آخرین خبرها
خانه / بایگانی/آرشیو برچسب ها : محيط زيست (برگ 16)

بایگانی/آرشیو برچسب ها : محيط زيست

اشتراک به خبردهی

آهو هاي خارك منتقل مي شوند

برخلاف اين که خشکي شديد و دماي بالااز ويژگي هاي مناطق حاشيه اي خليج فارس و درياي عمان است، اين منطقه از نظر تنوع جانوري قابل توجه است.
وجود زيستگاه هاي خاص از خوزستان تا بلوچستان مانند خورها، مصب رودخانه ها، جنگل هاي مانگرو، مناطق مرجاني و جزاير کوچک و بزرگ سبب شده گونه هاي منحصربه فرد و متنوعي از جانوران در اين منطقه زندگي کنند، اما شرايط زيست محيطي منطقه سبب شده گونه هاي بومي جانوري که در حاشيه خليج فارس و درياي عمان زندگي مي کنند نيز صدمه ببينند. براي نمونه تا 20 سال پيش حدود 1300 راس آهو در جزيره خارک زندگي مي کرد، اما فعاليت شرکت هاي نفتي سبب شد شرايط زيستگاهي در اين منطقه به صفر برسد تا آنجا که اکنون کمتر از 300 راس آهو در جزير باقي مانده و به دليل از بين رفتن زيستگاه ها بيشتر آنها به صورت دستي تغذيه مي شوند. کار به جايي رسيده که مسئولان حفاظت محيط زيست به فکر افتاده اند تعدادي از آهوهاي جزيره را به جاي مناسب ديگري منتقل کنند.
مجيد خرازيان مقدم، مدير کل دفتر تنوع زيستي و حيات وحش سازمان حفاظت محيط زيست درباره شرايط گونه هاي جانوري حاشيه خليج فارس و درياي عمان به جام جم مي گويد: در اين منطقه، حدود صد جزيره شناسايي شده که مسکوني و غيرمسکوني هستند. منطقه خليج فارس با توجه به گونه هاي جانوري نقش مهمي از حمايت و نگهداشت گونه ها حتي در جمعيت جهاني آنها دارد.

    بهشت پرندگان
در اين ميان، پرندگان متنوع ترين و مهم ترين پوشش جانوري منطقه هستند، زيرا 120 گونه پرنده در حاشيه خليج فارس و درياي عمان زندگي مي کنند، يعني حدود 25 درصد کل پرندگان کشور که 535 گونه هستند. اين گونه ها بيشتر پرندگان کنار آبزي، قدم زن و کاکايي ها هستند.
مقدم يادآور مي شود: جنگل هاي حرا که بزرگ ترين جامعه رويشي سواحل آبي جنوب ايران است، زيستگاه مهمي براي پرندگان بومي و جانوري است، تا آنجا که 110 گونه از 120 گونه پرنده اي که در اين منطقه هستند، در جنگل هاي حرا زندگي مي کنند.
اين درحالي است که گونه هاي متعددي از پستانداران، مثل گاو دريايي در منطقه خليج فارس وجود دارد. براي نمونه جزيره فارور تنها زيستگاه آهوي کوهي در کشورمان است يا در جزاير لاوان و سيري، آهوي جبير وجود دارد. افزون بر اين مارمولک خاردم مصري نيز گونه نادري است که در جزيره سيري زندگي مي کند.
مدير کل دفتر تنوع زيستي و حيات وحش سازمان حفاظت محيط زيست عنوان مي کند: در منطقه «مند» گونه اي را شناسايي کرديم که به نظر زيرگونه اي جديد از آهوست يا لاک پشت هاي پشت سبز و پوزه عقابي را داريم. بنابراين مي توان نتيجه گرفت اين منطقه از نظر گونه و زيستگاه بسيار حائز اهميت است به همين دليل به اقدامات حفاظتي خاصي نياز دارد.

مهدي آييني

جنوبي ترين نگين فيروزه اي فراموش شده

هشت کشور به طور مستقيم از آن بهره مي برند، اما هيچ کدام به فکرش نيستند و نمي دانند آلودگي هاي نفتي امانش را بريده و پسماندهاي صنعتي هر روز بيشتر از ديروز آبي لاجوردي اش را کدر مي کند؛ درباره خليج فارس و درياي عمان حرف مي زنيم، پهنه اي آبي که همچون سفره اي وسيع در کشورمان از خوزستان تا سيستان و بلوچستان کشيده شده و پذيراي ميليون ها نفر است، اما کمتر شخص يا کشوري به شرايط محيط زيستي آن توجه مي کند.
اين روزها اين منطقه شرايط زيست محيطي مناسبي ندارد، زيرا انسان ها فقط به فکر بهره برداري از آن هستند. آلودگي هاي ناشي از نفت و پسماندهاي صنعتي از يک طرف و صيد بي رحمانه، اکوسيستم اين منطقه را با چالش رو به رو کرده و اگر هنوز اين پهنه آبي از بين نرفته، آن را بايد به پاي نعمتي طبيعي به نام مرجان ها گذاشت که با جذب آلودگي ها از بين مي روند، اما نکته اينجاست که هر روز مرجان هاي بيشتري در اين منطقه از بين مي رود تا آنجا که کارشناسان هشدار مي دهند، چنانچه آلودگي ها مهار نشود با مرگ مرجان ها تا مدتي ديگر خليج فارس و درياي عمان توان خودپالايي را از دست مي دهند و فاجعه زيست محيطي جهاني بزرگي رقم خواهد خورد.
عبدالرضا کرباسي، رئيس دانشکده محيط زيست دانشگاه تهران درباره چالش هاي زيست محيطي خليج فارس و درياي عمان به جام جم مي گويد: سالانه حدود يک ميليون و 200 هزار بشکه نفت وارد خليج فارس مي شود که بخشي به دليل قديمي بودن تجهيزات چاه هاي نفت کشورمان است. افزون براين، بتازگي بحث قاچاق سوخت مطرح شده، زيرا قاچاقچي ها هنگام تعقيب و گريز با پليس سوخت قاچاقي را که همراه دارند، به دريا مي ريزند و به همين دليل بايد اين مقدار را نيز در نظر گرفت. اين درحالي است که براي افرادي که اقدام به تخليه نفت در دريا مي کنند، جريمه در نظر گرفته شده، اما چون سازمان حفاظت محيط زيست، گشت و نظارت لازم را دراين باره ندارد، اعمال قانون بخوبي انجام نمي شود.

