قرار است در فاز سوم پروژه احیای یوزپلنگ آسیایی تعدادی یوز برای تشکیل بانک اسپرم زندهگیری شود
جامعه
گزارشگران سبز: هنوز زندهگیری مرگبار گورها فراموش نشده که طرح زندهگیری یوزها فعالان محیط زیست را نگران کرده است؛ در آستانه نهایی شدن سومین سند پروژه احیای نسل یوزپلنگ آسیایی به از سازمان حفاظت محیط زیست میرسد که قرار است بانک اسپرم با استفاده از یوزپلنگهای موجود در طبیعت و زندهگیری آنها تشکیل شود. با توجه به اینکه محیط زیست در زندهگیری حیات وحش چندان خوشسابقه و خوشنام نیست، این نگرانی وجود دارد که ۴۰ قلاده باقیمانده یوزپلنگ آسیایی در سومین گام پروژه حفاظت از یوز آسیایی و به دلیل زندهگیری ناموفق مانند شیر و ببر ایرانی به خاطره بدل شود.
نفس
جمعیت سریعترین گربهسان جهان به شماره افتاده است. در کل دنیا، از زیرگونه یوزپلنگ
آسیایی ۴۰ یوز باقی مانده که در زیستگاههای
نسبتا ناامن ایران زندگی میکنند. در شرایطی که پروژه تکثیر در اسارت کوشکی و دلبر
که از سه سال پیش تاکنون در پارک پردیسان بهسر میبرند راه به جایی نبرده خیلی از
کارشناسان نگران عقیم شدن این پروژه در کشور هستند. مجید خرازیانمقدم، مدیرکل
دفتر تنوع زیستی و حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست در این باره گفته دلبر یوزپلنگ
ماده پردیسان به دلیل اینکه یک بار جنین خود را سقط کرده دیگر امکان بارداری طبیعی
ندارد و ایران، دیگر یوزپلنگ ماده در قفس هم هنوز به سن بلوغ نرسیده است.
یک اعتراف تلخ
امید معماریان، دامپزشکی که با پارک پردیسان همکاری دارد در گفتوگو با ما تایید میکند که دیگر از کوشکی و دلبر به طور طبیعی نمیتوانیم بچه داشته باشیم، زیرا دلبر یک بار جفتگیری طبیعی داشته و بعد از ۴۵ روز جنین خود را سقط کرده است. پس از آن حیوان دچار بیماری عفونی میشود و تحت مداوای طولانی قرار میگیرد تا وضعیت عمومیاش بهبود یابد. بنابراین به نظر میرسد که جفتگیری طبیعی برای این یوزپلنگ امکان نداشته باشد و باید از روشهای دیگری برای تکثیر آن در اسارت استفاده کرد.
به
گفته او، پس از جفتگیری طبیعی روشهای دیگری نظیر تلقیح مصنوعی، لقاح خارج رحمی و
انتقال جنین به بدن دلبر ممکن است پله پله رخ دهد. هر مرحله که بگذرد، انجام کار
سختتر و امکان موفقیت درباره دلبر کمتر میشود. ضمن آنکه هزینه بارورسازی این یوزپلنگ
افزایش یافته و امکانات بیشتری در این رابطه نیاز هست. همینطور خطر برای والد
افزایش مییابد.
آن
طور که این دامپزشک اعلام میکند: آلمانیها درباره تکثیر یوزپلنگ در اسارت به ایران
مشاوره میدهند و مکاتبات مختلفی با دو موسسه آلمانی برای استفاده از تجربیات آنها
انجام میشود.
یوزپلنگ
ماده دیگری که در پارک پردیسان در اسارت زندگی میکند و ایران نام دارد، به گفته
معماریان هنوز به سن بلوغ نرسیده است اما امکان جفتگیری طبیعی برای این حیوان
وجود دارد. باید کمی بالغتر شود تا ببینند که آیا امکان زاد و ولد طبیعی برایش
وجود دارد یا نه. پس یک سال و نیم دیگر باید صبر کنیم.
