آخرین خبرها
خانه / بایگانی/آرشیو برچسب ها : مجازات

بایگانی/آرشیو برچسب ها : مجازات

اشتراک به خبردهی

راه مجازات از زندان نمي ​گذرد

جمعیت زندانیان رو به کاهش است، چراکه برای خیلی از قضات احکام جایگزین حبس، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده، گواه این رویکرد نیز آخرین آمار رئیس سازمان زندان‌ها از زندانیان کشور است که براساس آن جمعیت 600 هزار نفری زندانیان کشور در سال 93 به حدود 450 هزار نفر در سال 94 رسید

چون بسیاری از مجرمان به جای رفتن به زندان، دور شدن از جامعه و یاد گرفتن جرایم بیشتر به وسیله احکام جایگزین حبس مجازات شدند.

راه مجازات برای بسیاری از قاضی‌ها دیگر کمتر از زندان می‌گذرد و اگر این رویکرد ادامه پیدا کند، شرایط زندان‌های کشور نیز که گنجایش مجرمان را ندارد بهتر می‌شود؛ چراکه افزایش زندانیان به نوعی عرصه را برای یکی از اهداف مجازات حبس که آموزش و برگرداندن مجرم به جامعه است، تنگ می‌کند به همین خاطر بحث مجازات‌های جایگزین حبس مطرح شد که براساس آن با نظر قضات برخی مجرمان به جای زندانی شدن با انجام خدمات عام المنفعه تنبیه می‌شوند.

به نظر می‌رسد این قانون که مصوب سال 92 است و آیین نامه اجرایی آن شهریور 93 تصویب شد، تاثیر مثبتی در کاهش زندانیان داشته؛ چراکه اصغر جهانگیر، رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی نیز در جمع خبرنگاران با اشاره به ورود 450هزار نفر به زندان‌های کشور در سال 94گفته اکنون 213 هزار نفر زندانی درکشور وجود دارد.

افزون براین رئیس سازمان زندان‌ها از این خبر داده که او و همکارانش در تلاشند تا میانگین ورود افراد تحت قرار نیز به زندان‌ها کاهش یابد و با استفاده از احکام جایگزین حبس اشخاص برای مدتی کوتاه روانه زندان نشوند.

آن طور که جهانگیر گفته، در سالی که گذشت 250 هزار نفر از زندانیان چنین شرایطی داشته اند، زیرا مدت اقامت آنها در زندان به ده روز نیز نرسیده بنابراین درست نیست این افراد برای این مدت کوتاه برچسب زندانی بودن را یدک کشیده و برای یک عمر از اجتماع طرد شوند.

رويکردي مثبت

اغلب کارشناسان از احکام جایگزین حبس به‌عنوان اتفاقی مثبت یاد می‌کنند، قاضی کرامت بلاغی نیز براین باور است که چاره‌ای نیست جز این که باید به سراغ مجازات‌های جایگزین حبس رفت، چراکه جرایم متنوع شده اند و جامعه از این نوع مجازات‌ها بیشتر استقبال می‌کند.

اما اوتاکید می‌کند باید دراین میان از افراط و تفریط نیز خودداری کرد، زیرا جرم و مجازات باید بایکدیگر همخوانی داشته باشد.

کارشناسان اعتقاد دارند که نباید از بازدارندگی مجازات غافل شد، زیرا هدف قانون این است که هیچ جرمی بدون جزا باقی نماند، رضایت شاکی جلب و مجرم نیز متنبه شود.

بلاغی، از مجرم به عنوان شخصی که به دلایل و تحت تاثیر شرایطی مرتکب جرم شده یاد می‌کند و می‌گوید:مساله‌ای که این روزها پررنگ‌تر شده، این است که ما با مجرم دشمنی نداریم و باید برای اصلاح او اقدام کنیم. آن‌طور که او توضیح می‌دهد، جمعیت زندان‌های کشور بالا رفته و امکانات آموزشی زندان‌ها نیز با جمعیت زندانیان همخوانی ندارد به همین دلیل مجازات حبس تاثیر زیادی در اصلاح مجرم ندارد ؛چراکه در بسیاری از موارد به قول معروف کمال همنشین بد روی آنها بیشتر تاثیر می‌گذارد تا هدف از مجازات حبس.

