جنگل های شرایط مناسبی ندارند،آفات و بیماری دست به دست آتش سوزی داده و جنگل های هیرکانی و زاگرس را بیش از پیش تهدید می کند، رودخانه های کشور دیگر مانند گذشته جریان ندارند آنها که دائمی بودند فصلی شده اند واز فصلی ها نیز نشانی در دست نیست،دریاچه ها و تالاب ها نیز کم کم دارند خاطره می شوند و جز زمینی خشک از آنها چیزی باقی نمی ماند.دریای خزر نیز به دلیل سرریز شدن فاضلاب استان های ساحلی به آن حال و روز خوبی ندارد ، این ها بخشی از آسیب هایی است که محیط زیست کشورمان با آن رو به روست و براساس آن می توان گفت شرایط محیط زیست کشور اصلا مناسب نیست.
اما این شرایط ناگوار درحالی سایه بر محیط زیست کشور انداخته که ما قوانین و نهاد های مناسبی برای حمایت و حفظ محیط زیست کشور داریم،برای نمونه حدود 108 سال از تاسیس سازمان جنگل ها می گذرد و یا حدود 50 سال است که سازمان حفاظت محیط زیست در کشور تاسیس شده است.
قوانین کشور را که بررسی کنید به اصلی 50 قانون اساسی کشور می رسید که مختص محیط زیست است و اگر مورد توجه شهروندان مسئولان قرار گیرد می توان امیدوار بود که بسیاری از مشکلات کنونی محیط زیست کشور حل و فصل شود،چراکه براساس اصل 50 قانون اساسی «در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسلامروز و نسلهای بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی میشود. از این رو، فعالیت اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.»
اما تخریب بیش از حد محیط زیست کشور گواهی است بر اینکه این گونه قوانین زیر پا گذاشته می شود یا اراده ای برای اجرای آنها وجود ندارد.
بنابراین باید شرایطی را ایجاد کرد که در آن احترام به محیط زیست برای مسئولان و شهروندان در الویت قرار گیرد تا آنها با اجرای قوانینی مانند اصل 50 قانون اساسی کشور مانع از تخریب محیط زیست کشور شوند مهمی که به نسل های آینده نیز تعلق دارد.
فاطمه مژگان دادرس