گزارشگران سبز خبر اینجا سبز می‌شود

هرکدام از صاحبان خروس‌ها یک طرف فرش می‌نشینند درست مثل طرفداران پرسپولیس و استقلال در استادیوم آزادی. با اجازه داور، مسابقه شروع می‌شود. خروس‌ها به هم می‌پرند و فریاد ماشاءالله و آفرین گفتن‌های تماشاگران فضا را پر می‌کند، این گوشه‌ای از جدال خروس‌های جنگی است که هر از‌گاه در پایتخت برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان آن اصرار دارند حساب شان با قماربازها فرق می‌کند. به مناسبت سال 96 که در تقویم سال خروس است، سری به یکی از این مراسم زدیم. البته با این شرط که گرفتن عکس و فیلم ممنوع است.

خارهایی را که از قبل آماده کرده، درست روی خارهای خود خروس محکم می‌کند، خروس را می‌بوسد و دست نوازش بر سر و گردنش می‌کشد. آرزو می‌کند خروسش از میدان مبارزه پیروز بیرون بیاید.

از پیش مشخص شده که قرار است خروس‌ها دو راند 15 دقیقه‌ای باهم بجنگند و شخصی که برنده ‌شود، پنج میلیون تومان گیرش می‌آید.

میزبان مسابقه که بین خروس‌بازها سرشناس است، از قبل فرش دستباف 12 متری را کف سالن پهن کرده و مبل و صندلی‌های مناسبی را گرداگرد فرش چیده، فرشی که قرار است رینگ مبارزه خروس‌ها باشد. اطراف فرش هم صاحبان خروس‌ها و مهمان‌ها می‌نشینند. مهمان‌هایی که از شهرهای دور و نزدیک به پایتخت آمده اند تا جنگ خروس‌ها را که از نژادهای خاصی هستند ببینند. البته فرش و صندلی تنها تدارکاتی نیست که میزبان به فکرش بوده؛ او بساط شربت، چای و ناهار را نیز آماده کرده است.

آنچه بیشتر از همه چیز سبب می‌شود مهمان‌ها رنج سفر را برخود هموار کنند، نام و رسم صاحبان خروس‌هاست. افرادی که دوست دارند به عنوان عشقباز شناخته شوند، زیرا تاکید دارند مرامشان دوست داشتن خروس‌هاست نه قربانی کردن آنها.

دو نفر به نمایندگی از صاحبان خروس‌ها روی فرش می‌روند و خروس‌ها را در دست می‌گیرند تا با اشاره داور جنگ خروس‌ها شروع شود‌.

افرادی که دور تا دور فرش نشسته‌اند و خیلی جدی مراسم را دنبال می‌کنند با شروع جنگ فقط با جملاتی مانند آفرین و ماشاءالله خروس‌ها را تشویق به مبارزه بیشتر می‌کنند. درست مثل مسابقات بوکسی که تماشاچیانش جوگیر شده‌اند.

تشویق حریف

خروس‌ها پرهای گردنشان را باد داده‌اند و چشم از یکدیگر بر‌نمی‌دارند. آنها به دنبال فرصتی هستند تا با خارهایی که روی پاهایشان محکم شده به یکدیگر ضربه بزنند. تماشاچیان نیز سرجایشان میخکوب شده‌اند و هرکدام دوست دارند یکی از خروس‌ها برنده میدان شود، چراکه بیشترشان روی برد و باخت خروس‌ها شرط بسته‌اند.

در این گیر و دار، حال صاحبان خروس‌ها جور دیگری است؛ اضطراب در نگاه آنها موج می‌زند، اما دوست ندارند کسی نگرانی را از چهره‌شان بخواند. آنچنان به میدان مبارزه خیره شده‌اند که هیچ حرکتی از چشمشان پنهان نمی‌ماند.

با هر جهش و حمله خروس‌ها ‌تشویق‌شان می‌کنند، حتی اگر خروس رقیب هم حمله مناسبی کرد او را تحسین می‌کنند، زیرا تعریف از خروس رقیب نیز جزو مرام این عشقبازها‌ست و رسم است شخصی که نبرد را باخته نیز باید به شخص پیروز تبریک بگوید و دستی هم به سر و گوش خروس پیروز بکشد.