اما به نظر می‌رسد برای تاثیر‌گذاری بیشتر احکام جایگزین حبس باید بستر لازم نیز در جامعه فراهم شود، زیرا تمامی زندان‌ها به کارگاه‌های تولیدی مجهز نیستند و در جامعه نیز کارفرماها براحتی افرادی راکه سوءپیشینه دارند، نمی‌پذیرند.

راي سنجيده

کاهش آمار زندانیان اتفاقی خوشایند است که قابل انکار نیست، اما در این میان باید شرایط حاکم برجامعه را نیز در نظر گرفت. قاضی حسن جراحی، معاون آموزش و اجرای احکام شورای حل اختلاف نیز در گفت‌وگو با جام‌جم از تاثیر مثبت احکام جایگزین حبس می‌گوید، اما او بر این تاکید دارد که باید آمار جرم نیز در جامعه همگام با تعداد زندانیان کاهش یابد، چراکه به این شکل می‌توان از بهبود شرایط در جامعه اطمینان حاصل کرد.

جراحی معتقد است برای جرایم غیر عمد مانند جرایم رانندگی احکام جایگزین حبس می‌تواند مفید واقع شود.

اما در این بین هستند کارشناسانی که تاکید دارند نباید به شکلی عمل کرد که احکام جایگزین حبس سبب شود زیان‌دیده‌هایی که به قانون پناه می‌آورند به حق خود نرسند.

قاضی جراحی نیز به این مساله اشاره کرده و یاد آور می‌شود:نباید شرایط به‌گونه‌ای شود که دست قضات برای کشف جرم بسته شود یعنی باید جرم‌زدایی مد نظر باشد.

آن‌طور که معاون آموزش و اجرای احکام شورای حل اختلاف توضیح می‌دهد، کاهش آمار زندانیان زمانی قابل توجه است که آمار جرم نیز کاهش پیدا کند.

برخی کارشناسان نیز براین باورند که احکام جایگزین حبس در کنار مزیت‌هایی که دارد، سبب می‌شود برخی افراد برای رسیدن به حق‌شان با مشکل روبه‌رو شوند برای نمونه می‌توان به افرادی که با کشیدن چک بی‌محل اقدام به کلاهبرداری می‌کنند، اشاره کرد؛زیرا احکام جایگزین حبس برای این افراد سبب می‌شود مالباخته دیگر به پولش نرسد.

البته واقعیت این است که چنین افرادی اگر در زندان نگهداری شوند نیز مالباخته به هدفش نخواهد رسید، اما دراین بین نباید فراموش کرد که یکی از اهداف قانون جلب رضایت زیاندیده است به همین خاطر در چنین مواردی باید سنجیده‌تر عمل کرد.

موفقیت دستگاه قضا در کاهش آمار ورودی‌ها به زندان قابل انکار نیست اما به هر حال از اظهارنظر کارشناسان می‌توان نتیجه گرفت که گرچه احکام جایگزین در کاهش آمار زندانیان نتیجه بخش بوده است، اما برای داشتن جامعه‌ای بهتر باید زیرساخت‌ها را نیز برای این احکام فراهم و شرایطی ایجاد کرد که در آن تمایل اشخاص به قانون شکنی کاهش یابد.

 

جرم تمام مي شود؛مکافات ادامه دارد

انسانی غفلت می‌کند، قانونی پایمال می‌شود، مجازاتی در نظر گرفته می‌شود، قانون‌شکن اصلاح می‌شود، اما جامعه هیچ وقت به روی چنین فردی روی خوش نشان نمی‌دهد، در نتیجه هر روز به تعداد آنهایی که جامعه را خانه خود نمی‌دانند اضافه می‌شود، افرادی که ناگزیر به تکرار جرایم گذشته خواهند شد؛ زیرا تا ابد خود و خانواده‌شان باید تبعات لکه‌ای را که بر گواهی عدم سوء‌پیشنه‌شان نقش بسته تحمل کنند آن هم، به خاطر جرمی که تقاصش را پرداخت کرده‌اند.

