گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود
نظرهاي مختلفي درباره شکار وجود دارد، بعضي مي گويند شکار مي تواند به توسعه کشور کمک کند به اين شکل که صدور مجوز هاي شکار براي دولت درآمد دارد. عده اي نيز براين باورند که وقتي براي شکارچي قانوني وجود داشته باشد، شکارچيان متخلف و غيرمجاز کاهش پيدا مي کنند. اما نکته اينجاست که شرايط محيط زيست کشور بايد در حدي باشد که بهره برداري از آن بدون اين که خسارتي به کشور وارد کند يا گونه هاي جانوري منقرض شوند، امکان پذير باشد، زيرا هيچ کدام از کارشناسان محيط زيست کشور تاکنون حتي ادعا نکرده اند که گونه هاي جانوري کشور وضع مناسبي دارند به همين دليل بايد فکري به حال مجوزهاي شکاري کرد که هر سال صادرشده و از آمار گونه هاي جانوري کشور کم مي کند.
يکي ديگر از مشکلاتي که گونه هاي جانوري کشور را تهديد مي کند، وجود سلاح شکاري در دست مردم است، براي مثال مدتي قبل معاون سازمان حفاظت محيط زيست عنوان کرد، برخي معتقدند بيش از دو ميليون سلاح مجاز و غيرمجاز در دست مردم وجود دارد. به همين دليل اگر اين مساله بدرستي مديريت نشود، نمي توان اميد داشت که کشتار گونه هاي جانوري در کشور کاهش پيدا کند.
غلامحسين مويد حسيني صدر، سخنگوي فراکسيون محيط زيست مجلس در اين باره به «جام جم» مي گويد: اکنون شکار به تفنن تبديل شده و با توجه به اين که تعداد سلاح شکاري افزايش پيدا کرده، نگرانيم که حيات وحش از بين برود و برخي گونه هاي جانوري منقرض شوند.
وي درباره بحراني شدن شرايط حيات کشور اظهار مي کند: قوانين ما ناقص، قديمي و منسوخ است، براي نمونه در قانون نيامده که فردي که مجوز شکار دارد بايد يک قطعه پرنده شکار کند يا بيشتر به همين دليل شکارچي پرندگان زيادي را شکار مي کند. براي نمونه با به روز کردن قانون مي توان زمان شکار را کاهش داد يا مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع را گسترش داد.
سخنگوي فراکسيون محيط زيست عنوان مي کند: يکي ديگر از مشکلات ما نبود حمايت مناسب از محيط بان هاست، زيرا تعدادي از آنها به دليل انجام وظيفه اکنون در زندان هستند. البته بايد اشاره کرد اکنون استخدام محيط بانان بي ضابطه است تا جايي که براساس فاميلي است نه قانون، وقتي محيط باني به اين شکل به کار گرفته مي شود، کارآيي لازم را ندارد به همين دليل استخدام محيط بانان بايد ضابطه داشته و آنها آزمون هاي خاص خود را پشت سر بگذرانند.
افزون بر اين رفت و آمد انسان در طبيعت نيز آنقدر زياد شده است که ديگر نقطه امني براي گونه هاي حيات وحش کشور باقي نمانده است.
بنابراين مسئولان محيط زيست بايد با مطالعه قوانين کمبودها و نقاط ضعف را مشخص کرده و براي جبران آنها طرح هايي را به مجلس ارائه کنند.
