آخرین خبرها
خانه / بایگانی/آرشیو برچسب ها : مديريت شهري

بایگانی/آرشیو برچسب ها : مديريت شهري

اشتراک به خبردهی

مرگ نوستالژي در خيابان هاي شهر

​نمادهاي خاطره انگيز شهري ​ يکي پس ديگري به دليل نبود توجه​ از سوي مديران شهر​ از بين مي رود

پاک کردن صورت مساله بجاي ارائه طرح و پاسخ منطقي را بايد​ آفتي براي شهر  دانست،زيرا دربين مديران شهري کمتر مديري پيدا مي​شود که براي نمادهاي خاطره انگيز تهران ارزشي قائل باشد،نمونه اش وضع نامناسب​ نگهداري ازچنار هاي خيابان وليعصر و تخريب بافت و خانه هاي قديمي ​در مناطقي مانند خيابان لاله زار،​ميدان امام حسين و بسياري  نقاط ديگر در مناطق​ 11،12 و 20 تهران. نکته اينجاست که اين تخريب ها فقط گريبان خانه هاي قديمي را نگرفته چون در تازه ترين مورد قرار است پله هاي سوم خيابان وليعصر که درست رو به روي پارک ساعي قرار گرفته تخريب شود و جاي آن را دو دهنه مغازه و و دو دستگاه آسانسور بگيرد، پله هايي که عمرشان به 60 سال مي رسد و در همين مدت زمان بسياري از شهروندان از آنها خاطره دارند.خاطره هايي که تا مدتي ديگر نمادي براي زنده شدن آنها وجود نخواهد داشت.

سال ۲۰۱۳ میلادی در آمار یونسکو، ۱۲ شهر به عنوان شهرهای فرهنگی معرفی شدند، جالب اینجاست بیشتر آنها همسایه ایران بودند، اما هیچ وقت از تهران در این باره نامی برده نشد. به گفته احمد مسجدجامعی، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران مهم ترین دلیل تفاوت این شهرها با تهران را می توان در توجه به میراث، تاریخ و فرهنگ دانست.

واقعیت اینجاست که این غفلت سبب تخریب حدود یک سوم آثار تاریخی شده؛ تخریب هایی که با افزایش قیمت زمین در تهران سرعت بیشتری به خود می گیرد.

نمايي از وضع کنوني پله سوم وليعصر بعد از تخريب

نمايي از وضع کنوني پله سوم وليعصر بعد از تخريب

 

مجتمع تجاری یا 2دهنه مغازه

دیروز در جلسه شورای شهر عبدالحسین مختاباد، رئیس کمیته هنری شورای شهر تهران درباره تخریب پله های سوم خیابان ولیعصر هشدار داد.

به گزارش ایسنا او در تذکر پیش از دستور خود عنوان کرد: قرار بوده است که این پله ها در راستای افزایش رفاه حال اهالی محل تخریب و به جای آن آسانسور نصب شود، اما حالا خبرهایی منتشر شده مبنی بر این که با تخریب این محل، پله های تاریخی به مکان تجاری تبدیل شوند.

باید یادآور شد ارزش این پروژه که به پیمانکار سپرده شده و قرار است تا چهار ماه دیگر به سرانجام برسد حدود 450 میلیون تومان برآورد می شود، در این بین قرار است شهرداری مغازه ها را اجاره بدهد با این شرط که افرادی که مغازه ها را اجاره می کنند از آسانسورها نگهداری کنند.

هرچند مسئولان ادعا می کنند حسابی روی اجاره این مغازه ها باز نکرده اند و تنها هدفشان نگهداری از آسانسورهاست، اما باید پرسید اگر قرار است اتفاقی برای آسانسورها بیفتد یعنی اگر شخصی بخواهد آنها را شبانه تخریب کند، مسئولیت با کیست؟

نکته دیگر این که اگر هدف مسئولان شهرداری منطقه 6 تهران رفاه حال ساکنان این منطقه بوده باشد باید گفت شاید هستند افرادی که استفاده از آسانسور و پله برقی را ترجیح می دهند، اما تعداد افرادی که به حفظ این دست از نمادهای شهری رای می دهند نیز کم نیست و نظر اغلب مردم باید در اجرای چنین پروژه هایی در نظر گرفته شود.