اقتصاد کشور بیمار است و بیکاری در جامعه بیداد می‌کند، در این شرایط برای خیلی‌ها اگر شغل نصفه نیمه‌ای هم پیدا شود، درست اجرا نشدن قانون مشکل‌ساز می‌شود، این حکایت افرادی است که بر اثر غفلت یا حادثه‌ای مرتکب جرم کوچکی شده‌اند مانند تصادف رانندگی یا صدور چک بلامحل با مبلغ کم. اما این افراد پس از پشت سر گذاشتن دوران محکومیت خود برای یافتن شغل‌هایی ساده نیز نسبت به دیگر افراد مشکلات بیشتری دارند چون توضیحات درج شده در گواهی عدم سوء پیشینه آنها شانس پیدا کردن کار را از آنها می‌گیرد.

البته هستند افرادی که مخالف این تغییرند. آنها بر این باورند که شخص مجرم باید براساس قانون و تمام و کمال مجازات شود تا جامعه به محیط مناسبی برای زندگی بدل شود. اما برخی کارشناسان این تفکر را افراطی می‌دانند؛ زیرا با دور شدن شخص از جامعه، خانواده او نیز آسیب دیده و در نتیجه افراد بیشتری قربانی چنین مجازات‌هایی می‌شوند؛ مجازات‌هایی که در نهایت فرد را به سمت جرایم تازه سوق می‌دهد.

معضلی بزرگ

مدت‌هاست تلاش می‌شود تا گواهی عدم سوء پیشینه برای برخی شغل‌ها حذف شود یا دست‌کم در گواهی سوء پیشینه حرفی از جرایم کوچک برده نشود.

حجت‌الاسلام مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نیز یکی از معضلات بزرگ کشور را سوءپیشینه کیفری می‌داند، او در این باره به مهر می‌گوید: در هر قانون مربوط و غیرمربوط نوشته شده باید گواهی نداشتن سوء پیشینه کیفری یا محکومیت موثر کیفری وجود داشته باشد که اولا در بسیاری از موارد لازم نیست؛ ثانیا قانون بصراحت گفته برخی جرایم به‌عنوان سوءپیشینه موثر محسوب نمی‌شوند. قانون مجازات اسلامی ماده 25 اعلام می‌کند یک سری جرایم مثل قتل، حبس ابد و مجازات‌های حدی پیشینه موثر کیفری است که خود قانون در جایی دیگر گفته بعد از زمان مشخص آن هم رفع اثر می‌شود.

آن‌طور که انصاری می‌گوید او و همکارانش به دنبال اصلاح این قانون و ایجاد سامانه پیشینه کیفری هستند، زیرا قوه قضاییه باید با ایجاد سامانه، دستگاه‌هایی را که موثر نیستند حذف کند و دستگاه‌های موثر مثل نیروی انتظامی باقی بمانند.

او درباره پیگیری‌ها برای رفع این مشکل خاطرنشان می‌کند: مجمع تشخیص مصلحت نظام در بندی از سیاست‌های کلی این موضوع را در دستور کار خود قرار داده و اخیرا هم جلسه‌ای در دفتر وزیر دادگستری با حضور نیروی انتظامی، معاونان قوه قضاییه، دادستانی تشکیل شد و جمع‌بندی جلسه این شده که ما اصلاحیه‌ای برای آیین‌نامه مربوط برای دولت وقوه قضاییه ارسال کنیم.

گمشده‌ای به نام حقوق اجتماعی

این درحالی است که برخی کارشناسان معتقدند باید شرایطی ایجاد شود که فقط در گواهی عدم سوء پیشینه جرایمی درج شود که براساس قانون سبب سلب حقوق مدنی اشخاص می‌شود.

