وانت بار جلوي كارگاه توقف مي كند و كارگرها بار اتومبيل را كه چندين كيسه پلاستيكي پر از زباله و چند بشكه آب است،خالي مي كنند،صاحب بار مرد جواني به نام احمد و مالك يكي از كارگاه هاي طلاسازي تهران است.او درباره علت آمدنش به كارگاه غالكاري مي گويد: با توجه به ميزان كار و طلايي كه مي سازم هر چند ماه يك بار به اينجا مي آيم تا غالكارها طلاي از دست دادهام را به من برگردانند.
هميشه وقتي طلاسازها اشيايي مانند النگو و انگشتر مي سازند مقداري از طلايي كه داشتهاند را از دست مي دهند ،چون هنگام پرداخت طلا براده هايي از آن جدا مي شود، براي نمونه هنگامي كه طلاساز ها تصميم به ساخت يك انگشتر مي گيرند بايد با سوهان و يا برس هاي مخصوص آنرا شكل دهند، طبيعي است كه با جدا شدن براده ها در اين مواقع از وزن طلاي اوليه كاسته مي شود.
قوانين كارگاه هاي طلاسازي
طلاساز ها براي اينكه جلوي ضرر و زيان خود را بگيرند سعي مي كنند ذرات طلا را دوباره به دست بياورند براي اينكار آنها در محيط كارگاه خود به نكات زيادي توجه مي كنند،مثلا كف كارگاه هاي طلاسازي هميشه فنس هاي پلاستيكي يا فلزي مي گذارند تابراده هاي طلا به كفش كارگرها نچسبد.
البته قوانين كارگاههاي طلاسازي با گران شدن قيمت طلا رابطه مستقيمي دارد هرچه قيمت اين فلز خوش آب و رنگ بالا برود طلاسازها در كارگاه هاي خود قوانين سختگیرانه تری اجرا مي كنند،جالب است بدانيد برخي از طلاسازها از كارگران خود مي خواهند هنگام كار كمتر حرف زده يا ماسك به صورت بزنند زيرا آنها ادعا مي كنند ممكن است ذرات ريز طلا هنگام حرف زدن وارد دهان كارگرها شود. بیشتر بخوانید »