 

 

​ پله سوم خيابان وليعصر تا مدتي قبل نقش پررنگي در زيباسازي شهر داشت

​ پله سوم خيابان وليعصر تا مدتي قبل نقش پررنگي در زيباسازي شهر داشت

 

قدمت شهر را پاک نکنیم

نکته اینجاست که با اجرای این طرح دیگر اثری از پله ها باقی نمی ماند؛ پله هایی که برای بسیاری از شهروندان خاطره انگیز اند.

به نظر می رسد مشکل اصلی در مدیریت شهری این است که برخی از مدیران شهری نمی توانند پاسخ درستی برای مسائل پیدا کنند، به همین دلیل صورت مساله را پاک می کنند، زیرا براساس اصول شهرسازی هر نمادی که سال های سال برای شهروندان خاطره داشته باید حفظ شود.

مهرداد مال عزیزی، مدیرعامل مهندسان مشاور چغازنبیل و طراح پروژه اراضی عباس آباد نیز در این باره به جام جم می گوید: در تمام دنیا چیزی که خاطره بوده و مردم هر روز آن را می بینند حفظ می شود، چه نماد خوبی باشد چه نمادی بد. ما باید سعی کنیم با زندگی امروزی ماهیت کاربردی خود را تطبیق بدهیم و مشکلات را به نوعی دیگر حل کرد.

وی تاکید می کند: استفاده از آسانسور منطقی است، اما نباید پله را خراب کرد. در شهرسازی نمادها را باید حفظ کرد، تخریب پله ها هنر نیست، بلکه باید طرحی ارائه می شد تا زندگی قدیم و جدید را با هم پیوند زد.

مال عزیزی تصریح کرد: اکنون خطاهایی در شهرسازی رخ می دهد و نمادهای خاطره انگیز از بین می رود، از این ناگوارتر برخی مواقع ماهیت تاریخی خیابان را نیز عوض می کنند.

این در حالی است که معماران کنونی شهر باید همان گونه که معماران قدیم مشکلات خود را با شهرسازی تطبیق داده اند عمل کرده و برای پیش بردن اهداف خود صورت مساله را پاک نکنند.

طراح پروژه اراضی عباس آباد تاکید کرد: از نحوه عملکرد برخی از مسئولان شهری می توان استنباط کرد که شهرداری سود را در ساخت مغازه های تجاری می بیند، چون برخی از پروژه ها با این هدف اجرا می شود.

پله های خیابان ولیعصر را باید مانند برج آزادی و یا برج میلاد نمادی از شهر تهران دانست و برای حفظ آنها نهایت دقت و کوشش را به کار گرفت، زیرا همین پله ها که برخی از آنها به عنوان مشکل یاد می کنند در شهرهای دیگر دنیا مانند سائوپائولوی برزیل برای جذب گردشگر به کار گرفته می شود.

متاسفانه مشکل برخی از شهرهای کشور این است که مدیرانی کاربلد ندارند، زیرا در شهرسازی مدیر هنرمندی که بتواند زندگی قدیم را به زندگی امروزی وصل کند، ضروری است.

شهرداری چه می گوید؟

رامین حسینی نژاد، معاون فنی و عمرانی شهرداری منطقه 6 تهران نظر دیگری دارد، او در گفت وگو با جام جم ساخت مجتمع تجاری را تکذیب کرد و ادامه داد: سال گذشته قرار بود پروژه ای برای نصب پله برقی در این محل اجرا شود اما مردم اعتراض کردند. به این ترتیب به این نتیجه رسیدم که پروژه را با آسانسور اجرا کنیم، چون هزینه کمتری دارد.