آب شيرين کن؛ آب شورکن
ورود پسماندهاي صنعتي به خليج فارس را مي توان دومين عامل آلوده کننده اين منطقه دانست؛ بخشي از اين پسماندها مربوط به آب شيرين کن هاي منطقه خليج فارس است که روز به روز به تعداد آنها در کشورهاي عربي افزوده مي شود پسماند هاي اين دستگاه ها حاوي آب شور و فلزات سنگين است و سبب آلوده شدن آب منطقه مي شود.
کرباسي درباره تعداد آب شيرين کن هاي کشورمان در اين منطقه مي افزايد: آب شيرين کن هاي کشورمان در مقابل ساير کشورهاي منطقه مانند قطره چکان است، اما نکته اينجاست که با توجه به نحوه مديريت منابع آب کشورتا مدتي ديگر ناچار به استفاده بيشتر از آب شيرين کن ها خواهيم شد.
افزون بر پسماندهاي آب شيرين کن ها بايد به آلودگي صنايع سنگين مانند نيروگاه، پالايشگاه و پتروشيمي ها که هر هشت کشور حاشيه نشين خليج در آن سهم دارند توجه کرد. کشورهاي منطقه بايد براي رفع اين مشکل تجهيزات خود را به روز کرده، به سمت توسعه پايدار پيش بروند.
رئيس دانشکده محيط زيست دانشگاه تهران يادآور مي شود: عوامل تهديدکننده ديگري نيز وجود دارد که کارشناسان از آنها به عنوان پديده هاي نوظهور ياد مي کنند براي نمونه دماي آب خليج فارس در 17 سال گذشته حدود يک و نيم درجه افزايش پيدا کرده است. افزون بر اين، تاثير ريزگردها را نبايد فراموش کرد، زيرا به ازاي هر کيلومتر مربع، هزار تن ريزگرد در دريا رسوب مي کند.
به گفته وي به دليل ترسيب، ريزگردها از عمق خليج فارس کم مي شود و ريزگردها روي مرجان و آبسنگ ها نشسته، سبب مرگ آنها مي شوند. به همين دليل قدرت تصفيه کنندگي مرجان ها از بين مي رود. اين درحالي است که فعاليت هاي شيلاتي مانند صيد بي رويه و بي رحمانه با تورهاي بزرگ نيز تهديدي براي محيط زيست خليج فارس و درياي عمان به حساب مي آيد، زيرا صيد با تورهاي بزرگ سبب از بين رفتن آبسنگ ها مي شود و تخريب زيستگاه ها را به همراه دارد.
پروين فرشچي، معاون محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست با بيان اين که توسعه بي رويه و ناپايدار در کشور، تهديد بزرگي براي خليج فارس است، به جام جم مي گويد: ورود گونه هاي غيربومي به منطقه، صيد بي رويه، آلودگي هاي نفتي، حرارتي، کشاورزي و ريزگردها از ديگر عوامل تهديدکننده محيط زيست خليج فارس و درياي عمان است.

مرجان هاي فداکار
گزارش وضع زيست محيطي خليج فارس و درياي عمان که از سوي راپمي (سازمان منطقه اي حفاظت از محيط زيست دريايي خليج فارس و درياي عمان) منتشر شده از وخيم نبودن وضع اين منطقه حکايت مي کند. کرباسي در اين باره عنوان مي کند: برخلاف فعاليت عوامل تهديد کننده اين ماجرا مي تواند به دليل وجود مرجان ها باشد چون هر روز مرگ و مير آنها بيشتر از قبل مي شود، زيرا مرجان ها آلاينده ها را به خود جذب مي کنند، اما نکته اينجاست که در دراز مدت با مرگ مرجان ها خليج فارس امکان خودپالايي را از دست مي دهد.
معاون محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست درباره اولويت هاي اين سازمان براي بهبود وضع محيط زيستي خليج فارس و درياي عمان تصريح مي کند: بايد مستندسازي انجام شود تا بتوان ادعاهاي زيست محيطي را بيان کرد، براي رسيدن به اين هدف بايد پايش ها و مطالعات و تحقيقات دانشگاهي صورت بگيرد.
براي نمونه تاکنون در کشورمان براي ارزشگذاري خاک جزيره هرمز که سرشار از مواد معدني است تحقيق و پژوهش کاملي صورت نگرفته. اين ماجرا سبب شده برخي شرکت ها و نهاد هاي خصوصي خاک جزيره هرمز را به کشورهاي همسايه بفروشند. افزون بر اين بايد به ساخت و سازهايي که در جزاير کشورمان مي شود، اشاره کرد، زيرا اگر اين ساخت و ساز ها بدون ارزيابي زيست محيطي انجام شود، به محيط زيست منطقه و گونه هاي جانوري آن صدمات جبران ناپذيري خواهد زد.

ضرورت تعامل کشورهاي منطقه
نکته اينجاست که براي حفظ محيط زيست منطقه هر هشت کشور حاشيه خليج فارس و درياي عمان بايد تعامل بيشتري با يکديگر داشته باشند. اين درحالي است که اين کشورها آن طور که بايد و شايد با يکديگر همکاري نمي کنند. کرباسي دراين باره عنوان مي کند: تنها تعامل هشت کشور حاشيه خليج فارس براي حفظ منطقه از طريق راپمي است که متاسفانه مسائل سياسي روي اين تعاملات سايه انداخته. علاوه بر اين متاسفانه کشورهاي عربي به اندازه ايران دانش حفاظت از محيط زيست را ندارند. به همين دليل از ايران دوري مي کنند. به گفته کرباسي اين اشتباهي است که از طرف آنها صورت مي گيرد.
علاوه بر اين بايد به کنوانسيون کويت نيز اشاره کرد که 36 سال پيش بين کشورهاي منطقه امضا شد و تاکنون چهار پروتکل داشته، اما چون تعامل کشور ها ضعيف است، از محل اين کنوانسيون فقط دفتري اجرايي به عنوان «ميمک» ايجاد شده که در چهار سال اخير فعاليت بدي نداشته است. براي نمونه اين دفتر با کشتي هايي که اقدام به تخليه غيرقانوني در خليج فارس و درياي عمان مي کنند برخورد مي کند، اما به قول معروف چون دست تنهاست، نمي تواند فعاليت چشمگيري داشته باشد.