وقت استراحت

جنگ خروس‌ها مقررات خاص خودش را دارد و معمولا قبل از شروع مراسم افراد بر سر آنها به تفاهم می‌رسند، برای نمونه صاحبان خروس‌ها می‌توانند در طول نبرد دو بار برای خروسشان تقاضای وقت استراحت کنند، به همین دلیل به اشاره آنها افرادی که روی فرش کنار خروس‌ها هستند، خروس‌ها را می‌گیرند و برای استراحت به خارج از میدان انتقال می‌دهند.

در این مواقع، کمک می‌کنند حال خروس جا بیاید. برای نمونه آبی به سر و صورتش می‌زنند یا با دستمال دهان و نوکش را تمیز می‌کنند تا لکه‌های خون و پرها را تمیز کنند برای این کار نوک خروس را بازکرده و دستمال لوله شده‌ای را وارد گلویش می‌کنند و سریع بیرون می‌کشند.

بسیار نیز پیش می‌آید که در وقت استراحت زخم‌های خروس‌ها را بخیه می‌زنند و آنها را برای برگشت به میدان مبارزه آماده می‌کنند.

اگر زخم‌های خروس سطحی باشد، با محلول آب نمک شستشویش می‌دهند و کمی هم اسپری تتراسایکلین روی زخم‌هایش می‌پاشند.

بین برخی خروس‌بازهایی که خروس‌شان را به میدان نبرد می‌فرستند رسم است اگر خروس هنگام مبارزه به پشت بیفتد، بازنده است یا اگر خروسی از دست حریفش فرار کند، آن را باید بازنده میدان به حساب آورد، ‌آنها معتقدند خروسی که از نبرد مستقیم دوری می‌کند، یعنی دوست دارد هنگام عقب‌نشینی به حریف ضربه بزند هم خروس خوبی نیست‌.

نجات خروس مغلوب

افرادی که خود را عشقباز می‌دانند و تاکید دارند قمارباز نیستند، سلامت خروس‌های جنگی برایشان اهمیت بیشتری دارد نسبت‌ به پولی که در میدان مبارزه عایدشان می‌شود‌. به همین سبب اگر حین مسابقه متوجه شوند خروسشان صدمه زیادی دیده، اعلام می‌کنند حاضرند بخشی از جایزه را بدهند، اما جنگ خاتمه پیدا کند.

در چنین مواقعی اگر طرف مقابل نیز به قول معروف عشقباز باشد، از چنین پیشنهادی استقبال می‌کند، چراکه با نجات جان خروس مغلوب در جمع خروس‌بازها برای خود محبوبیت بیشتری به دست می‌آورد.

اما چنین رفتارهایی که به نجات جان خروس‌ها منجر می‌شود در همه میدان‌های جنگ دیده نمی‌شود، زیرا در بسیاری از این میدان‌ها قماربازها حرف اول و آخر را می‌زنند.

اما این ملاحظات در بین قماربازها وجود ندارد. آنها خروس‌های جنگی را می‌خرند تا با جنگ انداختن آنها درآمدزایی کنند. عشقبازها می‌گویند این افراد کار آنها را نیز خراب کرده‌اند، زیرا شرایطی ایجاد کرده‌اند که اغلب مردم وقتی درباره خروس جنگی صحبت می‌شود به یاد شرط‌بندی و قمار می‌افتند.

آنها تاکید دارند عکس‌ها و فیلم‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی از جنگ خروس‌ها منتشر می‌شود همه‌شان به قماربازها تعلق دارد، زیرا عشقبازهای واقعی حاضر نیستند برای خودنمایی دست به چنین کارهایی بزنند. اما قمارباز‌ها برایشان فرقی نمی‌کند در خرابه‌ها و زمین‌های خاکی نیز خروس‌ها را به جان هم می‌اندازند و معمولا جنگ خروس‌ها با مرگ یکی از آنها خاتمه پیدا می‌کند.

خروس جان من است

مشغول ماساژ دادن خروسش است، گاهی بال‌هایش را باز می‌کند و پشتش را می‌مالد، گاهی پاهایش را می‌کشد و ماساژ می‌دهد، می‌گوید تمام زندگی و عشقش این خروس است و بدون آن نمی‌تواند روزگار بگذراند.

می‌گوید خروسش از سگ یا پرنده‌هایی مانند کاسکو باهوش‌تر است و با او بخوبی ارتباط برقرار می‌کند.

تاکید دارد قمارباز نیست و باید از همین اول کار حساب او را از افراد فرصت‌طلبی که با زخمی کردن خروس‌ها به دنبال کسب درآمد هستند جدا کنیم، می‌گوید‌ بنویسید عشقباز هستم.

