صحبت از حقوق کودکان که میشود، همه میتوانند ساعتها حرف بزنند و از باید و نبایدهایی که در این حوزه وجود دارد بگویند، اما زمان عمل که میرسد، توجهات به حقوق کودکان به اندازه آسیب های این حوزه نیست.
متاسفانه در سال های اخیر حوادث کودک آزاری زیاد شده است، اما این در حالی است که در کشور بانک اطلاعاتی نیز در خصوص ثبت کودک آزاری وجود ندارد به همین دلیل تا کنون آمار دقیقی از میزان کودک آزاری منتشر نشده و در نتیجه نمی توان به طور قطع گفت وضع کودک آزاری در کشورمان چگونه است، تا با توجه به آن راهکارهای مناسبی پیدا کرد.
علاوه بر این تعریف مشخصی هم از کودک آزاری در دست نیست، زیرا برخلاف دیگر کشور ها که در آنها تحقیر کردن، ترساندن، تبعیض قائل شدن و کم اهمیت بودن نسبت به آموزش، بهداشت و پوشاک کودک، کودک آزاری تلقی می شود، در کشورمان تا کودکی آسیب جدی نبیند شخصی از او حمایت نکرده و رسانه ها نسبت به آن واکنش نشان نمی دهند.
به همین دلیل باید هشدار داد که وضع حقوق و حمایت از کودکان در کشورمان مطلوب نیست و چناچه مسئولان حمایت از کودکان را در دستور کار خود قرار ندهند در آینده نزدیک کشور با بحرانی روبه رو خواهد شد که کودکان آسیب دیده در بروز آن نقش پررنگی دارند.