وی اظهار کرد: اکنون قرار شده دو دستگاه آسانسور عابران را در حد فاصل خیابان شهید اکبری و ولیعصر جابه جا کنند در این طرح دو دهنه مغازه یک طبقه به متراژ 36 متر در دو طرف آسانسور ساخته می شود، آن هم به این دلیل که فقط نگهداری از آسانسور ها را به عهده داشته باشند.

حسینی نژاد درباره اهمیت این پله ها عنوان کرد: این پله ها قدمت زیادی ندارد، چون هر چند سال یک بار بازسازی می شد. در واقع چیزی به عنوان میراث فرهنگی در اینها دیده نمی شود.

مهدی آیینی

انتقال پايتخت؛ كارشناسان مخالف، مردم موافق

اين بار اول و آخري نيست که بحث انتقال پايتخت مطرح مي شود، مرور خبرها در چند سال گذشته حاکي از اين است که براي اولين بار در دهه 60 و پس از وقوع زلزله مرگبار رودبار، بحث انتقال پايتخت سر زبان ها افتاد و مدتي بعد نيز سال 89 رئيس دولت وقت، طرح خروج کارمندان از پايتخت را مطرح کرد که راه به جايي نبرد. به نظر مي رسد هر وقت مشکلاتي که پايتخت نشينان را تهديد مي کند مانند زلزله، آلودگي هوا و ترافيک، اين طرح رنگ و بوي جدي تري به خود مي گيرد و برخي مسئولان به فکر طرح انتقال پايتخت مي افتند. اين در حالي است که سوم دي ماه نيز نمايندگان مجلس کليات طرحي را به تصويب رساندند که براساس آن، اولين قدم ها براي انتقال پايتخت برداشته خواهد شد، به همين دليل به نظر مي رسد بحث انتقال پايتخت جدي تر از گذشته پيگيري مي شود.
بنابراين، کارشناسان برنامه مناظره نيز با توجه به اهميت ماجرا موضوع برنامه روز گذشته خود را به طرح انتقال پايتخت اختصاص داده و با دعوت از کارشناسان و نظرسنجي از شهروندان با طرح اين پرسش که آيا با طرح انتقال پايتخت موافقيد، اين طرح را از زواياي مختلف بررسي کردند. البته 65 درصد شهروندان به انتقال پايتخت راي دادند.
اما نکته اينجاست که مخالفان اين طرح به هزينه بالاو مغايرت آن با اصل 75 قانون اساسي اشاره کرده و برخي نيز آن را خيالي ناميده و معتقدند مشکل مديريتي اگر برطرف شود، مي توان اوضاع تهران را ساماندهي کرد. اما در مقابل، موافقان اين طرح نيز به خطراتي مانند زلزله، آلودگي هوا و ترافيک اشاره مي کنند و مي گويند هر سال آلودگي هوا و ترافيک هزينه بيشتري به کشور تحميل مي کند. اين در حالي است که موافقان اين طرح ادعا مي کنند 50 کشور با موفقيت پايتخت خود را تغيير داده اند.
در اين برنامه نمايندگان مجلس، سخنگوي وزارت کشور، دبير شوراي عالي معماري و شهرسازي کشور و عضو هيات مديره انجمن ژئوفيزيک ايران حضور داشتند.
در ابتداي برنامه مناظره ابوالفضل ابوترابي، طراح طرح انتقال پايتخت و نماينده مجلس پشت تريبون رفت و گفت: از سال 1340 شعاع و مرز اطراف تهران مشخص شد، اما اين طرح با شکست روبه رو شد، زيرا روستاها تبديل به شهر و شهرها به کلانشهرها تبديل شدند، يعني مشکلي جديد به مشکلات اضافه شد. ابوترابي با اشاره به شورايي متشکل از 14 نفر که رئيس جمهور رياست آن را به عهده دارد و قرار است اعضاي آن در مدت دو سال هزينه و مکان جديد پايتخت را شناسايي کنند، افزود: در اين طرح به سه مولفه ساماندهي تهران، تمرکززدايي از تهران و انتقال پايتخت اداري و سياسي پرداخته شده است، اين در حالي است که به جدي گرفتن دولت الکترونيک و توسعه آن، خروج پادگان ها و مراکز علمي به محل هاي کمتر توسعه يافته و جدي گرفتن آمايش سرزمين نيز پرداخته شده است.