به همین خاطر به خروسش احترام می‌گذارد. او نمی‌گذارد به خروسش بد بگذرد و جیره غذایی خاصی برایش در نظر گرفته که به گفته خودش عسل و بادام از مواد ثابتش هستند.

آن طور که او می‌گوید، خروس بازهای واقعی شرایط ایده‌آلی را برای خروس‌هایشان فراهم می‌کنند؛ برای نمونه حتی برای آنها پاپوش‌هایی نیز می‌دوزند تا پای خروس آسیب نبیند.

شرایط نگهداری از خروس‌های جنگی آسان نیست، زیرا آنها را باید در قفس‌های جداگانه جای داد و رژیم غذایی مناسبی را برایشان در نظر گرفت.

غلامرضا ایلی یکی از پرورش‌دهندگان خروس‌جنگی است. او می‌گوید مخالف صد درصدی جنگ خروس‌هاست، چراکه می‌توان این پرنده زیبا را نیز مثل سایر پرندگان نگهداری کرد بدون این‌که در میدان‌های قمار آنها را به جان هم انداخت.

خروس بوکس

شکی نیست افرادی که خروس‌های جنگی را در میدان‌های شرط‌بندی به جان هم می‌اندازند حقوق حیوانات را نادیده می‌گیرند، چون بسیاری از این نبرد‌ها با مرگ یکی از خروس‌ها پایان می‌یابد یا دست‌کم خروس‌ها زخم‌های زیادی برمی‌دارند.

ایلی می‌گوید این روزها در بیشتر کشورهای دنیا مسابقات خروس بوکس برگزار می‌شود، مسابقاتی که در آن سعی می‌شود خروس‌های جنگی کمتر آسیب ببیند. به این شکل که کاورهای مخصوصی برای آنها دوخته می‌شود و خیلی وقت‌ها نیز خارهای خروس‌ها را می‌بندند تا آسیب کمتری به یکدیگر بزنند.

او می‌گوید باید چنین شرایطی نیز در کشورمان ایجاد شود تا همه چیز بر‌اساس مقررات اجرا و دیگر سایه قمار از سر خروس جنگی برداشته شود.

آن‌طور که ایلی می‌گوید اکنون افراد زیادی هستند که خروس‌های جنگی را می‌خرند تا مانند پرنده‌های تزئینی دیگر از آنها نگهداری کنند؛ در واقع آنها به نوعی کلکسیونر خروس هستند و باید حساب آنها را از حساب قمارباز‌ها جدا کرد.

باورش مشکل است، اما بین افراد علاقه‌مند به خروس‌های جنگی که خود را عشقباز می‌دانند، علاقه زیادی به این پرنده‌ها وجود دارد تا حدی که اگر یکی از این خروس‌ها بمیرد، برای او عزاداری می‌کنند و از ته دل اشک می‌ریزند.

خروس‌های 10 میلیونی

‌قیمت خروس‌های جنگی متفاوت است و برخی علاقه‌مندان حاضرند آنها را به قیمت‌های بالایی تهیه کنند، اما به طور معمول در بازار قیمت آنها از ده میلیون تومان بیشتر نمی‌شود. طول عمر این پرندگان نیز حدود پنج تا ده سال برآورد می‌شود.

مهدی آیینی

ده‌ها نفر در محدوده‌ای خارج از شهر دور هم جمع شده‌اند تا نبرد سگ‌ها را ببینند. از خودروهایی که در اطراف پارک شده‌اند و هر لحظه به تعداد آنها اضافه می‌شود می‌توان فهمید میان آنها افرادی که وضع مالی مناسبی دارند نیز حضور دارند.

صدای واق‌واق سگ‌ها با هیاهوی افراد حاضر قاطی شده و برخی‌ها را هیجان‌زده کرده است، مردم کم کم دور هم جمع می‌شوند و حلقه‌ای را تشکیل ‌می‌دهند. چند لحظه بعد مرد میانسالی از دو نفر می‌خواهد سگ‌هایشان را برای مبارزه آماده کنند.

آن‌طور که پیداست آنها بر سر مبلغ شرط‌بندی به توافق رسیده‌اند و هر کدام مبلغی را نزد فردی که هر دو به او اعتماد دارند، می‌گذارند تا پس از پایان مبارزه در اختیار صاحب سگ پیروز قرار بگیرد.

مردان جوان، سگ‌هایشان را از خودرو خارج می‌کنند. قلاده‌های محکمی به آنها بسته شده است. به نظر می‌رسد حضور جمعیت و هیاهوی حاکم بر فضا، استرس سگ‌ها را بیشتر کرده است.