1200 فروند کشتي غرق شده
نکته ديگري که بايد به آن توجه کرد کشتي هاي غرق شده در منطقه است. به گفته کرباسي 1200 فروند کشتي بزرگ و کوچک در خليج فارس و درياي عمان غرق شده که 40 فروند آنها غول پيکر است و بايد از منطقه خارج شود.
رئيس دانشکده محيط زيست دانشگاه تهران ابراز مي کند: براي اين کار بايد چند نقطه که حساسيت زيست محيطي ندارد در خليج فارس و درياي عمان مشخص شود تا بتوانيم همه آنها را بازيافت کنيم، زيرا اين کار مي تواند اشتغال سازي کند.
معاون محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست با بيان اين که برخي از اين کشتي ها به زيستگاه آبزيان تبديل شده و خارج کردن آنها سبب صدمه ديدن زيستگاه ها مي شود، ادامه مي دهد: يکي از اولويت هاي ما پايش ملي محيط زيست، شناخت واقعي علمي و فني محيط زيست در مناطق ساحلي کشور و به دنبال آن برنامه ريزي براي مناطق ساحلي و دريايي کشور است.
فرشچي درباره راه حل سازمان حفاظت محيط زيست براي رفع مشکل هميشگي کمبود اعتبار عنوان مي کند: خواست سياسي کشور بايد به شکلي باشد که به محيط زيست اهميت بدهد. اين خواست را نيز متخصصان بايد ايجاد کنند. بخش خصوصي نيز بايد وارد عمل شود، زيرا در حفاظت از محيط زيست، بخش خصوصي حضور کمرنگي دارد. براي نمونه در کشورمان غير از صندوق صنايع و اين که مصوبه اي در هيات دولت داريم و قرار است وزارت نفت کمک کند، جاي بخش خصوصي بسيار خالي است.

این پلنگ بمیرد شما مسئولید

هرازگاهی کنار جاده آفتابی می‌شود نه این‌که دلش برای جاده و اتومبیل‌های ساخت دست بشر تنگ شده باشد بلکه ساخت و سازهای بی‌برنامه انسان‌ها سبب شده جاده همچون دیوار چین زیستگاهش را به دو بخش تقسیم کند؛ از پلنگی حرف می‌زنیم که به گواه دوربین‌های مداربسته «منطقه حفاظت شده پرور» چند بار در حاشیه جاده‌ای که زیستگاهش را نشانه رفته، دیده شده و هر بار خطر برخورد با خودروهای عبوری به قول معروف از بیخ گوشش گذشته است.

اولین بار اسفند سال گذشته بود که دوربین های مداربسته دراین منطقه تصویر این پلنگ را هنگام عبور و رد شدن از عرض جاده به تصویر کشیدند.

روز گذشته نیز رییس سازمان حفاظت محیط زیست شهرستان مهدیشهر درباره جدیدترین تصاویر منتشرشده از پلنگ گفته، برای چندمین بار است که تصاویر این پلنگ از سوی دوربین های مدار بسته منطقه حفاظت شده پرور ثبت می شود.

آخرین تصاویر منتشر شده از پلنگ در منطقه پرور بخوبی نشان می دهد این گربه سان به آرامی در انتظار فرصت مناسبی است تا از عرض جاده عبور کند.

این تصاویر علاوه بر به تصویر کشیدن پلنگ و تخریب زیستگاهش، گواهی است بر این که در این منطقه کمترین تلاشی برای کم کردن خطر تصادف گونه های جانوری با خودرو های عبوری نشده، برای نمونه در این جاده خبری از زیرگذر مخصوص جانوران، تابلوهای هشداردهنده و سرعتگیر نیست، به همین دلیل خبر مرگ گونه های جانوری مانند پلنگ که برای تامین نیازهایی مانند پیدا کردن غذا و جفت یابی مجبور به آمدورفت در زیستگاه خود هستند، در ایران بیشتر از دیگر کشورها منتشر می شود؛ بر اساس آمارهای سازمان حفاظت محیط زیست می توان گفت تصادفات جاده ای درچند سال اخیر دلیل 70 درصد مرگ و میر گونه های جانوری بوده است.

برای نمونه در یک سال گذشته دست کم چهار قلاده پلنگ در خرم آباد، جاده پارک ملی گلستان و گچساران به دلیل تصادف تلف شده اند. در شرایطی که ساخت و سازهای بدون ارزیابی زیست محیطی زیستگاه های گونه های جانوری را تخریب کرده باید از مسئولان خواست به وظیفه خود عمل کرده و دست کم برای کم کردن خطراتی مانند تصادف گونه های جانوری با خودرو ها از مقام حرف جلوتر رفته و قدم های جدی تری بردارند.

مهدی آیینی – گروه جامعه

تنها خانه آهوهای کوهی، شهربازی می‌شود

طرفداری از محیط ‌زیست در زبان کار ساده‌ای است،زیرا زمان عمل که می‌رسد همه شمشیرهایشان را برای محیط‌زیست از رو می‌بندند.برای نمونه در روزگاری که توسعه ناپایدار و اجرای طرح های بدون گزارش زیست محیطی بلای جان منابع طبیعی کشور شده، دیروز خبر رسید که مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش برنامه هایی برای توسعه جزایر فارور بزرگ و کوچک دارد.

او گفته قصد دارد فارور کوچک را به دیزنی لند تبدیل کرده و مجوز ساخت چند هتل پنج ستاره نیز برای سرمایه گذاران علاقه مند به این کار صادر کند.

نکته اینجاست این برنامه ها نه تنها سبب رونق و آبادانی این جزایر نخواهد شد، بلکه اندک ذخایر زیست محیطی این منطقه را نیز با چالش روبه رو خواهد کرد، زیرا این محل تنها زیستگاه آهوی کوهی در کشور است و علاوه بر آن ده ها پرنده و پستاندار دیگر مانند عقاب ماهیگیر، چکاوک کاکلی، خارپشت و مار جعفری نیز دراین جزیره زندگی می کنند که با شروع ساخت و ساز دراین منطقه باید شاهد منقرض شدن برخی از این گونه ها بود.

نکته اینجاست که در شرایطی که بیشتر شهربازی های کشور غیراستاندارد است و هر چند وقت یک بار خبر مرگ کودکان در شهربازی ها به گوش می رسد باید از مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش پرسید احداث دیزنی لند در جنوب کشور و در منطقه ای که کمتر کسی امکان سفر به آنجا دارد چه گرهی از کار مردم باز می کند؟ برای چه گروهی منفعت خواهد داشت؟ افزون بر این وی از مجوز ساخت هتل های پنج ستاره سخن به میان آورده، هتل هایی که باید گفت گذر کمتر ایرانی به آنها خواهد افتاد، برای نمونه شرایط اقتصادی سبب شد در تعطیلات نوروزی امسال کمتر از 5 درصد از مسافران ترجیح بدهند در هتل ها اقامت کنند.

از این گذشته باید تاکید کرد ماجرایی که سبب شده شرایط زیست محیطی جزایر جنوبی کشور سیر نزولی داشته باشد، این است که این جزایر جزو مناطق آزاد کشور بوده و خود را مستقل می دانند.

