مرگ نوستالژي در خيابان هاي شهر

​نمادهاي خاطره انگيز شهري ​ يکي پس ديگري به دليل نبود توجه​ از سوي مديران شهر​ از بين مي رود

پاک کردن صورت مساله بجاي ارائه طرح و پاسخ منطقي را بايد​ آفتي براي شهر  دانست،زيرا دربين مديران شهري کمتر مديري پيدا مي​شود که براي نمادهاي خاطره انگيز تهران ارزشي قائل باشد،نمونه اش وضع نامناسب​ نگهداري ازچنار هاي خيابان وليعصر و تخريب بافت و خانه هاي قديمي ​در مناطقي مانند خيابان لاله زار،​ميدان امام حسين و بسياري  نقاط ديگر در مناطق​ 11،12 و 20 تهران. نکته اينجاست که اين تخريب ها فقط گريبان خانه هاي قديمي را نگرفته چون در تازه ترين مورد قرار است پله هاي سوم خيابان وليعصر که درست رو به روي پارک ساعي قرار گرفته تخريب شود و جاي آن را دو دهنه مغازه و و دو دستگاه آسانسور بگيرد، پله هايي که عمرشان به 60 سال مي رسد و در همين مدت زمان بسياري از شهروندان از آنها خاطره دارند.خاطره هايي که تا مدتي ديگر نمادي براي زنده شدن آنها وجود نخواهد داشت.

سال ۲۰۱۳ میلادی در آمار یونسکو، ۱۲ شهر به عنوان شهرهای فرهنگی معرفی شدند، جالب اینجاست بیشتر آنها همسایه ایران بودند، اما هیچ وقت از تهران در این باره نامی برده نشد. به گفته احمد مسجدجامعی، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران مهم ترین دلیل تفاوت این شهرها با تهران را می توان در توجه به میراث، تاریخ و فرهنگ دانست.

واقعیت اینجاست که این غفلت سبب تخریب حدود یک سوم آثار تاریخی شده؛ تخریب هایی که با افزایش قیمت زمین در تهران سرعت بیشتری به خود می گیرد.

 

مجتمع تجاری یا 2دهنه مغازه

دیروز در جلسه شورای شهر عبدالحسین مختاباد، رئیس کمیته هنری شورای شهر تهران درباره تخریب پله های سوم خیابان ولیعصر هشدار داد.

به گزارش ایسنا او در تذکر پیش از دستور خود عنوان کرد: قرار بوده است که این پله ها در راستای افزایش رفاه حال اهالی محل تخریب و به جای آن آسانسور نصب شود، اما حالا خبرهایی منتشر شده مبنی بر این که با تخریب این محل، پله های تاریخی به مکان تجاری تبدیل شوند.

باید یادآور شد ارزش این پروژه که به پیمانکار سپرده شده و قرار است تا چهار ماه دیگر به سرانجام برسد حدود 450 میلیون تومان برآورد می شود، در این بین قرار است شهرداری مغازه ها را اجاره بدهد با این شرط که افرادی که مغازه ها را اجاره می کنند از آسانسورها نگهداری کنند.

هرچند مسئولان ادعا می کنند حسابی روی اجاره این مغازه ها باز نکرده اند و تنها هدفشان نگهداری از آسانسورهاست، اما باید پرسید اگر قرار است اتفاقی برای آسانسورها بیفتد یعنی اگر شخصی بخواهد آنها را شبانه تخریب کند، مسئولیت با کیست؟

نکته دیگر این که اگر هدف مسئولان شهرداری منطقه 6 تهران رفاه حال ساکنان این منطقه بوده باشد باید گفت شاید هستند افرادی که استفاده از آسانسور و پله برقی را ترجیح می دهند، اما تعداد افرادی که به حفظ این دست از نمادهای شهری رای می دهند نیز کم نیست و نظر اغلب مردم باید در اجرای چنین پروژه هایی در نظر گرفته شود.

