گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود

دنیای حقیقی و مجازی این روزها برای حیوانات امن نیست، چراکه قانونی برای حمایت از جانوارانی مانند سگ و گربه وجود ندارد، به همین علت حیوان آزارها حاشیه امنی پیدا کرده‌اند و با اذیت و آزار حیوانات سعی در قدرت‌نمایی دارند. برای نمونه اوایل خرداد گذشته ماجرای دستگیری دو پسر جوان رسانه‌ای شد که با مثله کردن حیواناتی مانند گرگ و روباه و انتشار تصاویر آن در فضای مجازی سعی در مطرح کردن خود داشتند.

از این دست خبرها بسیار است و به نظر می‌رسد آنچه سبب شده فضای مجازی به حیوان‌آزاری‌ها دامن بزند، نبود نظارت براین فضا و بموقع پیگیری نکردن چنین حوادثی است، چراکه تا وقتی عموم مردم نسبت به این اتفاقات اعتراض نکنند نمی‌توان به دستگیر شدن متهمان امیدوار بود.

این بی‌توجهی باعث شده به شکل‌های مختلف حقوق حیوانات در فضای مجازی پایمال شود. برای نمونه سایت‌های زیادی وجود دارد که در آن گونه‌های جانوری را به شکل غیر‌قانونی خرید و فروش می‌کنند. افزون براین در شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام نیز کانال‌های زیادی ایجاد شده که به خرید و فروش گونه‌های جانوری اختصاص دارد یا کم نیستند کانال‌هایی که به جنگ حیوانات و شرط‌بندی بر سر آنها می‌پردازند. برخی کارشناسان معتقدند این آشفته بازار به دلیل نبود قانون مشخص در دفاع از حقوق حیواناتی مانند سگ و گربه است، چراکه به گفته آنها برای حفظ حیات‌وحش قانون وجود دارد، اما این قانون گونه‌هایی مانند سگ و گربه را پوشش نمی‌دهد. محمدحسین بازگیر، رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست شهر تهران نیز چنین نظری دارد. به گفته او رسیدگی به حیات وحش به عهده سازمان حفاظت محیط‌زیست است و پرداختن به مسائل حیوانات اهلی که در گروه دام طبقه‌بندی می‌شود نیز به عهده جهاد کشاورزی است.

علاوه بر این، آن‌طور که بازگیر می‌گوید رسیدگی به شرایط جاندارانی مانند سگ و گربه نیز که جزو دام‌ها نیستند به عهده شهرداری‌هاست. این درحالی است که به نظر بسیاری از کارشناسان چنین تقسیم‌بندی‌ای را باید یکی از دلایل پایمال شدن گونه‌های جانوری دانست، زیرا پرداختن به حقوق برخی از آنها به فراموشی سپرده شده و در بسیاری از مواقع به قول معروف سازمان‌های مسئول توپ را به زمین یکدیگر می‌اندازند.

نام و نان از حقوق حیوانات

این روزها بسیاری ادعا می‌کنند طرفدار حقوق حیوانات هستند و در هر جمع و محفلی خود را به عنوان یکی از طرفداران پر و پا قرص حقوق حیوانات مطرح می‌کنند، درحالی که فعالیت بیشتر آنها از ریختن آشغال مرغ برای گربه‌ها فراتر نمی‌رود. باید یاد آور شددر کشورمان خیلی‌ها چنین ادعا‌هایی را فقط برای رسیدن به شهرت یا کسب درآمد انجام می‌دهند. جالب اینجاست میان این گروه افراد مختلفی وجود دارد از مردم عادی بگیرید تا بازیگر و ورزشکار.

شخصی که به معنای واقعی طرفدار حقوق حیوانات است حتی به خودش اجازه نمی‌دهد با گونه‌های جانوری عکس یادگاری بگیرد یا در خانه‌اش از گونه‌های جانوری در قفس نگهداری کند، اما کم نیستند افرادی که سنگ حقوق حیوانات را به سینه می‌زنند، اما ابایی از پایمال کردن حقوق حیوانات ندارند. افزون بر این می‌توان از گسترش بی‌برنامه مراکز نگهداری از سگ و گربه‌های بی‌صاحب نام برد، مراکزی که حداقل‌ها را برای نگهداری از این گونه‌ها رعایت نمی‌کنند، اما همیشه به دنبال جمع‌آوری کمک‌های مردمی از داخل و خارج کشور هستند.

