تاسیس وزارت ازدواج و طلاق ، طرحی است که بتازگی یکی از نمایندگان مجلس آن را مطرح کرده و این که این طرح چقدر پخته یا خام است موضوع این نوشته نیست، بلکه نکته اینجاست که مسئولان و کارشناسانی که میخواهند به مشکلات جوانان رسیدگی کنند، تاکنون هیچ وقت از مقام طرح ایدههایی اینچنینی فراتر نرفتهاند، زیرا این بار اولی نیست که چنین راهکاری مطرح میشود و به احتمال زیاد در آینده نیز کم نیستند افرادی که با ارائه طرح تاسیس وزارتخانه یا سازمان با نامهایی که بیشترشان از مشکلات جوانان الهام گرفته شده، سعی در مطرح کردن خود دارند.
متاسفانه آن زمان دولت نیز برای تلافی این کار نسبت به مسائل وزارت ورزش و جوانان بی اهمیت تر از همیشه شد تا آنجا که تاکنون وظایف مدیران وزارت ورزش و جوانان تدوین نشده و ادغام این دو نهاد فقط در حد تابلوهایشان بوده است.
باید تاکید کرد که مشکل اصلی، نبود نیروی متخصص و دلسوز در این حوزه است، زیرا تاکنون بخش جوانان این وزارتخانه فقط به بررسی مشکلات جوانان و ابراز نگرانی بسنده کرده است.
افزون بر این و برخلاف نام این وزارتخانه، جوانان آن طور که باید با آن آشنا نیستند و کمتر جوانی را می توان پیدا کرد که از بخش جوانان وزارتخانه ورزش و جوانان اطلاعی داشته باشد.
دلایل زیادی سبب این ماجرا شده، زیرا مدیران این بخش یاد گرفته اند در اتاق های دربسته تشکیل جلسه بدهند و برای مشکلات جوانان نسخه هایی بپیچند که هیچ دردی را دوا نمی کند، زیرا برخی از آنها درک درستی از سبک زندگی کنونی جوانان ندارند.
این درحالی است که مدیران چنین نهادی باید از نزدیک از دغدغه جوانان باخبر بودن و برای حل آنها قدم های موثری بردارند، نه این که در اتاق های خود بنشینند و هرازگاهی در نشست های خبری خود ادعا کنند از مشکلات جوانان باخبرند، چون این روزها مشکلات جوانان آن قدر عیان است که یافتن آنها نیاز به کار کارشناسی ندارد.
به همین دلیل باید از مسئولان خواست به جای ارائه این طرح های دم دستی که در صورت تصویب برای مشخص شدن ردیف بودجه آن سال ها باید به انتظار نشست، کمی برای جوانانی که در هیاهوی مسئولان گم شده اند، زمان بگذارند.
مهدی آیینی – گروه جامعه