درخت برگ برگ میمیرد، جنگل درخت درخت جان میدهد، کوهستان صخره صخره آب میشود، رود جرعه جرعه میخشکد و دریا موج موج فاضلاب بالا می آورد؛ داستان تخریب محیط زیست کشورمان حکایت مثنوی هفتاد من کاغذ است، روزی در تقویم سیاه نمی شود مگر با خبر زخمی تازه بر پیکر محیط زیست کشورمان.
البته محیط زیست درهمه جا غریبه است این روزها کمتر کشوری را میتوان یافت که در آن شهروندانش دغدغه تصمیمهای ضد محیط زیستی مدیرانشان را نداشته باشند، اما ماجرا در کشورمان غم انگیزتر است، چون کم نیستند مدیرانی که مرغ شان یک پا دارد، افراد بر صندلی تکیه دادهای که محال است از تصمیمهای اشتباهشان برگردند حتی اگرکارشناسان هزار و یک دلیل بیاورند، آنها به مخالفان انگ سیاسی بازی می زنند و اگر فرصت مصاحبه دست دهد آنها را تودهای هم میخوانند.
توسعه ناپایدار خیلی وقت است که مشق بسیاری از مدیران است، مدیرانی که از روی دست هم تقلب میکنند و می خواهند به هر نحوی شده برای خود کارنامه ای دست و پا کنند، کارنامهای که در سودای صندوقهای رای به دنبال نمره قبولی است، اما این مشق پر غلط را قرار است نسلی خط بزند که سالهای آینده درتاریخ می خواند توسعه ناپایدار، جنگل را دود کرد و دریا را خشکاند.
خیلی از مدیران هنوز نمی دانند توسعه ناپایدار گاهی جاده میشود و میراند تا انقراض ، گاهی سد میشود تا پای رودخانه را بشکند، درتازه ترین اتفاق نیز قرار است خط لوله انتقال آب شود و رویای زندگی را از خزر بیاورد تا کویر اما قرار است در طول مسیر هزاران اصله درخت را از ریشه درآورد و میلیونها تن خاک را قربانی کند، اتفاقی که به۱۰هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد و برخی از مدیران نمی دانند قرار است با اعتباری برابر با کل بودجه عمرانی کشور در یکسال منافع بلند مدت کشور را گره بزنند به منافع کوتاه مدت خودشان. به نظر می رسد آنها دست کم از خودشان نپرسیده اند که اگر روزی رژیم حقوقی خزر تغییر کرد برای جمعیتی که در استان سمنان جمع شدهاند چه برنامه ای دارند؟
انتقال آب خزر به سمنان اولین و آخرین طرح ضد محیط زیستی نیست که در کشور اجرا می شود. هر سال به طور میانگین فقط در اراضی جنگلی بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار اصله درخت قربانی توسعه ناپایدار میشود و به انقراض گونههای گیاهی و جانوری و در نهایت به مشکلات انسان دامن می زند، به نظر می رسد خیلی از مدیران هنوز نمی دانند انسانی که انقراض میزاید اجاقش کور و چراغ خانه اش رو به خاموشی است.
مهدیآیینی