برای
بارورسازی دلبر به روشهای غیرطبیعی هم این دامپزشک پارک پردیسان، به ذخیرهسازی
اسپرمهای کوشکی و یوزپلنگ دیگری که تلف شد و هیراد نام داشت، اشاره میکند اما یادآوری
میکند: برای تکثیر در اسارت دلبر حتما به اسپرم یوزپلنگهای دیگر که در محیط طبیعی
زندگی میکنند هم نیاز داریم.
معماریان
از ارائه طرحی به سازمان حفاظت محیط زیست خبر میدهد که بر اساس آن با زندهگیری یوزپلنگهای آزاد و بیهوش کردن آنها، از این حیوانات
اسپرمگیری میشود. البته اجرای این طرح را منوط به صدور مجوز از سوی ظهرابی معاون
محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست اعلام میکند زیرا باید اجازه بیهوشی از سوی
سازمان حفاظت محیط زیست صادر شود که فعلا این مجوز صادر نشده است.
تکرار مردهگیری
سازمان حفاظت محیط زیست چندان در زندهگیری حیاتوحش خوشنام نیست. میزان موفقیت کارشناسان این سازمان در زندهگیری زیاد نیست و اگرچه در سایر نقاط جهانی درصدی از خطا را در این عملیات میپذیرند اما کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست در زندهگیری گورخرهایی که قرار بود از توران به پارک ملی کویر منتقل کنند، ۵۰ درصد جمعیت گله ده راسی را به کشتن دادند. طبیعی است اگر قرار باشد کار زندهگیری یوزپلنگهایی که فقط ۴۰ قلاده از آنها در طبیعت مانده را به چنین کارشناسانی بسپاریم، این نگرانی ایجاد خواهد شد که به دلیل خطای کارشناسی، نسل یوزپلنگ با سرعت بسیار زیادی در سومین فاز از اجرای پروژه احیای اینگونه منقرض شود و دیگر فرصت نداشته باشیم که فاز چهارمی برای احیای جمعیت این گربهسان اجرا کنیم. این نگرانیای است که مرتضی اسلامی، عضو هیاتمدیره انجمن یوزپلنگ ایرانی هم در گفتوگو با ما آن را تایید میکند. به گفته او اگر میخواهیم یوزپلنگ را زندهگیری کنیم، حتما باید به فردی بدهیم که تجربه این کار را دارد. در غیر این صورت منجر به مرگ جانور میشود.
او
درباره وقایع اخیر و ناموفق بودن زندهگیری حیات وحش نیز میگوید: به لحاظ دامپزشکی
و دارویی در کشور خیلی مشکل نداریم و با ارتباطات بینالمللی، داروها قابل تامین
است. آنچه امروز زندهگیریهای سازمان محیط زیست را با مشکلات و عدم موفقیت همراه کرده
است، رعایت نکردن پروتکل زندهگیری است.
اسلامی
ادامه میدهد: اتفاقاتی که اخیرا شاهد بودیم به خاطر مشکلات دارویی نبود. به خاطر
رعایت نکردن حداقل پروتکلهای زندهگیری بود. برای زندهگیری، بیهوشی و جابهجایی
جانواران یکسری پروتکلهای کلی وجود دارد که برای همه گونهها یکسان است و یکسری
پروتکلهای اختصاصی هم هست که برای هر گونه فرق میکند. به عنوان مثال دوز دارویی
و غیره در جابهجایی برای هر حیوان متفاوت است.
به
اعتقاد عضو هیاتمدیره انجمن یوز ما دانش اجرای پروتکلها در کشور را داریم اما،
افراد کمی هستند که این سواد را به شکل حرفهای دارند.
او
یادآور میشود: لزوما کسی که میتواند حیوان را بیهوش کند، نمیتواند آن را جابهجا
کند. بیهوش کردن یک داستان است و پروتکلهای مربوط به جابهجایی یک داستان دیگر
است. اینها جزئیاتی است که افراد کمی در ایران به آن اشراف دارند ولی از این دست
افراد در کشور وجود دارد.
