
مهدی آیینی
انقراض اطلاعرسانی در محیطزیست نزدیک است، این تازهترین خطری است که خبرنگاران این حوزه نسبت به آن هشدار دادهاند. دیروز ۲۵ نفر از خبرنگاران حوزه محیطزیست در نامهای سرگشاده به رئیس شورای اطلاعرسانی دولت روی این مشکل جدید ـ که محیطزیست کشور را نشانه رفته ـ انگشت گذاشتند و از این نوشتند که برخوردهای سلیقهای با خبرنگاران و نحوه مدیریت اطلاعرسانی از سوی سازمان حفاظت محیطزیست بهتازگی کارخبرنگاران را دشوارتر از گذشته کرده است.
ماجرا از این قرار است که به دلیل برخورد سلیقهای تمامی خبرنگاران امکان حضور در نشستهای خبری را پیدا نمیکنند. در برخی موارد نیز که رسانهها درباره موضوعی گزارش انتقادی نوشتهاند از روابط عمومی محیطزیست با مدیران آن رسانه تماس گرفته شده و پیشنهاد تغییر خبرنگار مطرح شده است. در واقع آش آنقدر شور شده که حتی روابط عمومی محیطزیست در تماس با سردبیر یکی از رسانههای دولت درخواست کرده خبرنگاری برای گفتوگو با رئیس سازمان انتخاب شود که منتقد نباشد!
سرنخ ترس از اطلاعرسانی را اگر در سازمان حفاظت محیطزیست دنبال کنید به طرحهای بینتیجه و برنامههای بدون دستاورد این سازمان میرسید. در واقع وقتی سازمانی نتواند به وظایف خود بهدرستی عمل کند همیشه از اطلاعرسانی دوری میکند. این ماجرا در سازمان حفاظت محیطزیست آنقدر بحرانی است که مدیران ارشد این سازمان از رو به رو شدن با رسانههای حامی دولت نیز ابا دارند.
انقراض اطلاعرسانی در سازمانی که نام محیطزیست را یدک میکشد، بدون شک به تخریب محیطزیست دامن میزند و راه را برای اجرای طرحهای غیرکارشناسی بیشتری هموار میکند، این درحالی است که با شروع به کار عیسی کلانتری در سازمان حفاظت محیطزیست طرحهای غیرکارشناسی زیادی به مرحله اجرا رسیده یا مقدمات آن آماده شده؛ طرحهایی مانند انتقال آب خزر به سمنان، سد سازی در جنگلهای هیرکانی، واگذاری مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به وزارت جهاد کشاورزی، اجرای طرحهای گردشگری بیضابطه در زیستگاههای بکر مانند جزیره آشوراده و رسوبزدایی از تالاب انزلی با اکسید تیتانیوم که بهتازگی به دستور دادستانی متوقف شده است.
رئیسجمهور در حالی عیسی کلانتری را پس از معصومه ابتکار به عنوان سکاندار سازمان حفاظت محیطزیست در نظر گرفته که شرایط محیطزیست هر روز نگرانکنندهتر میشود. هرچند رئیسجمهور نیز بارها در سخنرانیهای خود نسبت به شرایط شکننده محیطزیست هشدار داده و خود را محیطزیستیترین دولت معرفی کرده است، اما کارنامه محیطزیستی دولت بیانگر این واقعیت است که محیطزیست برای دولت دغدغهای جدی نیست، چراکه اگر غیر از این بود تخریب محیطزیست شدت نمیگرفت و کار به جایی نمیرسید که فعالان محیطزیست برای پس گرفتن عنوان محیطزیستیترین دولت از دولت یازدهم و دوازدهم پا پیش بگذارند و پویش دولت محیط نیستی را کلید بزنند، پویشی که بیش از ۱۳هزار نفر به آن پیوستهاند.
به نظر میرسد حفظ محیطزیست و اعتراض محیطزیستیها برای دولت ماجرایی قابل توجه نیست، چراکه اگر غیر از این بود پس از انتشار نامه اخیر فعالان محیطزیست، سازمان حفاظت محیطزیست درصدد انقراض اطلاعرسانی برنمیآمد و کار به انتشار نامه سرگشاده خبرنگاران محیطزیست نمیرسید.
مهدی آیینی