انسان می‌جنگد

سگ‌ها خیال جنگیدن ندارند. سرکج می‌کنند تا میدان مبارزه را ترک کنند، اما صاحبانشان مدام قلاده آنها را می‌کشند و سگ‌ها را به جان یکدیگر می‌اندازند. این اتفاق چند بار تکرار می‌شود تا بالاخره سگ‌ها ناچار با یکدیگر گلاویز می‌شوند.

صاحبان سگ‌ها پشت آنها حرکت می‌کنند و مدام با سگ‌ها این طرف و آن طرف می‌روند. آنها با فریاد زدن تلاش می‌کنند سگ‌هایشان را به مبارزه بیشتر تشویق کنند.

تماشاچیان نیز غافل از این که سگ‌ها بشدت درحال آسیب رساندن به یکدیگر هستند هیجان‌زده این رقابت خونین را تعقیب می‌کنند و با حرکت آنها جا به جا می‌شوند تا این جدال را از نزدیک ببینند و هیچ صحنه‌ای از چشم‌شان پنهان نماند.

خیلی طول نمی‌کشد که یکی از سگ‌ها از مبارزه خسته می‌شود. به نظر می‌رسد می‌خواهد میدان مبارزه را ترک کند، اما صاحبش مانع او می‌شود و حیوان را به میدان مبارزه بر می‌گرداند.

این کار با اعتراض طرف دیگر مبارزه رو‌به‌رو می‌شود، اما با جدال دوباره سگ‌ها این موضوع به فراموشی سپرده می‌شود.

حالا دیگر موهای سفید سگ‌ها به سرخی می‌زند و واق واق آنها بیشتر شبیه زوزه‌های حیوانی است که از درد به خود می‌پیچد و نفس‌نفس می‌زند.

در این گیر و دار به نظر می‌رسد یکی از سگ‌ها توانش را از دست داده است. سر کج می‌کند تا از حلقه‌ای که جمعیت دور آنها ایجاد کرده، خارج شود. جمعیت همزمان با حرکت او جا‌به‌جا می‌شود. تلاش‌های صاحب سگ نیز برای بازگردان او به میدان مبارزه راه به جایی نمی‌برد. سگ بیچاره جراحت زیادی برداشته و به زحمت قدم برمی‌دارد و از میدان جنگ فاصله می‌گیرد. به این ترتیب فردی که نقش داور مسابقه را به عهده دارد نیز پایان مسابقه را اعلام می‌کند.

شخصی که پیروز شده سگش را بغل می‌کند و با افتخار نژاد و نام سگش را فریاد می‌زند، اما در مقابل شخص بازنده درحالی که زمین و زمان را دشنام می‌دهد چند مشت و لگد حواله سگ زخمی‌اش می‌کند و فریاد می‌زند سگش باید بمیرد، چون شکست خورده است.

هرچند این مبارزه آخرین مبارزه‌ای نیست که دراین میدان برگزار می‌شود، اما پس از پایان آن شخص پیروز به پولش می‌رسد و سگش را سوار خودرویش می‌کند تا پس از مداوای جراحت‌هایش تمرینات سخت را دوباره در پیش بگیرد و با نسل کشی از سگ برنده و فروش توله‌هایش پول بیشتری به جیب بزند؛ چراکه اکنون سگش به عنوان قهرمان شناخته شده و توله‌هایش قیمتی دو چندان پیدا کرده‌اند. اما در مقابل سگ شکست‌خورده اگر شانس بیاورد و از دست بدرفتاری‌های صاحبش جان سالم به در ببرد با جراحت‌هایی که دارد در بیابان رها می‌شود.

حیوان‌آزاری در تلگرام

این ماجرا که کمتر از شش دقیقه زمان برد روایت گوشه‌ای از زندگی سگ‌هایی است که فقط با نیت جنگ و شرط‌بندی پرورش داده می‌شوند و به نظر نمی‌رسد به این زودی گرهی از کارشان باز شود، چراکه بتازگی پای آنها به شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های تلگرام نیز باز شده و سودجویان با به اشتراک گذاشتن تصاویر و فیلم‌هایی از نبرد سگ‌هایشان، سعی دارند حیواناتی را بفروشند که فقط با نیت پیروزی در میدان جنگ و شرط‌بندی پرورش داده می‌شوند.