هرچند در این مناطق کارشناسان محیط زیست وابسته به مناطق آزاد وجود دارند، اما فعالیت آنها آن طور که باید و شاید نتوانسته مانع آسیب دیدن محیط زیست منطقه شود، به نظر می رسد برای رفع این مشکل نیاز است که رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به دنبال مستقر کردن واحدهای زیست محیطی وابسته به سازمان حفاظت محیط زیست کشور در این مناطق باشد تا تمام مسائل زیست محیطی در این مناطق مطابق با قوانینی که در دیگر نقاط کشور حاکم است، مدیریت شود و به منابع طبیعی کشور که به همه ایرانیان و نسل های آینده تعلق دارد بیش از این آسیب وارد نشود.

مهدی آیینی – گروه جامعه

دوستدار واقعی محیط‌ زیست باشید

محیط‌زیست کشور با چالش های زیادی روبه‌روست، بهره‌برداری از منابع طبیعی کشور بی‌حساب و کتاب انجام می‌شود، حیات وحش کشور وضع مناسبی ندارد، گونه‌های گیاهی زیادی درمعرض خطر انقراض هستند، جنگل‌های شمال، غرب و جنوب کشور با آفت و بیماری‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و تالاب‌ها و دریاچه‌ها یکی پس از دیگری خشک می‌شوند.

این شرایط سبب شده این روزها رسانه ها بیشتر از قبل به این نکات واکنش نشان داده و در این باره اطلاع رسانی کنند.

این ماجرا سبب شده برخی ​ انسان ها در رفتار خود تجدیدنظر کرده و برای حفظ محیط زیست بیشتر از پیش تلاش کنند؛ اما نکته اینجاست که دوستدار واقعی محیط زیست شدن کار سختی نیست، زیرا اصلاح برخی ​ رفتارهایی که هر فرد در طول روز انجام می دهد و ممکن است به چشم ​ نیاید، می تواند در حفظ محیط زیست تاثیر زیادی بگذارد؛ برای نمونه اگر هر شخص هنگام خرید از سوپرمارکت مانند پدر و مادربزرگ ها از زنبیل استفاده کند از حجم زباله های پلاستیکی که تجزیه شدن آنها حداقل به 300 سال زمان نیاز دارد کاسته می شود یا چنانچه در مصرف کاغذ صرفه جویی کنیم درختان کمتری برای تبدیل شدن به کاغذ قطع می شوند، زیرا برای تولید هر تن کاغذ باید 15 درخت تنومند را قطع کرد.

نکته دیگری که می توان به آن اشاره کرد، صرفه جویی در مصرف آب است، زیرا سطح آب های زیرزمینی در کشورمان بسیار پایین رفته و سفره های آب زیرزمینی زیادی تاکنون خشک شده است.

نباید فراموش کرد که این معضل رابطه مستقیمی با سرانه مصرف آب در کشور دارد، چون هر ایرانی در شبانه روز حدود 250 لیتر آب مصرف می کند، متاسفانه در برخی مناطق وضع وخیم تر است و سرانه مصرف آب به 400 لیتر در روز می رسد؛ این درحالی است که متوسط جهانی سرانه آب 130 لیتر در شبانه روز است.

افزون بر این باید نسبت به رفتار دوگانه برخی اشخاص نیز در قبال محیط زیست هشدار داد، زیرا خیلی ها ادعا می کنند طرفدار محیط زیست هستند.

این افراد در جمع های مختلف، ساعت ها درباره وضع نامناسب محیط زیست کشور سخنرانی کرده و دیگران را نصیحت می کنند، اما نکته اینجاست که ادعا های آنها در حد حرف باقی مانده و هیچ وقت از رفتار و اعمال آنها نمی توان فهمید که این افراد اندکی دغدغه محیط زیستی دارند.

باید گفت این افراد خسارت بیشتری به محیط زیست وارد می کنند، زیرا این افراد با رفتار نامناسب خود سبب می شوند، قبح رفتار های ضدمحیط زیستی از بین رفته و افراد بیشتری نسبت به تخریب محیط زیست بی تفاوت شوند.

مهدی آیینی – گروه جامعه

حیات وحش؛ قربانی خودخواهی ما

سود خرید و فروش حیوانات وحشی سرسام‌آور است؛ آنقدر که بعد از قاچاق اسلحه و موادمخدر از آن به عنوان سومین تجارت پرسود غیرقانونی دنیا یاد می‌شود. شرایط محیط‌زیستی کشورمان نیز سبب شده خیلی‌ها به آسانی در این زمینه فعالیت کنند، زیرا نظارت جدی و قوانین بازدارنده‌ای در این باره وجود ندارد.

برای نمونه 17 میلیون هکتار منطقه حفاظت شده کشور را فقط 2617 محیط بان پوشش می دهند که تجهیزات مناسبی نیز در اختیار ندارند، افزون بر این، قوانین بازدارنده ای نیز در این زمینه وجود ندارد. به عنوان مثال می توان به حکم دادگاه متهمان کشتار خرس های سمیرم اشاره کرد که به اعتقاد فعالان حقوق حیوانات، اصلا مناسب نبود.

همه این شرایط سبب شده سودجوها در کشور حاشیه امنی احساس کرده و از هر فرصتی برای تجارت گونه های جانوری و اعضای آنها استفاده کنند.

این در حالی است که زنده گیری نوزادان وحوش هر سال در فصل بهار در کشورمان رنگ و بوی جدی تری به خود می گیرد؛ زیرا نوزادان بیشتر گونه های جانوری این روزها به دنیا می آیند و به علت این که قدرت دفاع از خود را نداشته یا نمی توانند براحتی بگریزند، طعمه برخی افراد سودجو می شوند.

این افراد که متاسفانه تعدادشان کم نیست دو گروه هستند؛ عده ای با زنده گیری نوزادان حیات وحش به دنبال کسب درآمدند و گروه دیگر را نیز اشخاص خودخواهی تشکیل می دهند که حیوانات را خریده و نگهداری می کنند.

نکته اینجاست که چنانچه این افراد بهترین شرایط ممکن را هم برای نگهداری این گونه های جانوری فراهم بیاورند، باز هم سبب آسیب زدن به آنها و محیط زیست کشور می شوند، زیرا اگر نوزادان حیات وحش برای مدتی حتی کوتاه در خارج از محل طبیعی زندگی خود نگهداری شوند، دیگر قادر به زندگی در طبیعت نخواهند بود.

برای نمونه روز گذشته ماموران یگان محیط زیست گلستان، بره آهویی را از انباری خانه یکی از اهالی استان گلستان کشف کردند که شرایط نگهداری و تغذیه نامناسب سبب رشد غیرعادی شاخ و سم دست و پای بره آهو شده بود.