هدف مشخص نيست
حسين علي اميري، سخنگوي وزارت کشور که از مخالفان انتقال پايتخت است، با تاکيد بر اين که بايد از طراحان اين طرح پرسيد که هدفشان از اين طرح چيست، اظهار کرد: اکنون ما بحران آب داريم و مشکلات شهر تهران مانند آلودگي هوا و ترافيک بسيار عريان است. وي يادآور شد: بايد از وضع موجود خارج شد، اما به عنوان مخالف مي گويم اين طرح از جهت حقوقي ايرادهايي دارد. به گفته اميري، اجراي اين طرح حدود 30 تا صدهزار ميليارد تومان هزينه دارد.
جواد جهانگيرزاده، نماينده مجلس نيز يکي ديگر از مخالفان طرح انتقال پايتخت است. او با تاکيد بر اين که طرح انتقال پايتخت با اصل 75 قانون اساسي مغايرت دارد و هزينه هاي بسياري را به کشور تحميل مي کند، ابراز کرد: اين طرح مخالف آيين نامه داخلي مجلس است. ما مخالف ساماندهي پايتخت نيستيم، اما اين که صرفا به انتقال پايتخت فکر کنيم، بدون ملاحظات درست نيست. مخالفان اين طرح بر اين باورند که با انتقال پايتخت، مشکلات جمعيت 12 ميليوني تهران حل نمي شود، بلکه مشکل از جايي به جاي ديگر منتقل مي شود.

هزينه؛ در حد چاي و قند
ابوترابي در مقابل هزينه بر بودن اين طرح تاکيد کرد: ظرف دو سال قرار است شوراي مربوط همه نکات را بررسي کند. ما از تجربه کشورهاي موفق استفاده مي کنيم، شورا هزينه بر نيست، هزينه اين شورا يک چايي و يک حبه قند است هزينه ديگري ندارد! وي در خصوص اين که پول اين طرح از کجا تامين مي شود، عنوان کرد: بايد مسائلي فرعي مانند ساخت استخر و مجموعه ورزشي را کنار گذاشت و به اين ماجرا پرداخت، زيرا بسياري از طرح ها مانند سالاد در کنار غذا هستند.
طراح طرح انتقال پايتخت ادامه داد: در راستاي پدافند غيرعامل بايد جايگزين براي تهران داشته باشيم، به عنوان مثال زلزله در هائيتي سبب سقوط دولت شد. به گفته ابوترابي بايد خطرات احتمال حمله نظامي و نافرماني مدني را نيز در نظر گرفت. جهانگيرزاده در پاسخ عنوان کرد: بايد پرسيد به لحاظ مالي هزينه ها از کجا تامين مي شود، در سال 68 گفتند عملي کردن اين طرح شش برابر بودجه عمومي دولت يعني 78 ميليارد دلار هزينه خواهد داشت، ما 4000 طرح نيمه تمام مانند مصلاي تهران داريم، درست نيست که پول ديگر شهرها را براي تهران هزينه کنيم.
پيروز حناچي، دبير شواري عالي معماري و شهرسازي کشور نيز به عنوان يکي از مخالفان اين طرح سخن گفت: او با تاکيد براين که بسياري از مشکلات ما مشکل مديريتي است، ابراز کرد: 8000 خودروي آلاينده در سه شيفت تهران را آلوده مي کنند و بايد به جاي گسترش اتوبان ها توسعه حمل و نقل عمومي در اولويت قرار بگيرد. وي اظهار کرد: بين سال هاي 82 تاکنون تهران از 32 شهرداري و 12 فرمانداري و يک استان تبديل به شهري با 58شهرداري، 18 فرمانداري و دو استان شده است. من طرح انتقال پايتخت را رد نمي کنم، اما تا زماني که پروسه مديريت شهري نقص دارد، طرح انتقال پايتخت پاسخ نمي دهد.