افراد سودجوی زیادی در شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام فعال هستند. اگر به کانال‌های آنها سر بزنید تصاویر و فیلم‌های زیادی از نبرد حیوانات مانند سگ، خروس و گاو می‌بینید. متاسفانه تعداد افرادی که عضو این کانال‌ها شده‌اند نیز کم نیست. به همین علت می‌توان گفت تا کنون در کشورمان برنامه فرهنگی مناسبی برای مدیریت این مساله طراحی و اجرا نشده است.

جاوید آل‌داود، رئیس انجمن حمایت از حقوق حیوانات نیز این مساله را تائید می‌کند. او از جنگ سگ‌ها و شرط‌بندی بر سر آنها به عنوان مساله‌ای فراتر از حیوان‌آزاری یاد می‌کند؛ چراکه به نظر او این اتفاق از پیش تعیین شده و بنگاه‌های قوی مالی از این اتفاقات حمایت می‌کنند.

شرط‌های میلیاردی

اغلب کارشناسان معتقدند گردش مالی بالا یکی از دلایلی است که سبب شده شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها و حیوانات گسترش یابد و شبکه‌های مجازی نیز به آتش آن دامن بزنند.

آن‌طور که آل‌داود می‌گوید، هستند افرادی که روی نبرد سگ‌ها شرط‌های میلیاردی می‌بندند. به نظر او، افرادی که در بیابان‌های خارج از شهر‌ها برای چنین کارهایی دور هم جمع می‌شوند گروه خرده پاهای این ماجرا به‌حساب می‌آیند؛ چراکه گروه‌های اصلی، افراد متمولی هستند که در باغ‌های شخصی‌شان جدال حیوانات را به شکل منظم برگزار می‌کنند.

رئیس انجمن حمایت از حقوق حیوانات ازاین مساله پرده بر می‌دارد که رد پای باندهای قاچاق مواد مخدر را نیز می‌توان دراین اتفاق دید، چون پول کلانی در شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها رد و بدل می‌شود.

به نظر می‌رسد مافیایی که پشت جدال سگ‌ها و شرط‌بندی روی آنها وجود دارد، از طریق پرورش سگ‌های جنگی نیز سود می‌برد، زیرا با برد هر نژاد از سگ‌ها قیمت آن نژاد افزایش قابل توجهی می‌یابد و به این شکل پرورش دهندگان نیز پول زیادی به‌جیب می‌زنند.

مجوزهای الکی

کارشناسان معتقدند یکی از مسائلی که سبب شده فرصت طلبان به پرورش سگ‌های جنگی روی بیاورند نبود نظارت بر عملکرد آنهاست. در واقع جهاد کشاورزی نباید به آسانی به افراد، مجوز پرورش حیوانات بدهد.

امیر سبزی، عضو هیات‌مدیره دید‌بان حقوق حیوانات نیز معتقد است جدال حیوانات و شرط‌بندی روی آنها گستره وسیعی دارد، چراکه تامدتی پیش مساله سنتی بود و به نبرد گاو و خروس محدود می‌شد،اما این روزها جنگ سگ‌ها و شترها نیز به آن اضافه شده و بازار گرم‌تری پیدا کرده است. آن‌طور که او می‌گوید برخورد جدی با این افراد صورت نمی‌گیرد تا آنجا که تاکنون چند جلد کتاب درباره پرورش خروس جنگی نیز منتشر شده است.

تمرینات مرگبار

سودجویان برای درآمد بیشتر، حیوانات را مدام شکنجه می‌کنند تا بتوانند از میدان مسابقه پیروز خارج شوند.

عضو هیات مدیره دید‌بان حقوق حیوانات درباره شیوه پرورش حیوانات و آماده کردن آنها برای جنگ تصریح می‌کند: از صفر تا صد این پروسه حیوان‌آزاری است؛ برای نمونه گاو و سگ‌ها را کتک می‌زنند و مجبورشان می‌کنند بارهای سنگین را روی زمین بکشند و جا‌به‌جا کنند تا عضله‌هایشان قوی شود. این در حالی است که فرصت طلبان چنین رفتاری را با خروس‌ها نیز انجام می‌دهند و برای این که حیوانات بتوانند پرش‌های بلندتری داشته باشند آنها را روی صفحه‌های فلزی داغ قرار می‌دهند. بعلاوه کار گذاشتن پروتز، تزریق هورمون و بریدن قسمت‌هایی مانند گوش سگ‌ها را نیز باید به رفتار‌های بیرحمانه و غیر‌انسانی پرورش‌دهندگان حیوان‌های جنگی اضافه کرد. او ادامه می‌دهد: در شمال کشور که بازار نبرد گاو‌ها گرم است، حیوان شکست‌خورده را به قیمت گوشت می‌فروشند و در میدان نبرد، دلال‌هایی هستند که آنها را می‌خرند‌. شیوع حیوان‌آزاری و گسترش شبکه‌های شرط‌بندی روی جدال حیوانات گواهی است بر نبود نظارت بر این حوزه. به همین علت باید از مسئولان خواست با تلاش برای قانونی شدن حمایت از حقوق حیوانات، مانع فعالیت عده‌ای سود جو شد که با آزار و اذیت حیوانات برای خود منبع درآمد قابل توجهی ایجاد کرده‌اند.