مدیر‌عامل کانون دید‌بان حقوق حیوانات دراین باره می‌گوید: برخی از این پناهگاه‌ها درآمد‌های میلیاردی دارند،اما به شکل علمی با این مساله برخورد نمی‌کنند. او به فعالیت برخی پناهگاه‌های نگهداری از گونه‌های جانوری مانند سگ و گربه‌های بی‌صاحب اشاره می‌کند و می‌گوید برخی از این مراکز درآمدهای میلیاردی دارند، درحالی که چنین روش‌هایی در کشورهای موفق منسوخ شده یعنی عقیم‌سازی و نگهداری گونه‌های جانوری سالم در پناهگاه‌ها کاری بی‌نتیجه است.

به گفته امینی، طرفدار واقعی حقوق حیوانات هیچ‌وقت راضی نمی‌شود حقوق اولیه حیوانات مانند آزادی یا تولید مثل را پایمال کند. کارشناسان معتقدند برای کنترل جمعیت گونه‌های جانوری باید مطالعه و تحقیق کرد،زیرا بدون بررسی نمی‌توان ادعا کرد تعداد گونه جانوری در یک منطقه بیش از حد شده و بعد برای عقیم شدن تمامی آنها نسخه پیچید. آن‌طور که آنها می‌گویند برای نمونه باید در یک منطقه جمعیت سگ‌های بدون صاحب نر و ماده و سن آنها بدرستی مشخص شود و پس ازاین مرحله با توجه به شرایط، برای عقیم کردن چند سگ ماده تصمیم گرفت.

این درحالی است که عقیم سازی‌های صورت گرفته در بیشتر پناهگاه‌های نگهداری از حیوانات نیز در کشورمان بدرستی انجام نمی‌شود. به همین دلیل حیوانات دچار بیماری و عفونت می‌شوند.

به گفته کارشناسان اگر عقیم‌سازی با برنامه و مطالعه صورت نگیرد در بلند‌مدت انقراض گونه‌های جانوری را به دنبال خواهد داشت. لازم به یاد آوری است پناهگاه‌های گونه‌های جانوری باید محلی باشد برای نگهداری از جانوران آسیب دیده، اما به نظر می‌رسد در کشورمان این پناهگاه‌ها به محلی برای درآمدزایی بدل شده‌اند و برخی افراد با نگهداری نامناسب از گونه‌های جانوری سعی در فریب مردم و کسب درآمد دارند.

زنده‌گیری یا شلیک مستقیم

در کشورمان برنامه‌ها برای جمع‌آوری سگ‌های بی‌صاحب یا عقیم‌سازی گربه‌ها بدرستی انجام نمی‌شود، برای نمونه در بیشتر شهرهای کشور هنوز سگ‌های بی‌صاحب را با سلاح گرم می‌کشند یا سگ‌ها را پس از زنده‌گیری در بیابان‌های حاشیه شهر رها می‌کنند. این درحالی است که وزارت کشور زنده‌گیری گونه‌های جانوری بدون صاحب را به‌عهده شهرداری‌ها گذاشته و براین اساس آنها باید زنده‌گیری این حیوانات را براساس استاندارد‌های مشخص انجام دهند. این درحالی است که در کشورمان تصمیم‌های خودسرانه دراین حوزه خبر‌ساز می‌شود؛ برای نمونه مدتی قبل در فضای مجازی فیلمی منتشر شد که نشان می‌داد عده‌ای با تزریق سم درحال کشتن سگ‌های بی‌صاحب هستند. افزون براین بارها پیش آمده در جریان کشتن سگ‌های بی‌صاحب با اسلحه گرم انسان‌ها نیز زخمی شده‌اند. به همین خاطر می‌توان گفت نظارت‌ها بر زنده‌گیری سگ‌ها بدرستی صورت نمی‌گیرد.