نکته اینجاست که این حیوان به دلیل خودخواهی انسان باید بقیه عمر خود را با تحمل مشکلات جسمی در اسارت سپری کند. این در حالی است که باید یادآور شد مادر این بره آهو نیز دیر یا زود دچار آسیب خواهد شد، زیرا شیر باقیمانده در پستان جاندار مادر تخلیه نشده در نتیجه بتدریج عفونت و بیماری حیوان را از پا درمی آورد.

مهدی آیینی – گروه جامعه

زمين در آستانه زمينگير شدن

امروز روزجهاني زمين است؛ روزي كه در آن بايد توجه ويژه اي به مشكلات اين مادر مهربان داشت

حال زمين خوب نيست؛ تالاب ها خشک شده اند، گازهاي گلخانه اي مهار نشده تر از قبل لايه ازن را نشانه رفته اند، ريزگردها چشم زمين را کور کرده اند ،سطح آب هاي زيرزميني به پايين ترين حد خود در چند سال اخير رسيده و چهره زمين در برخي نقاط از شدت تشنگي ترک برداشته يا در برخي نقاط زمين نشست کرده و دست به خودسوزي زده است.
افزون بر اين روز به روز از پوشش گياهي زمين کاسته و به مساحت بيابان ها اضافه مي شود. اين حکايت اين روزهاي سياره زمين است؛ سياره اي که خانه اول و آخر حدود هفت ميليارد نفر لقب گرفته، اما نکته اينجاست که تعداد کمي از اين افراد به حال و روز زمين توجه مي کنند، زيرا اگر بجز اين بود توازن توليد و مصرف در زمين به هم نمي خورد و کار به جايي نمي رسيد که بيش از توان زمين از منابع آن بهره برداري شود. کار به جايي رسيده که طرفداران محيط زيست سعي مي کنند در طول سال براي يک روز هم که شده، مردم را نسبت به خطراتي که زمين را تهديد مي کند، آگاه کنند. به همين دليل بيست و دوم آوريل هرسال روزجهاني زمين ناميده مي شود. در کشور ما نيز مراسم هفته زمين پاک از امروز تا نهم ارديبهشت اجرا مي شود و مسئولان و سازمان هاي مردم نهاد براي آگاه سازي شهروندان، برنامه هاي مختلفي اجرا خواهند کرد. شعار روز زمين پاک درکشورمان اراده ملي براي زمين پاک است، شعار جهاني امروز نيز شهرسبز با سرمايه گذاري هوشمند در تکنولوژي پايدار براي پيشبرد تفکر است.

    روزي براي زمين
ماجراي نامگذاري روز زمين به حدود 44 سال پيش برمي گردد. عده اي معتقدند سال 1969 براي اولين بار مراسمي براي توجه به زمين و نقش آن در زندگي انسان ها برگزار شد که جان مک کانل فرزند يک مبلغ ديني در آن نقش داشته است. برخي نيز عنوان مي کنند در سال 1970 نلسون گايلورد سناتور آمريکايي درباره آلودگي هايي که به کارگيري سلاح هاي نامتعارف از سوي آمريکا در جنگ ويتنام ايجاد کرده بود، هشدار هايي داد و به اين ترتيب بيست و دوم آوريل از سوي سازمان ملل به عنوان روز زمين شناخته شد. هرساله در تمام کشورهاي دنيا در اين روز مراسم مختلفي برگزار مي شود تا مردم هرچه بيشتر با زمين و عواملي که آن را تهديد مي کند، آشنا شوند.
محمد درويش، مديرکل آموزش و مشارکت هاي مردمي سازمان حفاظت محيط زيست دراين باره به جام جم مي گويد: تلاش هاي سناتور آمريکايي سبب شد در سال 1970 بزرگ ترين همايش زيست محيطي با حضور 20 ميليون آمريکايي برگزار شود. از آن روز به بعد سازمان ملل متحد، بيست و دوم آوريل را به عنوان روز زمين به رسميت شناخت.

    انسان هايي که با زمين قهرند
پژوهش هاي زيادي در سطح بين المللي برگزار شده که حکايت دارد انسان ها هر روز به زميني که روي آن زندگي مي کنند، آسيب وارد مي کنند. براي نمونه جهان اکنون با بحراني به نام ميزان آستانه توليد روبه رو است. در واقع توازن ميزان توليد و مصرف در جهان به هم خورده است. به زبان ساده تر زمين با بدهکاري اکولوژيک روبه رو شده و چنانچه اين روند ادامه پيدا کند، روزي را شاهد خواهيم بود که برخلاف تکنولوژي پيشرفته جمعيت روي زمين براي تامين مايحتاج زندگي خود با مشکل روبه رو خواهند شد. بنابراين ساکنان کره زمين بايد در مصرف و نوع تعامل خود با زمين تغيير ايجاد کنند.
درويش اظهار مي کند: در روز زمين هشدارهايي درباره زمين در بسته هاي نوشتاري و فيلم و سخنراني در اختيار مردم و رهبران جهان قرار مي گيرد. در ايران هم هفته اي به نام زمين پاک نامگذاري شده که از امروز تا نهم ارديبهشت برگزار خواهد شد تا شهروندان ايراني متوجه شکنندگي طبيعت کره زمين شوند، زيرا کشور ما در کمربند خشک جهاني قرار گرفته. به همين دليل آسيب پذيري محيط زيست در ايران بيشتر از کشورهاي ديگر است.
حسن پسنديده، مديرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محيط زيست نيز در اين باره به جام جم مي گويد: شعار روز زمين پاک در کشورمان اراده ملي براي زمين پاک است و شعار جهاني روز زمين، شهرسبز با سرمايه گذاري هوشمند در تکنولوژي پايدار براي پيش بردن اين تفکر است. وي ادامه مي دهد: در بحث شهر سبز روي ساختمان ها، اقتصاد، انرژي و حمل و نقل تمرکز شده، زيرا بايد بهره وري بهبود پيدا کند.

