گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود
مهدی آیینی
خفگی پیشانی نوشت تهران است؛ باد نوزد و آسمان خست کند آلودگی هوا خفه‌‌اش می‌کند؛ باد هم که بوزد، باران که ببارد یا برف که فرو بریزد دوباره دست سوء مدیریت، گلوی تهران را می فشارد.
هفته پیش تهران شهری دودی بود، نمی‌شد نفس کشید، کلیددارش اما گفت گره کار در دست باد است، باد که بیاید آلودگی هوا هم گم می‌شود.
هفته قبل ترش که باد و باران بود تهران شهری پرآب تر از ونیز شد، بسیاری از معابر را آب گرفت و خیلی‌ها گفتند باید با قایق در تهران رفت و آمد کرد.
دیروز هم که آغاز هفته ای برفی بود ، خیلی از معابر تبدیل شد به پیست اسکی و دست های برف بر معابر تهران قفل زد. خیلی از شهروندان ساعت‌ها در برف گرفتار شدند، اما دریغ از یک کیسه شن یا یک ماشین برف روب. برخی معابر تهران در حالی در برف غرق شد که هواشناسی بارها نسبت به بارش برف و کاهش دما هشدار داده بود،اما مدیران شهری غافلگیر شدند و عصبانی. مدیرکل امور خدمات شهری شهرداری تهران که یکی از این مدیران است گفت نمی‌توانند برف را روی هوا با تیر بزنند!
برف را نمی شود با تیر زد،اما به نظر می‌رسد مدیریت کلانشهر تهران خیلی وقت است تیر خورده، چرخش لنگ می‌زند و با کوچکترین اتفاقی زمین گیر می شود.
داستان تکراری آلودگی هوا، آبگرفتگی و غافلگیری با برف دست از سر تهران بر نمی دارد، دست کم تا زمانی که مدیران شهری غرق در سیاست هستند و نسخه‌هایی با محور درآمدزایی برای شهر می پیچند. نمونه اش طرح ترافیک جدید پایتخت است که رییس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا بارها بر ناکار آمدی‌اش تاکید کرده و گفته«طرح کاهش آلودگی هوا طرح کارسازی نیست. واقعیت این است که هدف شهرداری تهران بیشتر کسب درآمد است نه رفع مشکل مردم.»
البته دستان خالی برخی مدیران شهری محدود به شهرداری نیست، در شورای شهر تهران نیز تا کنون برای رفع مشکلات شهروندان طرح و برنامه جامعی ارائه نشده ، برای نمونه می‌توان به مصوبه‌هایی که به تغییر نام معابر یا آزاد شدن نوشیدن چای و نسکافه در صحن شورا محدود شده اشاره کرد یا از این گفت که رئیس شورای شهر تهران هم مدتی پیش در توئیتی نوشت:«شورای شهر از آنچه که تصور می‌کردم جنبه تشریفاتی و تبلیغاتی بیشتری دارد.»
سلامت و رفاه شهروندان برای برخی مدیران شهری در اولویت نیست به همین دلیل با کوچکترین اتفاقی آنها غافلگیر می‌شوند و ترجیح می‌دهند تقصیرات‌شان را گردن شرایط جوی بیندازند.
