روشهای صید آنها نیز تغییر کرده دیگر از «دوما چال» خبری نیست، در عوض تا چشم کار میکند تورهای هوایی برافراشته شده است، تورهایی که انواع پرندگان مهاجر را گرفتار میکند، فرقی نمیکند در معرض خطر انقراض باشند یا حرام گوشت.
هر روز صدها پرنده مهاجر مثل غاز پیشانی سفید، عروس غاز، غاز پا زرد و خوتکا از سوی صیادان شکار میشوند و در بازاری مثل فریدونکنار چوب حراج میخورند.
برخلاف هشدارهای وزارت بهداشت نسبت به خطر شیوع آنفلوآنزای پرندگان بسیاری از آنها در رستورانهای مجلل سرو میشوند و پرندههای حرام گوشت نیز برای تاکسیدرمی فروخته میشوند تا جیب مافیایی که پشت این قتلعام است، هر سال پرتر شود.
قدرت این مافیا به حدی است که سالهاست سازمان حفاظت محیطزیست در برابر آنها سکوت کرده، زیرا بسیاری از دامگاهداران در مناطقی مانند فریدونکنار، ازباران و سرخرود جزو مسئولان هستند و هر سال با لابیهایی که انجام میدهند برخورد قانونی با صیادان را متوقف میکنند.
ماجرای غمانگیز کشتار پرندگان مهاجر داستان تازهای نیست درست مانند سکوت سازمان حفاظت محیطزیست درباره این مساله. بیتفاوتی سازمان حفاظت محیط زیست به این مهم سبب شده تلاشهای سازمانهای مردمنهاد نیز برای بهبود شرایط راه به جایی نبرد.
این درحالی است که دستکم مسئولان میتوانند با جمعآوری دامهای هوایی و قانونمند کردن روش سنتی صید، اندکی شرایط را در مناطقی مانند فریدونکنار ساماندهی کنند.
مهدی آیینی – روزنامهنگار