    فقط پسماند توليد مي کنيم
در کشور ما روزانه 49 هزار تن پسماند توليد مي شود. اين در حالي است که فقط 25 درصد پسماندها اصولي مديريت مي شود و بقيه آن مديريت مطلوبي ندارد. نکته مهم اين که از اين مقدار، 13 هزار تن سهم استان هاي ساحلي است.
پسنديده ادامه مي دهد: امسال نيز در روز جهاني هواي پاک، نشست هم انديشي مديريت پسماند استان هاي ساحلي کشور برگزار مي شود.
در استان هاي شمالي مشکلات جدي مانند تفکيک نشدن زباله از مبدا، نبود سيستم هاي بازيافت و دفع اصولي و کمبود منابع مالي مناسب براي مديريت وجود دارد.
اين درحالي است که منابع محيط زيست در اين مناطق از حساسيت بالايي برخوردار است، چون سطح آب هاي زيرزميني بالاست و رها کردن زباله در حريم رودخانه و طبيعت بشدت به محيط زيست آسيب مي رساند.
مديرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محيط زيست عنوان مي کند: در زمينه مديريت پسماند ها تا مدتي قبل قانون و ضابطه خاصي نداشتيم، اما مشکلات به وجود آمده سبب شد در سال 83 قانون مديريت پسماند ها در مجلس تصويب شود. با تدوين آيين نامه اجرايي اين قانون وظيفه دستگاه هاي خصوصي و دولتي در رابطه با دفع پسماندها مشخص شد. به گفته وي اکنون متولي تمام حوزه ها مشخص شده و سازمان حفاظت محيط زيست، نقش ناظر عالي را در اين بين دارد و فعاليت هاي بخش دولتي و غيردولتي را بررسي مي کند.

    جنگل ها بيابان مي شوند
در اين ميان مي توان گفت وضع جنگل هاي هر کشور، شاخص وضع محيط زيست آن کشور است. از آنجا که در کشورمان وضع محيط زيست مناسب نيست، جنگل ها نيز اوضاع نامناسبي دارند. براي نمونه جنگل هاي هيرکاني در شمال کشور و جنگل هاي بلوط در غرب کشور به آفت هاي زيادي مبتلاشده اند. افزون بر اين، 30 سال پيش وسعت جنگل هاي هيرکاني چهار ميليون هکتار بود، اما اکنون به يک ميليون و 800 هزار هکتار رسيده است. در غرب کشور نيز بيش از يک ميليون هکتار از جنگل هاي زاگرس به بيماري زغالي بلوط مبتلاشده است.
فرهنگ قصرياني، مديرکل دفتر زيستگاه ها و امور مناطق سازمان حفاظت محيط زيست در گفت وگو با جام جم به نقش جنگل ها در سلامت زمين اشاره مي کند و مي افزايد: جنگل ها در ذخيره آب و جلوگيري از ريزگردها نقش بسزايي دارند. يکي از چالش هاي ما جنگل هاي هيرکاني است که قدمت زيادي دارند تا آنجا که مي توان آنها را فسيل هاي زنده ناميد. افزون بر آفت و بيماري، جنگل هاي شمال با حجم زياد پسماندها نيز دست و پنجه نرم مي کنند زيرا علاوه بر بوميان منطقه گردشگران زيادي نيز به مناطق شمالي کشور مي روند.
قصراني عنوان مي کند: براي ساماندهي اين مشکل استاندارها در استان هاي شمالي بايد کارگروهي تشکيل دهند تا مانع پراکندگي زباله ها و آلوده شدن جنگل ها شوند. نکته ديگري که دراين بين مي توان به آن اشاره کرد، افزايش مناطق حفاظت شده در کشور است، زيرا کشورمان متعهد شده تا سال 2020 وسعت اين مناطق را در کشور تا 17 درصد افزايش دهد. مديرکل دفتر زيستگاه ها و امور مناطق سازمان حفاظت محيط زيست در اين باره مي گويد: تا ده سال پيش کمتر از 7 درصد اراضي کشور جزو مناطق حفاظت شده بود، اما اکنون اين ميزان به 10.4 درصد رسيده است يعني وسعتي برابر 17 ميليون هکتار را در بر مي گيرد.
اين در حالي است که بر اساس اصل 50 قانون اساسي، حفاظت از محيط زيست، وظيفه عمومي و همگاني است. به همين دليل مسئولان بايد براي هرچه بيشتر همراه شدن شهروندان با محيط زيست تلاش کنند. نقش مشارکت جامعه در حفظ محيط زيست بايد ديده شود. براي نمونه شهروندان بايد در مصرف کاغذ صرفه جويي کنند زيرا براي توليد يک تن کاغذ بايد 15 درخت تنومند را قطع کرد. افزون براين بايد به ياد داشت که بسياري از منابعي که اکنون در دسترس ما هستند تجديدناپذيرند. براي نمونه براي توليد يک سانت خاک 700 تا هزار سال زمان لازم است.

مهدي آييني/گروه جامعه

آماده باشيد ريزگردها دوباره می​آیند

داستان ریزگردها در کشور ماجرای تازه‌ای نیست، از حدود 15 سال پیش پدیده گرد و خاک برای شهروندان کشورمان مشکل ایجاد کرده و می‌کند.

این ریزگردها که منشأ آن بیشتر کشورهای عراق، سوریه و اردن است همراه با باد به کشورمان سفر کرده و مهمان ناخوانده غرب و جنوب غرب کشورمان می شود، البته مدتی است ریزگردها پا را فراتر از رشته کوه های زاگرس و البرز گذاشته و به پایتخت نیز رسیده است، نکته اینجاست که با گذشت این همه سال هنوز راهکار مناسبی برای برخورد با این پدیده اجرایی نشده و مسئولان کماکان از راهکارهای بلندمدتی حرف می زنند که با اجرایی شدن فاصله زیادی دارد.

درست مانند آلودگی هوای کلانشهرها که در دست باد و باران است، ریزگردها را نیز باد و باران مدیریت می کند، چون مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار سازمان حفاظت محیط زیست ادعا کرده شدت بروز ریزگردها امسال نسبت به سال گذشته به علت افزایش 70 تا 73 درصدی بارش در کشور عراق کمتر خواهد شد.

ضیاالدین شعاعی با بیان این که نمی توان با پدیده های طبیعی جنگید، درباره ریزگردها می گوید: پدیده گرد و غبار پدیده ای جهانی است و دنیا با آن مانند یکی از حوادث طبیعی مانند زلزله و توفان برخورد می کند، به همین دلیل به نظر می رسد مناسب ترین راه، کاهش اثرات این معضل است.

به گفته وی باید با اطلاع رسانی مردم را برای حفظ سلامتی شان در برابر ریزگردها آماده کرد.

محمدطالب حیدری، مدیر هواشناسی کردستان نیز در این باره به جام جم می گوید: بادی که تا مدتی قبل از سمت عراق به کشور می وزید با خود باران به همراه می آورد، اما اکنون ریزگردها را می آورد، برخی ها ادعا می کنند امسال به دلیل بارش هایی که داشته ایم بحران ریزگردها کمتر می شود، اما من مخالفم چون مشکلی که در عراق ایجاد شده هنوز حل نشده باقی مانده است. به گفته حیدری در عراق بارندگی زیاد نبوده، افزون بر این، نکته اینجاست که رطوبت عراق به دلیل بارش نیست بلکه به دلیل رودهای دجله و فرات است.