دامپزشکی که تهدید شد

برخی دامپزشکان نیز که تجربه رویارویی با باند‌های شرط‌بندی روی جدال سگ‌ها را دارند به مافیایی عمل‌کردن آنها اعتراف می‌کنند. یکی از آنها که تمایل به درج شدن نامش ندارد خاطره‌ای تلخ را در این باره تعریف می‌کند. آن‌طور که او توضیح می‌دهد شخصی با او تماس می‌گیرد و می‌گوید سگش زخمی شده و برای درمانش به کمک دامپزشک نیاز دارد. دامپزشک جوان ادامه می‌دهد:وقتی به نشانی‌ای که گرفته بودم رفتم، متوجه شدم آنجا سگ‌ها را بایکدیگر جنگ می‌اندازند و سگ آن شخص نیز بر اثر نبرد زخمی شده است. به همین دلیل تصمیم گرفتم آنجا را ترک کنم. هنوز مسافت زیادی را پشت سر نگذاشته بودم که متوجه شدم چند نفر با خودرو تعقیبم می‌کنند. آنها مرا متوقف و تهدیدم کردند که اگر ازاین ماجرا به پلیس چیزی بگویم از عمل خود پشیمان خواهم شد.

مهدی آیینی

غیر استاندارد بودن جاده ها وخودروهای تولیدی داخل کشور دست به دست فرهنگ پایین رانندگان و نظارت ضعیف پلیس داده و نتیجه تاسف بار

و مرگباری را رقم زده است تا آنجا که می توان گفت حدود 280 هزار نفر در 12 سال گذشته به دلیل تصادفات رانندگی جان خود را از دست

داده اند. این در حالی است که به گفته مسئولان کشور تا هفت برابر کشته شدگان تصادفات، اشخاص دچار معلولیت می شوند، بنابراین می توان نتیجه گرفت که در 12 سال گذشته حدود دو میلیون نفر هم به دلیل تصادفات رانندگی معلول شده اند.

اگر بخواهیم از هزینه های پنهان تصادفات مانند بی سرپرست شدن افراد و طلاق به دلیل معلولیت چشمپوشی کنیم و فقط حداقل هزینه افراد معلولی را که تصادفات به جامعه تحمیل می کند، بررسی کنیم، رقم فراوانی به دست می آید. برای نمونه اگر هزینه ماهانه هر فرد معلول را چیزی حدود 500 هزار تومان در نظر بگیریم باید گفت این معلولان سالانه هزینه ای برابر با 12 هزار میلیارد تومان به جامعه تحمیل کرده اند.

هواپیما بسیار ایمن تر از خودرو

این در حالی است که اگر آمار کشته شدگان حوادث رانندگی را با حوادث هوایی کشور مقایسه کنیم متوجه می شویم ترس بسیاری از مردم از پرواز بی دلیل است، زیرا از سال 1327 تا 1390 براساس آمار پایگاه اطلاع رسانی صنعت هواپیمایی کشور، حدود 104 سانحه هوایی رخ داده که برخی آنها تلفات جانی داشته است. جالب اینجاست که تعداد افرادی که در این حادثه ها جان خود را از دست داده اند حدود 2052 نفر است.بنابراین با توجه به آمار کشته شدگان تصادفات رانندگی می توان گفت پرواز ایمنی بیشتری دارد.

علاوه بر این به گزارش ایسنا، از سال 1977 میلادی تا 2009 میلادی (1357 تا 1388 شمسی) 17 سانحه هوایی در طول تاریخ صنعت هواپیمایی در نقاط مختلف دنیا به وقوع پیوسته که این تعداد جزو بدترین و مرگبارترین سوانح محسوب می شوند. جالب اینجاست که طی این 32 سال در کشورهای جهان، 5416 نفر جان خود را از دست دادند.

جنگ امن تر از رانندگی در ایران