نبايد از زلزله فرار کرد
دبير شواري عالي معماري و شهرسازي کشور با بيان اين که بيشتر مناطق قابل زيست در کشور در معرض خطر زلزله قرار دارند، گفت: ما بايد ياد بگيريم با زلزله زندگي کنيم نه از آن فرار کنيم. اين درحالي است که اکنون در شهر تهران تراکم جمعيت در محدوده گسل ها بالاست به همين دليل بايد روش مديريت شهري را بهبود بخشيد.
مهدي زارع، عضو هيات مديره انجمن ژئوفيزيک ايران که از موافقان طرح انتقال پايتخت در برنامه مناظره بود، با بيان اين که هر سال حدود 120 هزار نفر به جمعيت پايتخت اضافه مي شود، بيان کرد: تهران 218 سال پايتخت بوده و اولين زلزله ثبت شده تاريخي در ري بوده است و مي توان گفت تاکنون ري چهار بار خراب شده است. اين درحالي است که در همه جاي ايران ريسک زلزله يکسان نيست. وي با اشاره به اين که تراکم جمعيت در استان تهران 12 ميليون و 600 هزار نفر است، تاکيد کرد: به طور متوسط هر 200 سال زلزله بزرگي در محدوده پايتخت رخ مي دهد و به نظر مي آيد حدود 60 درصد جمعيت تهران در ريسک بالاي زلزله زندگي مي کنند. اگر سياست هاي کلان تغيير کند مي توان مانع افزايش جمعيت تهران شد.

طرحي که هنوز خام است

به نظر مي رسد با توجه به طرح هاي نيمه کاره زيادي که در کشور وجود دارد، مسئولان بايد ابتدا هزينه هاي انتقال پايتخت را مشخص کنند، زيرا اختصاص دادن اعتباراتي که بايد براي رفاه شهروندان هزينه شود به چنين طرح هايي از سوي هيچ کس پذيرفته نيست، علاوه بر اين شرايط اقتصادي کشور اجازه چنين کاري را نيز نمي دهد، اين درحالي است که چنانچه پايتخت فعلي کشور منتقل شود امکانات و جمعيت اين شهر به جا خواهد ماند و فقط توجه مسئولان به آن کمتر مي شود و اين ماجرا سبب بروز مشکلات بيشتر براي ساکنان اين شهر خواهد شد. افزون بر اين مي توان با تغيير سياست هاي کلان کشور سبب توزيع عادلانه ثروت و امکانات در تمام نقاط کشور شد. همچنين بايد هشدار داد که اکنون بسياري از مشکلات پايتخت مانند آلودگي هوا و ترافيک محصول مديريت اشتباه شهر است، زيرا اگر تمام مسئولان براي رفع مشکلات تهران با يکديگر همکاري کنند، يعني مسئولان صنايع خودروهاي استاندارد توليد کنند، مسئولان وزارت نفت سوخت استاندارد در اختيار بازار قرار دهند و از طرفي مديران شهري تمرکز بيشتري روي گسترش امکانات حمل و نقل عمومي داشته باشند، مي توان بسياري از مشکلات تهران و کلانشهرها را برطرف کرد. بر اين اساس صحبت از طرحي که هنوز کليات آن مشخص نيست و ابعاد و هزينه هاي آن هنوز کارشناسي نشده است، نتيجه اي جز افزايش دغدغه هاي شهروندان و گل آلود شدن آب براي برخي سودجويان نتيجه ديگري ندارد.
بالا