وی عنوان می کند: شرایط جوی در روزهای اخیر نشان داد چشمه های گرد و غبار فعلا فعال هستند. در این مواقع چون وزش باد در عراق و کشور ما زیاد است این گرد و غبار زیاد مشکل ساز نمی شود، اما در فصل هایی که در کشورمان باد کمی می وزد این غبار روی استان های مختلف ته نشین شده و مشکلات زیادی را برای شهروندان ایجاد می کند.

به نظر می رسد برخی از مسئولان هنوز آن طور که باید و شاید از مشکلاتی که ریزگردها ایجاد می کنند باخبر نیستند، چون منشأ ریزگردها در عراق هنوز وجود دارد و باید گفت بیشتر از قبل هم شده است. نکته اینجاست که گرد و غبار فقط در برخی مواقع به دلیل شرایط جوی فروکش می کند.

حیدری اظهار می کند: هنوز تهدید جدی در غرب و جنوب غرب کشور پابرجاست، این مشکل در کوتاه مدت قابل حل نیست، مسئولان کشورمان باید با ترکیه، سوریه و عراق برای برطرف شدن مشکلات مذاکره کنند تا حقابه دشت عراق تامین شود و زمین های رها شده دوباره زیرکشت قرار گیرند.

ریزگردهای خارجی

در این مدتی که بحث ریزگردها در کشور مطرح بوده مسئولان همیشه انگشت اتهام را به سوی کشورهای همسایه نشانه رفته و تاکید کرده و دارند که ریزگردها منشأ خارجی دارند، اما نباید فراموش کرد بخشی از ریزگرد ها نیز منشأ داخلی دارند.

مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار سازمان حفاظت محیط زیست با بیان این که بررسی عکس های ماهواره ای از این حکایت دارد که منشأ اصلی ریزگردها خارجی است و از کشورهای اردن، سوریه و عراق وارد کشور می شود، عنوان می کند: بین 15 تا 20 درصد گرد و غبار منشأ داخلی دارد، مدیریت غلط منابع آب از جمله کنترل آب در دجله و فرات از سوی ترکیه باعث خشک شدن تالاب های بین النهرین شده و در نتیجه کانون هایی برای ایجاد ریزگرد به وجود آمده است.

این در حالی است که باید نبود امنیت در عراق، رها شدن زمین های کشاورزی و خشک شدن سدهای این کشور را نیز از دلایل ایجاد ریزگرد ها به حساب آورد.

قاسم حقانی، رئیس گروه حفاظت خاک دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها درباره منشأ داخلی ریزگردها نیز به جام جم می گوید: برآورد دقیقی در این باره نشده است، منشأ عمده ریزگردها کشور عراق است، درباره منشأ داخلی نیز باید بگویم هنوز برآورد مساحتی نشده، اما مناطقی مانند هامون در سیستان و بلوچستان جزو منشأ های داخلی ریزگردها به حساب می آید.

این در حالی است که در کشورمان اراضی بیابانی زیادی وجود دارد تا آنجا که مساحت این اراضی به 32 میلیون هکتار می رسد. در این میان بیش از 20 میلیون هکتار ازاین اراضی تحت تاثیر فرسایش بادی است و 7.6 میلیون هکتار را نیز باید جزو کانون های بحرانی فرسایش بادی دانست.

راهکاری دیپلماتیک

کارشناسان بر این باورند که فقط از طریق برقراری دیپلماسی قوی می توان مشکل ریزگردها را برطرف کرد، زیرا کشورهای درگیر در این مشکل باید هماهنگ قدم بردارند. شعاعی عنوان می کند: باید پیگیر تفاهم نامه و توافقات بین المللی بین کشورمان با عراق، سوریه، عربستان، اردن و قطر باشیم، هر چه بیشتر این کشورها را برای رفع مشکل بایکدیگر همراه کنیم موفقیت بیشتری به دست می آوریم. برای نمونه تفاهم نامه ای با کشور ترکیه در این رابطه امضا شده چون مهار حدود 30 میلیارد مترمکعب آب دجله و فرات از سوی ترکیه سبب خشک شدن بین النهرین و تشکیل کانون های گرد و غبار شده است.

رئیس گروه حفاظت خاک دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها ابراز می کند: دو سال پیش برای کارشناسان عراقی برنامه آموزشی برگزار کردیم، اما در بین آنها عملا اراده ای وجود ندارد، زیرا دغدغه اصلی آنها برقراری امنیت در کشورشان است. افزون بر این کشور عراق برای تامین زیرساخت های خود نیز با مشکل روبه روست، به همین دلیل وزارت خارجه کشورمان باید قوی تر از گذشته عمل کرده و با هماهنگ کردن کشورهای درگیر در این حوزه از بار مشکلاتی که ریزگردها به کشور تحمیل می کند، کم کند.

به گفته مدیر هواشناسی کردستان، عراقی ها آنقدر مشکل دارند که گرد و غبار را مشکل نمی دانند به همین دلیل باید ابتدا کاری کرد که آنها ریزگرد ها را به عنوان مشکل بشناسند.

مالچ پاشی و بادشکن

تا مدتی قبل در کشورمان برای مقابله با کانون های گرد و غبار، مالچ پاشی صورت می گرفت تا آنجا که حدود 50 سال گذشته حدود 240 هزار هکتار از اراضی بیابانی کشور مالچ پاشی شده است. حقانی در این باره می گوید: اکنون با توجه به قیمت مالچ این کار مقرون به صرفه نیست. تا مدتی قبل مالچ پاشی رایگان بود، اما اکنون قیمت آن لیتری حدود 1440 تومان است. به همین دلیل اکنون کارشناسان راهکار ایجاد بادشکن های زنده و غیرزنده را در پیش گرفته اند و با کاشت نهال برای کاهش فرسایش بادی اراضی تلاش می کنند. وی یادآور می شود: تاثیر آنی مالچ پاشی بیشتر است، اما بادشکن زمانبر بوده و حدود دو سال زمان می برد تا نتیجه بدهد.

حیدری درباره مالچ پاشی خاطرنشان می کند: نمی توان با مالچ پاشی مشکل را حل کرد، زیرا برای چنین وسعتی جوابگو نیست، افزون بر این مالچ نیز به مرور زمان تجزیه شده و در هوا پخش می شود.