اسپرمگیری ضروری است
اسلامی
درباره لزوم اسپرمگیری از یوزپلنگهایی که در محیط طبیعی زندگی میکنند، با توجه
به ریسک بالای زندهگیری در ایران نیز عنوان میکند: بحث حفاظتی دو بعد دارد. یک
بعد حفاظتی و اکولوژیک است و بعد دیگر دامپزشکی است.
او
اضافه میکند: در بحث حفاظتی و اکولوژی بهطور قطع باید از یوزهای وحشی اسپرمگیری
کنیم. روند جمعیتی این گونه رو به کاهش است و ما در مورد زیرگونهای صحبت میکنیم که
کمتر از ۴۰ قلاده از آن در کل دنیا مانده است. هیچ ضمانتی وجود ندارد که هر کدام
از این ۴۰ فرد تا چه زمانی زنده میمانند.
عضو
هیاتمدیره انجمن یوز میگوید: سالهای قبل هشدار دادیم که در زیستگاههای جنوبی،
روند کاهش جمعیت وجود دارد. مادهها از بین رفتهاند. در آن مقطع از طرف سازمان
حفاظت محیط زیست و پروژه یوز این هشدار جدی گرفته نشد. حالا از آن جمعیت فقط دو یوز
نر باقی مانده است که فقط از آنها باید عکسبرداری شود. بنابراین بهطور قطع باید
از این یوزپلنگها اسپرمگیری شود تا ذخیره ژنتیکی داشته باشیم. او ادامه میدهد:
اسپرمها را باید نگهداری کرد تا در تکثیر در اسارت استفاده شود.
اسلامی
به این نکته هم اشاره میکند: بحث تکثیر در اسارت کمکی به احیای جمعیت وحشی نمیکند،
اما در شرایطی هستیم که هر کاری با هر میزانی از احتمال موفقیت را باید حفظ کنیم؛
زیرا همین کارها آخرین شانسهای یوزپلنگ آسیایی است.
طرح
تکثیر در اسارت کمکی به احیای یوزپلنگ نمیکند، اما از آنجا که به گفته عضو هیات
مدیره انجمن یوز آخرین شانسها برای بقای این حیوان است، این مساله در دستور کار
سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است.
اعتبار نامشخص فاز سوم پروژه احیای یوز آسیایی
رجبعلی کارگر، مسؤول پروژه یوز به ما میگوید: در فاز سوم پروژه احیای یوزپلنگ آسیایی، تکثیر در اسارت جزو برنامههای اصلی ماست و روی دلبر و کوشکی کار میکنیم.
او
درباره نحوه پرداخت اعتبار از سوی سازمان ملل برای این پروژه عنوان میکند: هنوز
سازمان ملل یا محیط زیست تفاهمنامهای در این باره امضا نکردهاند که میزان
اعتبارات مشخص شود. شاخه عمران ملل متحد (UNDP) نهایت
همکاری را با ما کرده است. خیلی هم تمایل دارد که پروژه ادامه پیدا کند اما اینکه
اعتبار تخصیص داده شود یا تعیین کرده باشند که این اعتبار چقدر است، هنوز مشخص نیست
.
به
گفته کارگر سازمان حفاظت محیط زیست یک سند پنج ساله برای همکاری با سازمان ملل و
سایر کارشناسان و دستاندرکاران و سمنهای این حوزه تدوین کرده است. به محض اینکه
تفاهمنامهای بین محیط زیست و سازمان ملل منعقد شود، سهم سازمان محیط زیست،
سازمان ملل و سایر نهادهای بینالمللی که برای همکاری اعلام آمادگی کردهاند، در این
تفاهمنامه مشخص خواهد شد.
او میزان اعتبار پیشبینی شده برای فاز سوم پروژه احیای یوزپلنگ آسیایی را بیش از حدود سه میلیون دلار اعلام میکند و درباره راهکارهای تکثیر در اسارت یوزپلنگ بیان میکند: ما با تمام روشهایی که کمترین آسیب را به حیوان برساند، وارد عمل خواهیم شد. تکثیر به روش طبیعی بسیار سخت است و در دنیا هم نتوانستهاند از این روش تکثیر استفاده کرده و جمعیت در اسارت را افزایش دهند.
لیلا مرگن