بعلاوه بسیاری از پیمانکارانی که با شهرداری‌ها در این خصوص همکاری می‌کنند برای کسب درآمد بیشتر اطلاعات نادرست منتشر کرده یا پیش آمده که خود پیمانکار با پخش سگ‌های بی‌صاحب در مناطق مسکونی و جمع آوری آنها برای کسب پول بیشتر تلاش کرده است. این درحالی است که برخی پیمانکاران سگ‌های بی‌صاحب را پس از جمع‌آوری در حاشیه شهرها رها و به این شکل زمینه را برای تقابل حیات‌وحش و سگ‌ها فراهم می‌کنند. نباید فراموش کرد با خارج کردن سگ‌ها از یک محدوده، سگ‌های بی‌صاحب دیگر قلمرو آنها را تصاحب می‌کنند. به همین دلیل بهترین کار کنترل جمعیت سگ‌ها و واکسینه کردن آنها از طریق روش‌های علمی است.

لایحه‌ای که در اولویت نیست

مدتی پیش که ماجرای حیوان‌آزاری‌ها بالا گرفت سازمان حفاظت محیط‌زیست ادعا کرد لایحه‌ای آماده کرده که اگر به قانون تبدیل شود حقوق حیواناتی مانند سگ و گربه نیز به رسمیت شناخته می‌شود. اما به نظر می‌رسد آماده شدن این لایحه در اولویت مسئولان قرار ندارد، چراکه هنوز به دست نمایندگان مجلس نرسیده است. سارا امینی، مدیر‌عامل کانون دید‌بان حقوق حیوانات دراین باره می‌گوید:این لایحه از سوی هیات دولت به سازمان حفاظت محیط‌زیست برگردانده شده تا مورد بازنگری قرار گیرد.

برخی دیگر از کارشناسان نیز معتقدند سازمان حفاظت محیط‌زیست با مطرح کردن چنین لایحه‌ای قصد داشته از آب گل آلود ماهی بگیرد، زیرا پرداختن به حقوق حیات وحش که وظیفه اصلی این سازمان است نیز از سوی مسئولان آن جدی گرفته نمی‌شود، این افراد شرایط نامناسب حیات‌وحش و گونه‌های در معرض خطر انقراض را مثال می‌زنند.

جاوید آل‌داوود، رئیس انجمن حمایت از حقوق حیوانات دراین باره می‌گوید این که عده‌ای پشت درهای بسته بخواهند درباره حقوق حیوانات تصمیم‌گیری کنند به نظر می‌رسد اقدامی است نمایشی، چراکه حیات وحش نیز شرایط مناسبی ندارد.

آن‌طور که او یادآور می‌شود انجمن حمایت از حقوق حیوانات برای قانونی شدن دفاع از حقوق حیوانات بارها تلاش کرده برای نمونه این انجمن 48 ماده واحده را درخصوص حمایت از حقوق حیوانات به مجلس ششم برد، اما مورد توجه نمایندگان قرار نگرفت و آنها ادعا کردند مسائل مهم‌تری برای رسیدگی وجود دارد.

زمین برای همه جانداران

احترام به حقوق حیوانات به نوعی بیانگر سلامت هر جامعه است، چراکه از نحوه برخورد انسان‌ها با حیوانات می‌توان به این مهم رسید که انسان‌ها از لحاظ سلامت جسمی و روانی در چه شرایطی قرار دارند. مرور پرونده‌های حوادث نیز گواهی است بر این که افرادی که سابقه حیوان‌آزاری دارند می‌توانند به انسان‌ها نیز آسیب بزنند (پرونده بیجه) چراکه اگر انسان‌ها از بیماری روانی رنج نبرند محال است برای آزار گونه‌های جانوری اقدام کنند یعنی به عمد گربه‌ای را با خودرو زیر بگیرند یا سگی را کتک بزنند . به همین علت امروزه کشور‌های موفق از بیودموکراسی نام می‌برند و آنها که به آن اعتقاد دارند، می‌گویند براساس بیودموکراسی جامعه‌ای را باید توسعه‌یافته دانست که در آن حیات تمامی موجودات زنده به رسمیت شناخته شود یعنی برای انسان، حیوان و گیاه حرمت قائل شد‌. بنابراین جامعه‌ای موفق است که بقایش را در از بین رفتن گونه‌های جانوری و گیاهی نداند یعنی به بهانه توسعه، شرایطی فراهم نیاورد که در آن جنگل و گونه‌های جانوری از میان بروند. این درحالی است که در کشورمان برخی مسئولان کمتر توجهی به این مهم نمی‌کنند. به همین دلیل به خاطر ساخت سد، جنگل‌های کهنسال کشور را نابود می‌کنند یا با ساخت جاده و معدن سبب از بین رفتن زیستگاه گونه‌های جانوری و انقراض آنها می‌شوند.

