گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود

گوشه کادر استامپی با جوهر آبی به چشم می‌خورد، در نقطه طلایی عکس نیز چشم‌های منتظر انسانی نیازمند به غذا‌هایی که در ظروف یکبار مصرف قرار دارد، دوخته شده وکمی آن‌طرف‌تر از او فردی در حال بررسی شناسنامه و پرکردن فرم است.تصویر گویاست، اما دردناک، دردناک‌تر از فقری که در زمینه عکس جاخوش کرده و این روزها در مناطق محروم نهیب می‌زند که باید بیش از این به فکر نیازمندان بود و احوالشان را پرسید؛ چراکه رسیدگی به مشکلات آنها دستخوش غفلت شده؛ گرفتن اثر انگشت و کارت شناسایی در ازای وعده غذایی ناچیز به عنوان افطاری، پیام عکسی است که روز پنجشنبه در فضای مجازی دست به دست شد و از این حکایت داشت که دو نفراز کارمندان کمیته امداد شهرستان باغ ملک دست به چنین کاری زده‌اند.

تصویری که از این رفتار تهیه شده بود در فضای مجازی توفان راه انداخت؛ توفانی که خیلی‌ها را دگرگون کرد و یادشان انداخت مدت‌هاست که راه و رسم دستگیری از نیازمندان را از یاد برده‌اند و دیگر بسختی به یاد می‌آورند که بزرگانشان در تاریکی شب مایحتاج نیازمندان را توزیع می‌کردند و اصرار داشتند که کمک به نیازمندان باید به شکلی باشد که حرمت و شان این افراد حفظ شود.

واکنش‌ها به این اتفاق محدود به فضای مجازی و شهروندان نشد، چراکه مسئول کمیته امداد امام خمینی ( ره ) صادقانه این اشتباه را پذیرفت و بر خلاف علمکرد اشتباه برخی دستگاه‌ها که در چنین مواقعی به دیوار بلند حاشا چنگ می‌زنند، روی این رفتار اشتباه دو کارمندش سرپوش نگذاشت و با انتشار اطلاعیه‌ای از مردم عذر خواست و تاکید کرد که افراد خاطی با دستور مستقیم رئیس کمیته امداد تعلیق و از سمت خود عزل شده‌اند و تعیین تکلیف آنها به هیات تخلفات اداری استان خوزستان واگذار شده است.

واکنش مناسب کمیته امداد برای خیلی از سازمان‌ها و نهادها می‌تواند درسی باشد که خطایشان را شجاعانه بپذیرند و برای جبرانش اقدام کنند. این ماجرا درس دیگری هم دارد برای آنها که درچند روز باقیمانده ماه مهمانی خدا هنوز اصرار دارند برای چشم و همچشمی سفره‌های افطاری مجللی پهن کنند، غافل از این که رمضان ماه اطعام نیازمندان واقعی و دستگیری از آنهاست.

مهدی آیینی

برای نمونه در روزهایی که لباس و دفتر بیشتر دانش آموزان از نو بودن برق می زند، دانش آموزان نیازمند باید با لباس های نیم دار و نوشت افزار نامناسبی به مدرسه رفته و درس هایشان را در برگه های چرکنویس باقی مانده از سال گذشته یادداشت کنند به این امید که روزی دفتر نو به دستشان می رسد.

این درحالی است که تعداد کودکان نیازمند کشور نیز قابل توجه است، زیرا براساس آماری که سال گذشته کمیته امداد امام خمینی منتشر کرد بیش از یک میلیون و400 هزار دانش آموز نیازمند در کشور شناسایی شده اند، نکته اینجاست که فقط نیمی از آنها تحت پوشش کمیته امداد قرار دارند و می توانند از کمک های این سازمان بهره ببرند، از وضع کودکان نیازمندی که تاکنون شناسایی نشده اند و دلایل آن که بگذریم باید گفت سیاست های وزارتخانه هایی مانند آموزش و پرورش نیز در قبال کودکان نیازمند آنقدر جدی نیست که آنها بتوانند بموقع از کمک های نیکوکاران استفاده کنند،زیرا برخلاف سال های گذشته که جشن عاطفه ها تا دهم مهرماه برگزار می شد، امسال تاکنون این جشن برگزار نشده و مسئولان کمیته امداد علت به تاخیر افتادن آن را آماده نبودن آموزش و پرورش اعلام کرده و خبر داده اند که این جشن در شانزدهم و هجدهم مهر در سراسر کشور برگزار می شود.

