند اما تاکید میکند: اگر برای مردم معیشت جایگزین تعریف نشود، مردم ناگزیرند که نیازهای خود را به نحوی تامین کنند.
او اضافه میکند: برداشت آب زیرسطحی از نقاط عمیقتر تالاب هامون بر روی پدیده ریزگردها و تشدید آن تاثیری ندارد اما اگر برداشت این آب ادامه یابد و شدت آن توسط مردم محلی بیشتر شود، لایههای سطحی شور شده و اگر آب به تالاب باز گردد، ممکن است دیگر نیزارهای تالاب سبز نشوند.
برطرف شدن مشکلات اهالی سیستان و بلوچستان در گرو تامین حقآبه هامون است مساله ای که دروزارتخارجه آن طور که باید به آن توجه نمی شود، زیرا برخلاف اینکه مدتی پیش خبراز تشکیل کارگروه ویژه دیپلماسی آب منتشر شد هنوز افغانستان برای تامین حقابه هامون قدمی برنداشته و امسال ورودی آب چاه نیمههای سیستان و بلوچستان صفر بوده است. این در حالی است که بر اساس توافقات بین ایران و افغانستان باید هر سال بیش از ۸۰۰ میلیون متر مکعب آب به ایران وارد شود.
کاهش ۲۷۵ درصدی تراز آبهای زیرزمینی
مدیرعامل آب منطقه ای سیستان و بلوچستان گفت : تراز آب های زیرزمینی استان در سال آبی ۹۵-۹۶ نسبت به دراز مدت ۲۷۵ درصد کاهش داشته و همچنان در حال کاهش است.
اتابک جعفری افزود: حجم سدها نسبت به سال گذشته ۴۹ درصد و حجم مخازن هم ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده است و در مجموع بیش از ۷۰ درصد آن خالی است.
به گزارش ایسنا،مدیرعامل آب منطقه ای استان عنوان کرد: خاش با ۳۷۵ میلیون متر مکعب، ایرانشهر با ۳۸۵ میلیون متر مکعب و دلگان با ۳۴۸ میلیون متر مکعب بالاترین مصرف آب را به خود اختصاص دادند و نیمروز و هامون با ۱۴ و ۱۶ میلیون متر مکعب کم مصرف ترین شهرستان های استان هستند.
وی گفت: بیش از ۴۰۰۷ روستا در سیستان و بلوچستان فاقد سامانه آبرسانی است. جعفری افزود: آب چاه نیمه ها در حال کاهش شدید است، ۳۰۰ میلیون متر مکعب حجم مرده آن بوده و ۳۳۰ میلیون متر مکعب آب در چاه نیمه ها تبخیر شده است ، البته در شهریور ماه ۲۵۰ میلیون متر مکعب به چرخه اضافه و جایگزین خواهد شد.
لیلا مرگن