یادآور مرگ دردناک خرس

امروز برای طرفداران حقوق حیوانات یادآور روز دردناکی است که در آن دو توله خرس و مادرشان به بدترین شکل ممکن در سمیرم سلاخی شدند. این حادثه تلخ بهار سال 90 اتفاق افتاد و در شهریور همان سال رسانه‌ای شد . به همین علت بیستم شهریور روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات نام گرفت تا یادآور این مساله باشد که انسان احترام به حقوق حیوانات را به فراموشی سپرده است. روز جهانی حقوق حیوانات نیز هر سال دهم دسامبر برگزار می‌شود. تاریخچه روز جهانی حقوق حیوانات نیز به سال 1998 بر‌می‌گردد. در این روز حامیان حقوق حیوانات جشنواره‌های ویژه‌ای برگزار می‌کنند تا توجه مردم را نسبت به رعایت حقوق حیوانات جلب کنند.

جای خالی قانون

هستند افرادی که به خود اجازه می‌دهند حیوانات بی‌صاحب را مورد آزار و اذیت قرار دهند، چون خیالشان آسوده است که مورد بازخواست قرار نمی‌گیرند. اما مدتی است با تکاپوی شهروندان این خیال آسوده کمی آشفته شده، چراکه اعتراض‌های شهروندان نسبت به پرونده‌های حیوان‌آزاری سبب می‌شود قوه قضاییه و پلیس پیگیر ماجرا شوند.

اما کارشناسان معتقدند اگر قوانین در حوزه حمایت از حیوانات بازنگری شود می‌توان امیدوار بود پرونده‌های حیوان‌آزاری کاهش قابل توجهی پیدا کند، چراکه سازمان حفاظت محیط‌زیست پیگیر حفظ حیات‌وحش کشور است و در این خصوص قوانین مناسبی را در نظر گرفته و اجرا می‌کند، اما در حمایت از حیواناتی مانند گربه و سگ نمی‌توان قانون مناسبی یافت. به همین علت کارشناسان تاکید دارند قانونی که حدود 46 سال پیش تصویب شد باید مورد بازنگری قرار گیرد، زیرا براساس این قانون افرادی که مرغ‌ها را وارونه نگه دارند دو ریال جریمه می‌شوند درواقع کارشناسان معتقدند بازنگری در قانون در حوزه حمایت از حیوانات باید مورد توجه نمایندگان مجلس قرار گیرد.

قاضی کرامت بلاغی درباره خلأهای قانونی می‌گوید: چنین عواملی سبب می‌شود نتوان با متهمان پرونده‌های حیوان‌آزاری مقابله کرد، چراکه قضات ناچار می‌شوند در پرونده‌های حیوان‌آزاری مجرمان را به دلیل انجام فعل حرام مجازات کنند. در واقع در قوانین کشورمان بصراحت اعلام نشده حیوان‌آزاری جرم است و این مساله به گسترش پرونده‌های حیوان‌آزاری دامن می‌زند.

تلاش همه‌جانبه برای فرهنگسازی

در کشورمان حدود 800 سازمان مردم نهاد در حوزه محیط‌زیست و منابع طبیعی فعال هستند. در این میان 16 درصد از این سازمان‌های مردم نهاد توجه به حقوق حیوانات را به عنوان گرایش اصلی انتخاب کرده‌اند. به همین علت کارشناسان معتقدند سازمان حفاظت محیط‌زیست با همکاری با سازمان‌های مردم نهاد می‌تواند کمبود نیرو و اعتبار خود را جبران کند و برای حفظ گونه‌های جانوری به نتایج بهتری برسد. برای رسیدن به این هدف سازمان حفاظت محیط‌زیست باید همکاری مناسب‌تری با تشکل‌های مردمی داشته باشد و زمینه را برای فعالیت آنها هموار کند.

