مهدی آیینی
بایگانی/آرشیو برچسب ها : مدرسه
اشتراک به خبردهیمادری که مادرانه بخشید
مادری از خون دخترش گذشت تا مدرسهای ساخته شود و دانشآموزان زیادی بتوانند از امکانات آموزشی بهرهمند شوند.
ماجرای داغدار شدن این مادر که اهل استان قزوین است، به هفت سال پیش و به زمانی برمی گردد که دختر او در یکی از دانشگاه های یزد مشغول تحصیل بود، اما در این مدت به قول معروف همه چیز بر وفق مراد نگذشت، زیرا سال 1386 حادثه ای اتفاق افتاد که در جریان آن دختر این مادر قزوینی در یزد جانش را از دست داد.
به این شکل پرونده ای برای رسیدگی به این حادثه تشکیل شد و براساس شواهد موجود قاضی دادگاه رای به قصاص متهم پرونده داد.
از آن سال تا چند روز پیش روال عادی پرونده طی شد و کار به جایی رسید که قضات دیوان عالی کشور نیز حکم قصاص متهم پرونده را تائید کردند.
به این ترتیب پرونده برای اجرای احکام به دادگستری فرستاده شد، اما در لحظات آخر مادر قزوینی تصمیمی گرفت که بار دیگر از خودگذشتگی مادران را به تصویر کشید، زیرا با این که قصاص حق هر ولی دمی است، مادر قزوینی از این حق قانونی خود چشم پوشی کرد تا روند آموزش و ادامه تحصیل برای دانش آموزان ناصرآباد قزوین بهبود پیدا کند البته نباید در این تصمیم خیرخواهانه از تلاش ها و مشورت های نیکوکارانی گذشت که با این مادر داغدیده برای گرفتن تصمیم درست مشاوره دادند. زیرا به این شکل او توانست تصمیم درستی بگیرد و شانس زندگی دوباره را به قاتل فرزندش بدهد.
افزون بر این، مادر قزوینی می خواهد با پول دیه دخترش، مدرسه نیمه کاره «دانش» ناصرآباد قزوین را تکمیل کند.
به گزارش اداره کل آموزش و پرورش استان قزوین، اکنون عملیات اجرایی تکمیل مدرسه نیمه تمام دانش ناصرآباد قزوین به همت این مادر مهربان با مبلغ 500 میلیون تومان و با نظارت اداره کل نوسازی مدارس آغاز شده و قرار است برای مهر امسال تحویل اداره کل آموزش و پرورش استان قزوین شود.
زنگ جشن عاطفهها تاخیر دارد
هر سال وقتی نفسهای تابستان به شماره میافتد، خانوادههایی که فرزند دانشآموز دارند، به تکاپو میافتند تا خود را برای سال تحصیلی جدید آماده کنند.امسال هم مانند سال های قبل این جنب و جوش چند روزی است آغاز شده، زیرا براساس تقویم از دوشنبه سال تحصیلی جدید برای 12 میلیون و 300 هزار دانش آموز در 105 واحد آموزشی، کلید خواهد خورد، اما در این شور و حال وصف نشدنی و خاطره انگیز، همیشه چیزهایی برای ما آدم ها از قلم می افتد؛ برای نمونه این شور و حال برای خیلی ها آن قدر بالا می گیرد که یادشان می رود که دانش آموزانی هستند که به دلیل وضع مالی نامناسب تمام تابستان را کار کرده اند و نمی توانند مانند دیگر دانش آموزان با لباس نو یا حداقل با لوازمی که یک دانش آموز به آن نیاز دارد، سال تحصیلی جدید را شروع کنند.
نکته اینجاست که تعداد دانش آموزان کم نیست، چون بر اساس آماری که کمیته امداد امام خمینی(ره) منتشر کرده، می توان گفت یک میلیون و 400 هزار دانش آموز نیازمند در کشور شناسایی شده که فقط نیمی از آنها تحت پوشش کمیته امداد قرار دارند.
