گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود

 کار به جایی رسیده که اکنون بیشتر خانواده‌ها نیز اگر چنین عضوی داشته باشند او را طرد کرده یا پنهان می‌کنند و یا دست‌کم آن‌قدر بر او سخت می‌گیرند که شخص ترجیح می‌دهد خواسته‌هایش را در جایی خارج از خانه به دست بیاورد، اما این پایان رنج‌های چنین فردی نیست، زیرا جامعه نیز برای او شرایط همان خانواده را دارد، فقط بزرگ‌تر است و اعضایش بی‌رحمانه‌تر او را قضاوت می‌کنند، در نتیجه فرد مبتلا به اختلالات هویت جنسی به حاشیه رانده می‌شود؛ حاشیه‌ای که زخم‌های کاری‌تری بر روح و جسمش به یادگار می‌گذارد.

اینجاست که برچسب‌های بیشتری به او زده می‌شود؛ برچسب‌هایی که هرکدام به تنهایی برای ویران کردن یک انسان سالم کافی است.

این در حالی است که اگر به جامعه آگاهی لازم درباره شرایط این افراد داده شود و همه به این باور برسند که آنها نیز انسانی معمولی هستند که به صورت مادرزادی بیمار به‌دنیا آمده‌اند، اشخاص سعی می‌کنند مرهمی بر زخم این افراد بگذارند.

نکته اینجاست که مسئولان باید برای تغییر این دیدگاه قدم بردارند. برای نمونه روز گذشته مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور از تدوین و تنظیم لایحه ساماندهی بیماران مبتلا به اختلالات هویت جنسی سخن به میان آورد.

باید تاکید کرد اگر این لایحه هرچه زودتر برای تصویب به مجلس ارسال شود بخشی از مشکلات این افراد مانند وضع نظام وظیفه، تحصیل و درمان آنها برطرف می‌شود.

واقعیت اینجاست که بجز سازمان بهزیستی که تاکنون اندک حمایتی از این افراد کرده وزارت بهداشت و درمان و دیگر نهادها برای برطرف شدن نیازهای اولیه این بیماران قدم برنداشته‌اند، حدود 14 سال پیش بود که کمیته‌ای در وزارت بهداشت و درمان مسئول پیگیری مشکلات این بیماران شد تا وزارت و بهداشت و درمان وظیفه درمان و جراحی این افراد را به عهده گیرد و سازمان بهزیستی نیز برای توانمند شدن آنها تلاش کند، اما هیچ دستگاهی به وظیفه خود عمل نکرده و مشکلات این بیماران هنوز پابرجاست.

برای نمونه هزینه درمان و جراحی این افراد که به قول معروف کمرشکن است، تاکنون تحت پوشش بیمه قرار نگرفته، بنابراین دولتمردان باید هرچه سریع‌تر لایحه ساماندهی بیماران مبتلا به اختلالات هویت جنسی را بازنگری کرده و آن را به مجلس بفرستند تا با تصویب شدن این لایحه دست‌کم این افراد از حمایت‌های قانونی برخوردار شوند.

مهدی آیینی‌ – ‌گروه جامعه

هرچند داستان آلودگی هوای تهران و کلانشهرها قصه ای تکراری و گوش همه از آن پر است، اما منتشر شدن زیان های این آلودگی گهگاهی مسئولان و شهروندان را به فکر فرو می برد، برای نمونه آخرین بررسی های مرکز پژوهش های مجلس از این حکایت دارد که خسارات سالانه آلودگی هوا در ایران 14 هزار و 420 میلیارد ریال است، جالب تر این که این رقم معادل 1.6 درصد تولید ناخالص داخلی است، تاسف بارتر از این آمار خسارت مرگ ومیر ناشی از آلودگی هوای شهری است که سالانه حدود 640 میلیون دلار یعنی معادل 5100 میلیارد ریال از تولید ناخالص داخلی است.

علاوه بر این می توان به مرگ سالانه حدود 5000 نفر اشاره کرد و یادآور شد که تعطیل شدن شهر تهران به دلیل آلودگی هوا روزانه حدود 350 میلیارد تومان ضرر به کشور وارد می کند.