این درحالی است که سازمان‌های مردم نهاد نیز باید با حضور فعال در مدارس و دانشگاه‌ها شهروندان را به حمایت و رعایت حقوق حیوانات تشویق کنند. افزون بر این باید شرایطی به وجود آورد که در آن نویسندگان، شاعران، فیلمسازان و موسیقیدانان نیز در این حوزه محتوا‌های مناسبی تولید کنند.

ده‌ها نفر در محدوده‌ای خارج از شهر دور هم جمع شده‌اند تا نبرد سگ‌ها را ببینند. از خودروهایی که در اطراف پارک شده‌اند و هر لحظه به تعداد آنها اضافه می‌شود می‌توان فهمید میان آنها افرادی که وضع مالی مناسبی دارند نیز حضور دارند.

صدای واق‌واق سگ‌ها با هیاهوی افراد حاضر قاطی شده و برخی‌ها را هیجان‌زده کرده است، مردم کم کم دور هم جمع می‌شوند و حلقه‌ای را تشکیل ‌می‌دهند. چند لحظه بعد مرد میانسالی از دو نفر می‌خواهد سگ‌هایشان را برای مبارزه آماده کنند.

آن‌طور که پیداست آنها بر سر مبلغ شرط‌بندی به توافق رسیده‌اند و هر کدام مبلغی را نزد فردی که هر دو به او اعتماد دارند، می‌گذارند تا پس از پایان مبارزه در اختیار صاحب سگ پیروز قرار بگیرد.

مردان جوان، سگ‌هایشان را از خودرو خارج می‌کنند. قلاده‌های محکمی به آنها بسته شده است. به نظر می‌رسد حضور جمعیت و هیاهوی حاکم بر فضا، استرس سگ‌ها را بیشتر کرده است.

انسان می‌جنگد

سگ‌ها خیال جنگیدن ندارند. سرکج می‌کنند تا میدان مبارزه را ترک کنند، اما صاحبانشان مدام قلاده آنها را می‌کشند و سگ‌ها را به جان یکدیگر می‌اندازند. این اتفاق چند بار تکرار می‌شود تا بالاخره سگ‌ها ناچار با یکدیگر گلاویز می‌شوند.

صاحبان سگ‌ها پشت آنها حرکت می‌کنند و مدام با سگ‌ها این طرف و آن طرف می‌روند. آنها با فریاد زدن تلاش می‌کنند سگ‌هایشان را به مبارزه بیشتر تشویق کنند.

تماشاچیان نیز غافل از این که سگ‌ها بشدت درحال آسیب رساندن به یکدیگر هستند هیجان‌زده این رقابت خونین را تعقیب می‌کنند و با حرکت آنها جا به جا می‌شوند تا این جدال را از نزدیک ببینند و هیچ صحنه‌ای از چشم‌شان پنهان نماند.

خیلی طول نمی‌کشد که یکی از سگ‌ها از مبارزه خسته می‌شود. به نظر می‌رسد می‌خواهد میدان مبارزه را ترک کند، اما صاحبش مانع او می‌شود و حیوان را به میدان مبارزه بر می‌گرداند.

این کار با اعتراض طرف دیگر مبارزه رو‌به‌رو می‌شود، اما با جدال دوباره سگ‌ها این موضوع به فراموشی سپرده می‌شود.

حالا دیگر موهای سفید سگ‌ها به سرخی می‌زند و واق واق آنها بیشتر شبیه زوزه‌های حیوانی است که از درد به خود می‌پیچد و نفس‌نفس می‌زند.

در این گیر و دار به نظر می‌رسد یکی از سگ‌ها توانش را از دست داده است. سر کج می‌کند تا از حلقه‌ای که جمعیت دور آنها ایجاد کرده، خارج شود. جمعیت همزمان با حرکت او جا‌به‌جا می‌شود. تلاش‌های صاحب سگ نیز برای بازگردان او به میدان مبارزه راه به جایی نمی‌برد. سگ بیچاره جراحت زیادی برداشته و به زحمت قدم برمی‌دارد و از میدان جنگ فاصله می‌گیرد. به این ترتیب فردی که نقش داور مسابقه را به عهده دارد نیز پایان مسابقه را اعلام می‌کند.