نکته اینجاست که آمادگی برای جشنی که صدها هزار نفر از نیازمندان به آن چشم امید دوخته اند، باید از اولویت های وزارت آموزش و پرورش و کمیته امداد امام خمینی باشد، زیرا زمانی که این جشن اواخر مهرماه به پایان برسد در خوشبینانه ترین حالت کمک های مردمی زمانی به دست کودکان نیازمند می رسد که یک ماه از شروع سال تحصیلی گذشته است، این درحالی است که چنانچه مسئولان نمی توانند این جشن را قبل از سال تحصیلی برگزار کنند، دست کم با برنامه ریزی دقیق و بهره بردن از توان سازمان های مردم نهاد می توانند آن را همزمان با آغاز سال تحصیلی برگزار کرده و از شور و حال خانواده ها نیز برای کمک به افراد نیازمند بیشترین بهره را ببرند.

مهدی آیینی – گروه جامعه

بازار خرید و فروش لوازم آتش‌بازی این روزها داغ داغ است.اغلب نوجوانان از چند هفته پیش دست به پول توجیبی های خود نزده اند تا بتوانند لوازم آتش بازی بیشتری بخرند؛ از ترقه، کپسول و بالن های ساخت چین تا ترقه های دست سازی که بازی با آنها خالی از خطر نیست؛ این ماجرا حال و هوای این روزهای خیلی از شهرهای بزرگ و کوچک کشورمان است، اما آن گونه که سایت «جام جم سرا» خبر داده است در شهر کوچکی در شمال غرب کشورمان عده ای از نوجوانان تصمیم متفاوتی گرفته اند، آن قدر متفاوت که می توان آن را یکی از خبرهای دوست داشتنی آخرین روزهای سال92 دانست، زیرا دانش آموزان دبیرستان پسرانه امیرکبیر ماکو تصمیم گرفته اند با بخشی از پول توجیبی شان که معمولا صرف هزینه های چهارشنبه سوری می شد به کمک دانش آموزان نیازمند مدرسه و شهرشان بشتابند و به معنی واقعی چهارشنبه آخر سال را جشن بگیرند، زیرا آنها بر این باورند که می توان با روشن کردن آتشی کوچک نیز آخرین چهارشنبه سال را جشن گرفت و به پیشواز سال جدید رفت، در واقع آنها دوست دارند صدای خنده های همکاسی هایشان به جای صدای گوشخراش ترقه ها در شهر بپیچد.

واقعیت چهارشنبه سوری هم همین کاری است که عده ای از دانش آموزان ماکویی تصمیم به اجرای آن گرفته اند، چون جشن گرفتن آخرین چهارشنبه سال با خرید لوازم آتش بازی که این روزها به وفور در کوچه و خیابان یافت می شود، هیچ شباهتی با مراسمی که نیاکان ما از دیرباز برگزار می کرده اند، ندارد در واقع آنها چهارشنبه آخر سال را فرصتی می دانستند برای تقسیم شادی هایشان با دیگران.

آنها به دنبال این بودند تا اگر شخص غمگینی در همسایگی آنها زندگی می کند به میان جمع بیاید و از شاد بودن دیگران مقداری از غم و غصه اش را فراموش کند یا با حضور در جمع دوستان و آشنایان و کمک گرفتن از آنها بتواند گره ای از کارش باز کند.

درست مانند حرکت زیبای دانش آموزان ماکویی که با شاد کردن دل همکلاسی هایشان تصمیم دارند به پیشواز سال جدید بروند.

نکته اینجاست که آنها رسم آخرین چهارشنبه سال را فراموش نکرده یا به آن بی توجه نیستند، بلکه دوست دارند آن را مانند نیاکانشان برگزار کرده و کاری کنند که همکلاسی هایشان در آخرین چهارشنبه سال غمگین نباشند.

مهدی آیینی – گروه جامعه