این در حالی است که این آمار به طور قطع بیشتر از این رقم است، زیرا خیلی ها در همسایگی من و شما زندگی می کنند که با سیلی صورت خود را سرخ نگاه داشته و هیچ وقت راضی نمی شوند دست کمک به سوی کسی دراز کنند؛ به همین دلیل این وظیفه ماست که پیشدستی کرده و به کمک این افراد بشتابیم.
افزون بر این، ماجرایی که سبب شده برخلاف حضور خیران بسیار در کشور، نیاز دانش آموزان نیازمند بخوبی برطرف نشود، نامناسب بودن زمان برگزاری جشن عاطفه هاست که مدتی است دهم مهر هر سال و به مدت سه روز در کشور برگزار می شود.
همان طور که مشخص است این جشن زمانی برگزار می شود که از تب و تاب آغاز سال تحصیلی جدید کاسته شده و دانش آموزان نیازمند با همان لباس وصله دار، کیف، قلم و دفتر نامناسب به مدرسه رفته اند.
به همین دلیل باید یادآور شد اگر نیکوکاری قصد کمک دارد باید به شکلی عمل کند تا کمک ها بموقع به دست نیازمندان برسد، زیرا بعد از اتمام این مراسم چند روزی هم زمان نیاز است تا کمک های جمع آوری شده به دست دانش آموزان نیازمند برسد.
این در حالی است که برای کودکان نیازمند هیچ چیز مهم تر از این نیست که کیف و کفش آنها هم مانند دیگر دانش آموزان در روزهای اول مهر بوی تازگی بدهد و برق بزند.
صدای زنگ ورزش جان ندارد
مهدی آیینی/جام جم- پایش که بیفتد مسئولان آموزش و پرورش میتوانند ساعتها درباره فواید ورزش سخنرانی کرده و مقالههای چند صفحهای در این باره بنویسند، اما طبق بررسیهای انجام شده حدود نیمی از مدارس کشور زنگ ورزش را جدی نمیگیرند؛ بنابراین اگر از دانش آموزان درباره زنگ ورزش مدارس بپرسید خواهید شنید که مسئولان مدارس به این نیاز دانش آموزان آن طور که باید و شاید، نپرداختهاند. برای نمونه در خوشبینانه ترین حالت در مدارس دولتی خبری از امکانات ورزشی مناسب نیست یا برخی از معلمان تعهد لازم نسبت به این موضوع را ندارند، به همین دلیل این زنگ برای دانش آموزان به زمان بطالت تبدیل شده است.
جالب اینجاست که این ماجرا در مدارس غیرانتفاعی بغرنج تر می شود، زیرا این مدرسه ها حیاط و محوطه ای برای ورزش ندارد و آنهایی هم که حیاط دارد به دلیل کوچک بودن آن ناچار عطای ورزش را به لقایش می بخشند.
در تائید این ماجرا روز گذشته قائم مقام معاون بهداشتی وزارت بهداشت به فـارس گفـت، ساعت های ورزش در ۴۲ درصد مدارس کشور بویژه مدارس روستایی و پسرانه جدی گرفته نمی شود.
افزون بر این باید هشدار داد که فقط ۱۲ درصد دانش آموزان به طور منظم در طول هفته در کلاس ورزش حاضر می شوند، به همین دلیل می توان ادعا کرد خانواده ها نیز برنامه های ورزشی فرزندان خود را جدی نمی گیرند.
از این گذشته رئیس دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت نیز معتقد است که 17 تا ۱۸ درصد دانش آموزان اضافه وزن دارند.
جدی گرفته نشدن ورزش و تحرک سبب بالا رفتن آمارهای بد دیگری نیز در کشور شده است، برای نمونه براساس آمار سازمان ثبت احوال علت مرگ 58 درصد از فوت های سال گذشته بیمارهای قلبی و عروقی بوده است.
علاوه براین می توان به شیوع بیماری های غیرواگیر مانند دیابت و فشار خون نیز اشاره کرد که ورزش می تواند در پایین آوردن آنها نقش مهمی داشته باشد.
اگر این آمار ها را در کنار یکدیگر قرار دهیم به این نتیجه می رسیم که برای تغییر سبک زندگی و کاستن از هزینه هایی که این بیماری ها به جامعه تحمیل می کند، باید سیاست های آموزشی را تغییر داد.