شخصی که پیروز شده سگش را بغل می‌کند و با افتخار نژاد و نام سگش را فریاد می‌زند، اما در مقابل شخص بازنده درحالی که زمین و زمان را دشنام می‌دهد چند مشت و لگد حواله سگ زخمی‌اش می‌کند و فریاد می‌زند سگش باید بمیرد، چون شکست خورده است.

هرچند این مبارزه آخرین مبارزه‌ای نیست که دراین میدان برگزار می‌شود، اما پس از پایان آن شخص پیروز به پولش می‌رسد و سگش را سوار خودرویش می‌کند تا پس از مداوای جراحت‌هایش تمرینات سخت را دوباره در پیش بگیرد و با نسل کشی از سگ برنده و فروش توله‌هایش پول بیشتری به جیب بزند؛ چراکه اکنون سگش به عنوان قهرمان شناخته شده و توله‌هایش قیمتی دو چندان پیدا کرده‌اند. اما در مقابل سگ شکست‌خورده اگر شانس بیاورد و از دست بدرفتاری‌های صاحبش جان سالم به در ببرد با جراحت‌هایی که دارد در بیابان رها می‌شود.

حیوان‌آزاری در تلگرام

این ماجرا که کمتر از شش دقیقه زمان برد روایت گوشه‌ای از زندگی سگ‌هایی است که فقط با نیت جنگ و شرط‌بندی پرورش داده می‌شوند و به نظر نمی‌رسد به این زودی گرهی از کارشان باز شود، چراکه بتازگی پای آنها به شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های تلگرام نیز باز شده و سودجویان با به اشتراک گذاشتن تصاویر و فیلم‌هایی از نبرد سگ‌هایشان، سعی دارند حیواناتی را بفروشند که فقط با نیت پیروزی در میدان جنگ و شرط‌بندی پرورش داده می‌شوند.

افراد سودجوی زیادی در شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام فعال هستند. اگر به کانال‌های آنها سر بزنید تصاویر و فیلم‌های زیادی از نبرد حیوانات مانند سگ، خروس و گاو می‌بینید. متاسفانه تعداد افرادی که عضو این کانال‌ها شده‌اند نیز کم نیست. به همین علت می‌توان گفت تا کنون در کشورمان برنامه فرهنگی مناسبی برای مدیریت این مساله طراحی و اجرا نشده است.

جاوید آل‌داود، رئیس انجمن حمایت از حقوق حیوانات نیز این مساله را تائید می‌کند. او از جنگ سگ‌ها و شرط‌بندی بر سر آنها به عنوان مساله‌ای فراتر از حیوان‌آزاری یاد می‌کند؛ چراکه به نظر او این اتفاق از پیش تعیین شده و بنگاه‌های قوی مالی از این اتفاقات حمایت می‌کنند.

شرط‌های میلیاردی

اغلب کارشناسان معتقدند گردش مالی بالا یکی از دلایلی است که سبب شده شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها و حیوانات گسترش یابد و شبکه‌های مجازی نیز به آتش آن دامن بزنند.

آن‌طور که آل‌داود می‌گوید، هستند افرادی که روی نبرد سگ‌ها شرط‌های میلیاردی می‌بندند. به نظر او، افرادی که در بیابان‌های خارج از شهر‌ها برای چنین کارهایی دور هم جمع می‌شوند گروه خرده پاهای این ماجرا به‌حساب می‌آیند؛ چراکه گروه‌های اصلی، افراد متمولی هستند که در باغ‌های شخصی‌شان جدال حیوانات را به شکل منظم برگزار می‌کنند.

رئیس انجمن حمایت از حقوق حیوانات ازاین مساله پرده بر می‌دارد که رد پای باندهای قاچاق مواد مخدر را نیز می‌توان دراین اتفاق دید، چون پول کلانی در شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها رد و بدل می‌شود.

به نظر می‌رسد مافیایی که پشت جدال سگ‌ها و شرط‌بندی روی آنها وجود دارد، از طریق پرورش سگ‌های جنگی نیز سود می‌برد، زیرا با برد هر نژاد از سگ‌ها قیمت آن نژاد افزایش قابل توجهی می‌یابد و به این شکل پرورش دهندگان نیز پول زیادی به‌جیب می‌زنند.