 

 

 

قدمت شهر را پاک نکنیم

نکته اینجاست که با اجرای این طرح دیگر اثری از پله ها باقی نمی ماند؛ پله هایی که برای بسیاری از شهروندان خاطره انگیز اند.

به نظر می رسد مشکل اصلی در مدیریت شهری این است که برخی از مدیران شهری نمی توانند پاسخ درستی برای مسائل پیدا کنند، به همین دلیل صورت مساله را پاک می کنند، زیرا براساس اصول شهرسازی هر نمادی که سال های سال برای شهروندان خاطره داشته باید حفظ شود.

مهرداد مال عزیزی، مدیرعامل مهندسان مشاور چغازنبیل و طراح پروژه اراضی عباس آباد نیز در این باره به جام جم می گوید: در تمام دنیا چیزی که خاطره بوده و مردم هر روز آن را می بینند حفظ می شود، چه نماد خوبی باشد چه نمادی بد. ما باید سعی کنیم با زندگی امروزی ماهیت کاربردی خود را تطبیق بدهیم و مشکلات را به نوعی دیگر حل کرد.

وی تاکید می کند: استفاده از آسانسور منطقی است، اما نباید پله را خراب کرد. در شهرسازی نمادها را باید حفظ کرد، تخریب پله ها هنر نیست، بلکه باید طرحی ارائه می شد تا زندگی قدیم و جدید را با هم پیوند زد.

مال عزیزی تصریح کرد: اکنون خطاهایی در شهرسازی رخ می دهد و نمادهای خاطره انگیز از بین می رود، از این ناگوارتر برخی مواقع ماهیت تاریخی خیابان را نیز عوض می کنند.

این در حالی است که معماران کنونی شهر باید همان گونه که معماران قدیم مشکلات خود را با شهرسازی تطبیق داده اند عمل کرده و برای پیش بردن اهداف خود صورت مساله را پاک نکنند.

طراح پروژه اراضی عباس آباد تاکید کرد: از نحوه عملکرد برخی از مسئولان شهری می توان استنباط کرد که شهرداری سود را در ساخت مغازه های تجاری می بیند، چون برخی از پروژه ها با این هدف اجرا می شود.

پله های خیابان ولیعصر را باید مانند برج آزادی و یا برج میلاد نمادی از شهر تهران دانست و برای حفظ آنها نهایت دقت و کوشش را به کار گرفت، زیرا همین پله ها که برخی از آنها به عنوان مشکل یاد می کنند در شهرهای دیگر دنیا مانند سائوپائولوی برزیل برای جذب گردشگر به کار گرفته می شود.

متاسفانه مشکل برخی از شهرهای کشور این است که مدیرانی کاربلد ندارند، زیرا در شهرسازی مدیر هنرمندی که بتواند زندگی قدیم را به زندگی امروزی وصل کند، ضروری است.

شهرداری چه می گوید؟

رامین حسینی نژاد، معاون فنی و عمرانی شهرداری منطقه 6 تهران نظر دیگری دارد، او در گفت وگو با جام جم ساخت مجتمع تجاری را تکذیب کرد و ادامه داد: سال گذشته قرار بود پروژه ای برای نصب پله برقی در این محل اجرا شود اما مردم اعتراض کردند. به این ترتیب به این نتیجه رسیدم که پروژه را با آسانسور اجرا کنیم، چون هزینه کمتری دارد.

وی اظهار کرد: اکنون قرار شده دو دستگاه آسانسور عابران را در حد فاصل خیابان شهید اکبری و ولیعصر جابه جا کنند در این طرح دو دهنه مغازه یک طبقه به متراژ 36 متر در دو طرف آسانسور ساخته می شود، آن هم به این دلیل که فقط نگهداری از آسانسور ها را به عهده داشته باشند.

حسینی نژاد درباره اهمیت این پله ها عنوان کرد: این پله ها قدمت زیادی ندارد، چون هر چند سال یک بار بازسازی می شد. در واقع چیزی به عنوان میراث فرهنگی در اینها دیده نمی شود.

مهدی آیینی

مرگ نوستالژي در خيابان هاي شهر