گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود
مستاجران کوره‌پزخانه‌های جنوب تهران نمی‌دانند که حول وحوش ساعت۱۴ و ۳۰ دقیقه امروز قرار است رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور به شکل رسمی معرفی شود، درست مثل ساکنان حدود ۳۰۰۰سکونتگاه غیر رسمی دیگر که جمعیت‌شان حدود ۱۹ میلیون نفر برآورد می‌شود. بیشتر مستاجران، کوره‌پزخانه سازمان بهزیستی را نمی‌شناسند، چراکه بجز گروه کوچکی از خیران، دستگاه‌های مسؤول خیلی سراغ‌شان را نمی‌گیرند. به همین دلیل برایشان مهم نیست چه کسی قرار است سکان هدایت سازمان بهزیستی را به دست بگیرد، سازمانی که ایجاد شده تا قد علم کند جلوی آسیب‌های اجتماعی؛ از حاشیه‌نشینی بگیرید تا طلاق و اعتیاد. افزایش آسیب‌های اجتماعی گواهی است براین‌که برنامه‌های این سازمان تاکنون آن طور که باید پاسخگو نبوده است. این درحالی است که شرایط نامناسب اقتصادی، هر روز خانواده‌های بیشتری را از دل شهر به حاشیه شهر می‌راند، خانواده‌هایی که به یکباره گرفتار می‌شوند و به همین دلیل آسیب بیشتری می‌بینند.
در چنین شرایطی امروز وحید قبادی‌دانا، جانشین انوشیروان محسنی‌بندپی در سازمان بهزیستی می‌شود، مدیری که متولد ۵۶ و مدرک تحصیلی‌اش فوق تخصصی آلرژی و ایمونولوژی بالینی است. سوابق او نیز مانند مدرک تحصیلی‌اش ربط زیادی به وظیفه‌ای که امروز به‌عهده می‌گیرد، ندارد: رئیس سازمان جوانان جمعیت هلال احمر کشور، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران، عضو شورای اجتماعی کشور، رئیس مرکز فرهنگی دانشجویی امام و انقلاب اسلامی، عضو شورای مشورتی نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال‌احمر، عضو کارگروه تدوین نقشه راه و نحوه اجرایی‌سازی ماموریت فرهنگی و چند پست دیگر.
این رزومه اگر با عینک خوشبینانه برانداز شود باید گفت قبادی دانا مدیر جوانی است که با توجه به پیشینه‌اش می‌تواند در حوزه سازمان‌های مردم نهاد و پیشگیری از معلولیت کودکان در سازمان بهزیستی حرفی برای گفتن داشته باشد. اما کنترل و به حداقل رساندن آسیب‌های اجتماعی در کشور نیازمند توانمندهای بیشتری است. سازمان بهزیستی تاکنون نتیجه مطلوب را نگرفته چون مسائل اجتماعی هیچ وقت برای دولت‌ها در اولویت نبوده است. بی‌توجهی به این مهم حتی در سخنرانی‌های روسای جمهور هم دیده می‌شود، چون آنها کمتر از آسیب‌های اجتماعی حرف می‌زنند.
این بی‌توجهی سبب شده سیاست اجتماعی واحدی در کشور وجود نداشته باشد و خدمات سازمان بهزیستی از ویژگی‌های مهمی مانند در دسترس بودن، به‌موقع ارائه شدن و تخصصی بودن برخوردار نباشد. علاوه بر این، سازمان بهزیستی قدرت لازم را برای مدیریت آسیب‌های اجتماعی در اختیار ندارد به همین دلیل به مدیری نیاز دارد که بتواند این سنگ‌ها را از جلوی پای سازمانی که متولی آسیب‌های اجتماعی است بردارد. به نظر می‌رسد رسیدن به این اهداف برای سکاندار جوان و تازه‌نفس بهزیستی فقط در صورتی امکان عملی شدن دارد که او دست‌کم از مشاوران متخصص در داخل و خارج سازمان کمک بگیرد.
مهدی آیینی