مجوزهای الکی

کارشناسان معتقدند یکی از مسائلی که سبب شده فرصت طلبان به پرورش سگ‌های جنگی روی بیاورند نبود نظارت بر عملکرد آنهاست. در واقع جهاد کشاورزی نباید به آسانی به افراد، مجوز پرورش حیوانات بدهد.

امیر سبزی، عضو هیات‌مدیره دید‌بان حقوق حیوانات نیز معتقد است جدال حیوانات و شرط‌بندی روی آنها گستره وسیعی دارد، چراکه تامدتی پیش مساله سنتی بود و به نبرد گاو و خروس محدود می‌شد،اما این روزها جنگ سگ‌ها و شترها نیز به آن اضافه شده و بازار گرم‌تری پیدا کرده است. آن‌طور که او می‌گوید برخورد جدی با این افراد صورت نمی‌گیرد تا آنجا که تاکنون چند جلد کتاب درباره پرورش خروس جنگی نیز منتشر شده است.

تمرینات مرگبار

سودجویان برای درآمد بیشتر، حیوانات را مدام شکنجه می‌کنند تا بتوانند از میدان مسابقه پیروز خارج شوند.

عضو هیات مدیره دید‌بان حقوق حیوانات درباره شیوه پرورش حیوانات و آماده کردن آنها برای جنگ تصریح می‌کند: از صفر تا صد این پروسه حیوان‌آزاری است؛ برای نمونه گاو و سگ‌ها را کتک می‌زنند و مجبورشان می‌کنند بارهای سنگین را روی زمین بکشند و جا‌به‌جا کنند تا عضله‌هایشان قوی شود. این در حالی است که فرصت طلبان چنین رفتاری را با خروس‌ها نیز انجام می‌دهند و برای این که حیوانات بتوانند پرش‌های بلندتری داشته باشند آنها را روی صفحه‌های فلزی داغ قرار می‌دهند. بعلاوه کار گذاشتن پروتز، تزریق هورمون و بریدن قسمت‌هایی مانند گوش سگ‌ها را نیز باید به رفتار‌های بیرحمانه و غیر‌انسانی پرورش‌دهندگان حیوان‌های جنگی اضافه کرد. او ادامه می‌دهد: در شمال کشور که بازار نبرد گاو‌ها گرم است، حیوان شکست‌خورده را به قیمت گوشت می‌فروشند و در میدان نبرد، دلال‌هایی هستند که آنها را می‌خرند‌. شیوع حیوان‌آزاری و گسترش شبکه‌های شرط‌بندی روی جدال حیوانات گواهی است بر نبود نظارت بر این حوزه. به همین علت باید از مسئولان خواست با تلاش برای قانونی شدن حمایت از حقوق حیوانات، مانع فعالیت عده‌ای سود جو شد که با آزار و اذیت حیوانات برای خود منبع درآمد قابل توجهی ایجاد کرده‌اند.

دامپزشکی که تهدید شد

برخی دامپزشکان نیز که تجربه رویارویی با باند‌های شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها را دارند به مافیایی عمل‌کردن آنها اعتراف می‌کنند. یکی از آنها که تمایل به درج شدن نامش ندارد خاطره‌ای تلخ را در این باره تعریف می‌کند. آن‌طور که او توضیح می‌دهد شخصی با او تماس می‌گیرد و می‌گوید سگش زخمی شده و برای درمانش به کمک دامپزشک نیاز دارد. دامپزشک جوان ادامه می‌دهد:وقتی به نشانی‌ای که گرفته بودم رفتم، متوجه شدم آنجا سگ‌ها را بایکدیگر جنگ می‌اندازند و سگ آن شخص نیز بر اثر نبرد زخمی شده است. به همین دلیل تصمیم گرفتم آنجا را ترک کنم. هنوز مسافت زیادی را پشت سر نگذاشته بودم که متوجه شدم چند نفر با خودرو تعقیبم می‌کنند. آنها مرا متوقف و تهدیدم کردند که اگر ازاین ماجرا به پلیس چیزی بگویم از عمل خود پشیمان خواهم شد.

مهدی آیینی