گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود
جنگلی که آفت در آن موج می‌زند؛ جنگلبانانی که ماه‌هاست حقوق نگرفته‌اند؛ قاچاقچیانی که چوب درختان جنگلی را با تضمین تحویل در محل می‌فروشند و عده‌ای که تبرهایشان را برای نفوذ به جنگل تیز می‌کنند، این خلاصه‌ای است از وضعیت این روزهای جنگل‌های شمال کشور؛ جنگل‌هایی که به دلیل ندانم‌کاری برخی مسؤولان هرسال وسعت‌شان آب می‌رود.آخرین خبرها درباره جنگل‌های هیرکانی از قوت گرفتن زمزمه‌های نفوذ به‌این جنگل‌ها حکایت دارد، آن‌طور که علی‌محمد شاعری، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس گفته سازمان جنگل‌ها در حال فراهم کردن مقدمات برگزاری مزایده‌ای برای بهره‌برداری از درختان افتاده در جنگل‌هاست؛ اتفاقی که بدون شک با شرایط کنونی راه نفوذ به جنگل و تخریب آن را فراهم می‌کند.
اواخر سال ۹۵ بود که سرانجام پس از سال‌ها تلاش قانون توقف بهره‌برداری تجاری از جنگل‌های شمال (طرح تنفس جنگل) به تصویب رسید و برای این‌که آسیب بیشتری به این جنگل‌های باستانی تحمیل نشود، بهره‌برداری از درختان شکسته و افتاده نیز ممنوع شد.
با این حال اما از مجلس خبر می‌رسد که قرار است این ممنوعیت قربانی لابی‌های سیاسی شده و راه نفوذ به جنگل دوباره باز شود.
خارج کردن درختان شکسته و افتاده از جنگل و انجام اقدامات بهداشتی در جنگل کاری ضرورتی است که نمی‌توان انکارش کرد، اما شرایط حفاظت از جنگل‌های کشور به شکلی است که این اقدام راه را برای تخریب بیشتر جنگل باز می‌کند؛ تجربه نشان داده که نظارت بر فعالیت بهره‌برداران در جنگل به‌درستی صورت نمی‌گیرد و سازمان جنگل‌ها توانایی لازم را در این خصوص ندارد؛ به همین دلیل برخی بهره‌برداران، درختان سالم جنگل را نیز تخریب می‌کنند تا بخشکند و به عنوان درختان بیمار آنها را از جنگل خارج کنند.
این درحالی است که تاکنون تحقیق جامعی نیز درباره حجم درختان شکسته و افتاده جنگل و ارزش اقتصادی آنها صورت نگرفته و کم نیستند کارشناسانی که مقدار درختان افتاده و شکسته جنگل را ناچیز می‌دانند و تاکید می‌کنند این درختان نمی‌توانند نیاز کارخانه‌های وابسته به چوب را فراهم کنند.
افزون بر این نمی‌توان هر درخت افتاده و شکسته‌ای را آفت محسوب کرد، زیرا این درختان به نوعی جامعه‌ای خرد را در جنگل تشکیل می‌دهند و برای بسیاری از گونه‌های جانوری مفید محسوب می‌شوند.
بنابر این باتوجه به شرایط شکننده جنگل‌های کشور و این‌که براساس قانون بدون ارائه طرح نمی‌توان برای بهره‌برداری به جنگل پا گذاشت، بهتر است مسؤولان از راهکارهای دیگر برای تامین نیاز کارخانه‌های چوب استفاده کنند؛ اقداماتی مانند زراعت چوب و تسهیل روند واردات چوب و خمیر کاغذ.
مهدی آیینی