دکتر محمدعلی نجفی توانا، جرم‌شناس چنین نظری دارد، او در گفت‌وگو با جام‌جم تصریح می‌کند: در قانون جدید مجازات اسلامی مشخص شده که چه جرایمی موجب سلب حقوق مدنی افراد می‌شود؛ یعنی جرایمی که از درجه 5 به بالا هستند، اما متاسفانه در گواهی‌های صادره تمامی جرایم درج می‌شود.

آن‌طور که نجفی توانا می‌گوید، در کشورمان برخلاف کشورهای موفق در گواهی‌هایی نداشتن سوءپیشینه افراد هرگونه سابقه کیفری ثبت می‌شود و این رویکرد سبب بروز مسائلی مانند بی‌اعتمادی می‌شود، چون فرد دیگر نمی‌تواند رابطه موثر کاری برقرار کند.

افزون بر این به نظر می‌رسد با توجه به حجم میلیونی پرونده‌های قضایی در کشور و این احتمال که هر شخص ممکن است به نوعی گرفتار پرونده کیفری شود بهتر است شیوه صدور گواهی عدم سوءپیشینه تغییر کند، اما در این بین نباید فراموش کرد که حساب بزهکاران باسابقه، مرتکبان جرایم مالی و دیگر متخلفانی که سبب جریحه‌دار شدن افکار عمومی شوند باید جدا کرد.

درهای جامعه را نبندید

در این بین هستند کارشناسانی که شرایط جامعه را مدنظر قرار می‌دهند، به نظر آنها با توجه به این‌که تعداد بیکاران جامعه در کشور قابل توجه است و بیکاری می‌تواند بستر لازم برای تخلفات را مهیا کند باید شرایطی را به‌وجود آورد که افراد پس از اصلاح شدن بتوانند از حقوق مدنی و اجتماعی خود بهره‌مند شده و به جامعه برگردند.

دکتر محمدعلی اسفنانی، سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در گفت‌وگو با جام‌جم عنوان می‌کند: برخی مرتکب جرایمی مانند صدور چک بلامحل می‌شوند، اما عده‌ای نیز دست به کلاهبرداری و اختلاس می‌زنند به همین دلیل هنگام صدور گواهی نداشتن سوءپیشینه باید نکاتی را در نظر گرفت؛ زیرا با توجه به آمار افراد بیکار که حدود هشت میلیون نفربرآورد می‌شود نباید شرایط زندگی را برای عده‌ای دشوارتر کرد.

آن‌طور که اسفنانی توضیح می‌دهد نرخ اشتغال در کشورمان در 10 سال گذشته در حد صفر بوده و در این مدت شغل ایجاد نشده است، افزون بر این تورم نیز سبب شده بخش خصوصی نتواند در بخش اشتغال موفق باشد به همین دلیل درست نیست فردی که مدتی قبل مرتکب تخلفی کوچک شده و مجازات آن را نیز از سر گذرانده در یافتن شغل مشکلات بیشتری را تحمل کند،زیرا براساس قانون داشتن شغل و درآمد حق هر ایرانی است.

این در حالی است که برخی نیز معتقدند باید با قانون‌شکنان به شکل جدی برخورد کرد و بستری به‌وجود آورد که در آن اشخاص به فکر قانون‌شکنی نیفتند.

به نظر می‌رسد برای رفع چنین مشکلاتی مسئولان باید شرایطی را در جامعه ایجاد کنند که در آن افراد کمتر مرتکب قانون‌شکنی شوند.

تلاش برای اصلاح فرد

برای کاستن از بار مشکلاتی که وقوع جرم در جامعه زمینه آن را فراهم می‌کند می‌توان نکات دیگری را نیز در نظر گرفت؛ زیرا بر خی کارشناسان معتقدند هدف از مجازات اصلاح مجرم است بنابراین اگر پس از مجازات مجرم اصلاح نمی‌شود می‌توان نتیجه گرفت که شیوه مجازات یا میزان آن موثر نبوده یا قانون مناسبی نوشته نشده است.

سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس با اشاره به آمار حدود 200 هزار نفری زندانیان کشور تصریح می‌کند: مشکل دیگر این است که قانون مجازات ما حبس محور است به همین دلیل بایدمحوریت را برداشته و مجازت‌های دیگری در نظر بگیریم، البته بجز قانون‌گذاری باید نگاه قضات را نیز تغییر داد تا مجازت‌ها نیز حبس محورانه نباشند.

با توجه به اظهارنظر کارشناسان، به نظر می‌رسد باید شرایطی ایجاد کرد که در آن افرادی که مرتکب جرایم کوچک می‌شوند پس از اصلاح و تنبیه بتوانند دوباره به جامعه بازگردند. برای رسیدن به این هدف قوه قضاییه با هماهنگی نیروی انتظامی و با توجه به قانون باید زمینه آن را فراهم کند.

جریمه کشتن پلنگ 5 میلیون؛پوست پلنگ 7 میلیون

پرونده رسیدگی به کشتن یک قلاده پلنگ دیگر بسته شد، اما هنوز مساله همخوانی نداشتن جرم و مجازات دراین گونه پرونده‌ها پابرجاست، نکته اینجاست که قوانین در این حوزه نیازمند بازنگری جدی است، زیرا جرایم در نظر گرفته شده برای متخلفان نمی‌تواند آن​طور که باید و شاید آنها را نسبت به ارتکاب جرم حتی مردد کند. برای نمونه روز گذشته مدیر دید‌بان محیط‌زیست و حیات‌وحش ایران درباره پرونده شکارچی گیلانی که پلنگی را در جنگل‌های تالش شکار کرده بود به مهر گفته برای این شکارچی باسابقه به علت کشتن پلنگ پنج میلیون تومان جریمه نقدی و سه سال حبس تعزیری و به جرم حمل و نگهداری از سلاح غیرمجاز نیز شش ماه حبس تعزیری در نظر گرفته است.

 این درحالی است که این شکارچی پوست پلنگ را به قیمت هفت میلیون تومان فروخته است و با توجه به سیاست حبس‌زدایی قوه قضاییه، هیچ بعید نیست تا مدتی دیگر از مجازات حبس این شکارچی کاسته شود. افزون براین باید یاد آور شد جریمه در نظر گرفته شده برای شکار هر قلاده پلنگ تا مدتی قبل یک میلیون و 600 هزار تومان بود و بتازگی افزایش یافته و به پنج میلیون تومان رسیده است.نکته اینجاست که بعد از انقراض نسل شیر و ببر ایرانی اکنون لقب بزرگ‌ترین گربه‌سان کشور به پلنگ رسیده و نمی‌توان نقش این گربه‌سان را که در راس هرم جانوران کشور قرار می‌گیرد، نادیده گرفت؛ به این شکل که باکتری‌ها، گیاهان و جانوران کوچک و علف‌خوار در پایین این هرم قرار گرفته و در راس هرم نیز گوشتخوارانی مانند پلنگ و یوز قرار دارند، به همین علت کارشناسان محیط‌زیست با کنترل گونه‌هایی که در راس هرم قرار دارند، می‌توانند میزان آلودگی و سلامت زیست​محیطی کشور را مشخص کنند.

هرچند این روزها تخریب زیستگاه‌ها و در دسترس بودن ‌سلاح‌های شکاری و کمبود محیط‌بان از عوامل اصلی تهدید حیات وحش کشور و در آستانه انقراض بودن پلنگ ایرانی است، اما نبود قوانین بازدارنده و توجه نکردن به آموزش دراین حوزه نیز سبب شده روند تخریب محیط‌زیست کشور شتاب بیشتری به خود بگیرد، به همین دلیل باید از اعضای شورای عالی محیط‌زیست و قانونگذاران کشور خواست برای حفظ اندک باقیمانده حیات وحش کشور تدابیر موثرتری بیندیشند.

مهدی آیینی‌ / ‌گروه جامعه

بالا