رشد۲۰۰درصدی آتش سوزیها در دو ماه ابتدایی امسال در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته گواهی است بر سوء مدیریت در سازمان جنگلها و سازمان حفاظت محیط زیست
آتش زبانه میکشد و منابع طبیعی کشور را میبلعد؛ پارک ملی گلستان، جنگلهای کومله لنگرود، جنگلهای عالمدره چرام و نخلستانهای سراوان فقط بخشی از منابع طبیعی کشور است که در چند ساعت گذشته طعمه حریق شده است.
رشد۲۰۰درصدی آتش سوزیها در دو ماه ابتدایی سال در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته گواهی است بر سوء مدیریت در سازمان جنگلها و سازمان حفاظت محیط زیست، چون اگر غیر از این بود دستکم در سالهای اخیر نیروهاییگانحفاظتسازمانجنگلها و محیط زیست دراین خصوص آموزش بیشتری میدیدند، تجهیزاتشان به روز میشد یا تعامل سازندهای بین آنها با دیگر نهادهایی که در این زمینه میتوانند کمک حال سازمان جنگلها باشند اتفاق میافتاد.
بنابراین باید گفت جنگل میسوزد، چون دلسوز ندارد و رتقوفتق امورش به دست مدیرانی افتاده که به قول معروف حال ندارند از پشت میزهایشان تکان بخورند و از همان پشت میز برای مدیریت جنگل نسخه میپیچند.
سازمان جنگلها به اندازه کافی جنگلبان ندارد، نمیتوان این مهم را انکارکرد، اما برای رفع این کاستی و نجات جنگلهای کشور از آتش سوزی میتوان راهکارهای دیگری را اجرایی کرد. برای نمونه از نیروهای محلی کمک گرفت، افرادی که بخاطر آشنایی مناسب با مناطق جنگلی می توانند بموقع از آتش سوزی مطلع شوند و برای مهار آن اقدام کنند. این درحالی است که سازمانجنگلها تاکنون نتوانسته ارتباط موثری با سازمان های مردم نهاد برقرار کند و از پتانسیل آنها استفاده کند.
مساله دیگری که به گسترش آتش سوزی در جنگل های کشور دامن می زند بیتوجهی نهادهایی است که می توانند دراین بین تاثیر گذار باشند، اما هنگام آتش سوزی دست روی دست میگذارند. بسیاری از نهادها از منابع طبیعی کشور سهم خواهی میکنند تا بتوانند بخشی از ساحل یا جنگل های کشور را در اختیار داشته باشند، اما در مواقعی که به کمک آنها نیاز است با منابع طبیعی کشور بیگانه می شوند.برای نمونه بسیاری از بومیانی که در مناطق جنگلی شمال کشور یا زاگرس زندگی می کنند به سوخت مناسب دسترسی ندارند به همین دلیل از درختان به عنوان سوخت استفاده می کنند و به این شکل احتمال آتش سوزی را نیز افزایش می دهند. این درحالی است که اگر وزارت نفت به وظیفه خود در این خصوص عمل کند دستکم منابع طبیعی کشور قربانی نبود دسترسی به سوخت مناسب نمیشود.
فصل حریق جنگلهای کشور توفانیتر از سالهای گذشته شروع شده است، اما در عملکرد مدیران سازمان جنگلها تغییری دیده نمیشود و آنها همچنان نتوانسته اند برنامه ای مشخص برای مهار آتش سوزی جنگلها داشته باشند یا دستکم از امکانات دیگر نهادها بهره ببرند. به همین دلیل باید گفت این دست از مدیران هنوز بدون درکی درست از شرایط منابع طبیعی کشور برای مهار آتش سوزیها نسخه میپیچند، نسخههایی که بر آتش جنگل میدمند.
مهدیآیینی
روزنامه نگار