می توان گفت برای کاهش آلودگی کلانشهر تهران از سال 84 تاکنون برنامه ای جدی مطرح و عملی نشده است، بر این نمونه ماجرای استاندارسازی خودرو و سوخت تاکنون از سوی مسئولان جدی گرفته نشده و هر بار خودروسازان و وزارت نفت به بهانه های مختلف مانند تحریم از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کرده اند. یوسف رشیدی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره آلودگی هوای تهران با توجه به نزدیک شدن به ماه مهر می گوید: اکنون یک دهه می شود که اوضاع هوا در مهر مناسب نیست، زیرا طبق بررسی های انجام گرفته می توان گفت در این 10 سال فقط پنج روز هوای پاک در مهرماه داشته ایم. اگر بخواهیم روزهای پاک ماه مهر دهه گذشته را مرور کنیم، باید گفت که این روزهای پاک مربوط به سال 85 با یک روز هوای پاک، در سال 86 دو روز و سال 88 یک و سرانجام سال 89 هم یک روز هوای تهران پاک بوده است. به گفته رشیدی، طی مهر ماه سال های 82 تا 91 پایتخت نشینان 109 روز هوای ناسالم استنشاق کرده اند.

با شروع سال تحصیلی جدید، عبور و مرور بیشتری در کلانشهرها صورت گرفته و سبب آلودگی بیشتر هوا می شود. موید حسینی صدر، نماینده مجلس و سخنگوی فراکسیون محیط زیست در این باره به جام جم می گوید: یکی از مشکلات موجود سوخت نامناسب و غیراستاندارد است، برای این کار باید وزارت نفت به تعهدات خود عمل کرده و میزان بیشتری سوخت استاندارد تولید کند زیرا کیفیت سوختی که پالایشگاه های ما تولید می کنند، مناسب نیست.به گفته حسینی، اکنون روزانه حدود هشت میلیون لیتر سوخت با استاندارد یورو 4 در کشور تولید می شود، اما این در حالی است که حدود 60 میلیون لیتر سوخت در کشور روزانه مصرف می شود. علاوه بر این باید به نقش سازمان محیط زیست به عنوان یک دستگاه ناظر نیز اشاره کرده؛ زیرا هنوز مسئول این دستگاه در دولت جدید انتخاب نشده و چنانچه مدیر مناسبی برای ریاست این سازمان انتخاب شود، می توان امیدوار بود تا حد زیادی از مشکلات آلودگی کلانشهرها را کاهش دهد. حسینی به نقش شهردار تهران در کاهش آلودگی هوا اشاره کرده و عنوان می کند: شهردار تهران می تواند با بهبود بخشیدن به وضع حمل و نقل عمومی شهر تا حد زیادی از آلودگی هوا کم کند، زیرا به این شکل مردم کمتر از خودروی شخصی استفاده می کنند، هرچند شهردار فعلی تهران در این مدت عملکرد مناسبی داشته است، اما وضع حمل و نقل عمومی در تهران به شکلی است که خیلی ها ترجیح می دهند برای بموقع رسیدن به کارهای خود از موتورسیکلت که چند برابر خودرو آلودگی تولید می کند، استفاده کنند. این در حالی است که با بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی نیز می توان مانع بروز این آلودگی شد، چون طبق آمارهای موجود مقدار سوختی که برای تولید کالا در کشور مصرف می شود، دو برابر میانگین های جهانی است.

کمتر از یک ماه به بازگشایی مدارس باقی مانده است، به همین دلیل می توان گفت زمان برای ارائه راهکارهای کوتاه مدت باقی نمانده است و مسئولان باید به فکر راهکارهایی باشند که در ماه های آینده پایتخت به دلیل آلودگی هوا تعطیل نشود. حشمت الله بسطامی، کارشناس شرکت کنترل کیفیت هوا در این باره به جام جم می گوید: نمی توان انتظار داشت درخصوص حمل و نقل عمومی تا ماه مهر معجزه ای رخ دهد، باید به فکر راهکارهایی باشیم تا شهروندان کمتر از خودروی شخصی استفاده کنند. بسطامی به نقش دولت جدید در کاهش آلودگی ها اشاره کرده و می افزاید: چنانچه ما با کشورهای درگیر در بحث ریزگردها تعامل خوبی برقرار کنیم، می توانیم از آلودگی پایتخت که بخشی از آن به دلیل رسیدن ریزگردها به تهران است، کم کنیم، زیرا با توجه به وضع موجود می توان گفت دولت پیشین آن طور که باید و شاید در این خصوص موفق عمل نکرده است. با توجه به این نکته ها به نظر می رسد چنانچه مسئولان در قوه مجریه دیدگاه های خود را درخصوص آلودگی هوا و راهکارهای کاهش آن به روز کنند، می توان امیدوار بود پایتخت امسال به دلیل آلودگی هوا روزهای تعطیل کمتری را در تقویم خود ثبت کند.