هر چند شرایط جوی مانند بارندگی و وزش باد روی بحران گرد و غبار تاثیرگذار است، اما نباید به امید باد و باران دست روی دست گذاشت تا ریزگردها زندگی شهروندان را در غرب، جنوب غرب و حتی مرکز کشور فلج کند، نکته اینجاست که با فعال تر کردن روابط خارجی کشور یا حداقل با کاشت درخت می توان تا حدی از بار مشکلات ریزگردها کاست، زیرا هر هکتار از جنگل به طور متوسط سالانه حدود60 تن ریزگرد را در خود رسوب می کند، اما مسئولان از این نکته غافلند، چون اگر غیر از این بود دستور قطع 19 میلیون اصله از درختان بلوط زاگرس به دلیل شیوع آفت زغالی بلوط هرگز صادر نمی شد.

 

دهقان فداکار دیروز؛ همیار محیط‌زیست امروز

کوهی ریزش نکرده و جان مسافران هیچ قطاری در خطر نیست، اما دوباره ریزعلی خواجوی به تکاپو افتاده تا به سهم خودش جلوی فاجعه‌ای را بگیرد، اما این بار قرار نیست او پیراهنش را آتش بزند تا لکوموتیوران متوجه حادثه شود، زیرا فاجعه آنقدر بزرگ است که ریزعلی با آتش زدن پیراهنش و دویدن روی ریل قطار نمی‌تواند، دردی را دوا کند.

دهقان فداکار هشتاد وچهار ساله بخوبی از این موضوع باخبر است و می داند وضع بحرانی محیط زیست کشور فقط زمانی حل می شود که همه ایرانی ها دست به دست هم داده و برای بهبود آن تلاش کنند، چون خطری که حدود 75 میلیون ایرانی را تهدید می کند فقط به دست خودشان برطرف می شود، زیرا ایرانی ها 3.6 برابر ظرفیت منابع طبیعی کشور خود از منابع طبیعی سرزمین شان بهره برداری می کنند؛ به عنوان مثال در کشورمان هر سال حدود 10 میلیارد مترمکعب از آب های زیرزمینی کشور برداشت می شود، کار به جایی رسیده که در 10 سال گذشته سطح آب های زیرزمینی کشور 50 درصد کاهش پیدا کرده و 290 سفره زیرزمینی کشور که به مراتب از دریاچه ارومیه وسیع تر هستند شرایط شان بحرانی شده این درحالی است که بحران آب فقط یکی از چالش های اصلی کشور است، زیرا وضع جنگل ها، حیات وحش، آلودگی هوا و فرسایش خاک نیز در کشور آن قدر وخیم است که مسئولان به تنهایی نمی توانند برای برطرف کردن آنها کاری از پیش ببرند. به همین دلیل عبور از این شرایط نامناسب فقط با آماده کردن بسترها برای فعالیت سازمان های مردم نهاد و مشارکت های مردمی امکان پذیر خواهد شد.

ریزعلی سالخورده نیز که این روز ها در استان البرز زندگی می کند با این هدف به جمع همیاران طبیعت این استان پیوسته و قرار است در کنار دیگر همیاران طبیعت به صورت داوطلبانه برای حفظ منابع طبیعی و محیط زیست با سازمان حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی همکاری کند تا با گذشت 52 سال از ماجرای فداکاری اش که به کتاب های درسی راه پیدا کرد، همچنان الگوی مناسبی باشد.

این در حالی است که می توان به چهره های سرشناس کشور مانند ستاره های تلویزیون، سینما و ورزش نیز پیشنهاد کرد که با انجام چنین حرکت های نمادینی برای تشویق مردم به همراه شدن با محیط زیست کشور قدم بردارند.

مهدی آیینی – گروه جامعه

سالی برای آشتی با محیط‌ زیست

 

سالی که گذشت سال محیط زیست نبود، درست مانند چندین و چند سال گذشته، در این مدت سیر نزولی شاخص‌های محیط زیستی در کشور آن‌قدر عادی شده که هیچ‌کس از شنیدن یا خواندن آنها به فکر فرو نمی‌رود.

80 درصد تالاب های کشور خشک شده اند، اما هیچ کس تعجب نمی کند یا دیگر چشم هیچ کس موقع خواندن یا شنیدن شرایط بحرانی حیات وحش کشور گرد نمی شود، دیگر شخصی از این که 19 میلیون اصله از درختان جنگل های زاگرس به دلیل آفت زغالی بلوط خشک شده تاسف نمی خورد یا هیچ کس آن طور که باید و شاید به فکر منابع طبیعی کشور نیست تا آنجا 80 درصد مردم کشورمان درک درستی از تخریب منابع طبیعی ندارند، به همین دلیل باید از مسئولان خواست امسال بیشتر از قبل برای آشتی دادن مردم با محیط زیست تلاش کنند.

این در حالی است که آشتی دادن مردم با محیط زیست و منابع طبیعی فقط در صورتی امکان پذیر است که با مشارکت خود آنها صورت گیرد، زیرا چنانچه پای حرف تخریب کنندگان محیط زیست بنشینید خواهید فهمید که این افراد اطلاع زیادی از عواقب کار خود ندارند، یعنی از روی ناآگاهی دست به چنین کاری می زنند.

برای نمونه وقتی اواخر سال گذشته یکی از شکارچیان کرد در مریوان تحت تاثیر اطلاع رسانی سازمان های مردم نهاد شکار را کنار گذاشت، پس از او دو گروه دیگر از شکارچیان با شکستن تفنگ و آتش زدن قفس هایشان شکار را کنار گذاشته و اکنون جزو حامیان محیط زیست کشور هستند.

بنابراین مسئولان باید برگزاری جلسات بی فایده در اتاق های دربسته را کنار بگذارند و برای آشتی دادن مردم با محیط زیست با آنها همراه شده و از نیازها و مشکلاتشان بیشتر بدانند، چون تا زمانی که مسئولان به این باور نرسند که گروهی از تخریب کنندگان محیط زیست فقط به دلیل ناآگاهی، بیکاری یا نبود امکانات تفریحی دست به این کار می زنند، نمی توانند راهکار مناسبی برای حل این معضل ارائه کنند.

افزون براین در این میان نباید از ظرفیت فعالیت های فرهنگی غافل شد، برای نمونه می توان به همکاری موفقیت آمیز صدا و سیما با سازمان حفاظت محیط زیست اشاره کرد که در سریال «پایتخت3» به ثمر نشست.

در این برنامه مخاطبان از لزوم توجه به یوزپلنگ ایرانی که در خطر انقراض قرار دارد باخبر شده و از سختی های شغل محیط بانان اطلاع پیدا کرده و بیشتر از قبل برای همکاری با آنان تشویق شدند.

به همین دلیل چنانچه امسال فعالیت سازمان های درگیر در حوزه محیط زیست کشور روی فرهنگ سازی متمرکز شود، شاید بتوان سال خوبی را برای محیط زیست آرزو کرد.

مهدی آیینی – گروه جامعه

بالا