آخرین خبرها
خانه / بایگانی/آرشیو برچسب ها : تخریب جنگل

بایگانی/آرشیو برچسب ها : تخریب جنگل

اشتراک به خبردهی

جنگل زیر شخم جویندگان گنج

بیکاری سبب شده جوانان زیادی در شمال و غرب کشور در سودای ‌یافتن گنج ‌جنگل را تخریب کنند

«حدود یکصد نفر از جوانان روستای ما این روزها به دنبال یافتن زیرخاکی هستند.» این‌ها را مرد جوانی می گوید که در یکی از روستاهای شمالی کشور زندگی می کند، روستایی که جمعیت آن به ۸۰۰ نفر نیز نمی رسد. این روزها با بالا رفتن قیمت طلا و افزایش نرخ بیکاری ‌ جوانان زیادی تب یافتن گنج دارند تبی که زندگی را به آنها حرام کرده و برخی مواقع به قیمت جان آنها ختم می‌شود.

فقط تب تند زیرخاکی نیست که این روزها به جان میراث فرهنگی کشور افتاده و  رد زخم کلنگ را به یادگار در جنگل ها و مناطق باستانی به یادگار می گذارد، سودجویان زیادی از این آشفته بازار سود می برند افرادی که نقشه های تقلبی گنج، اشیاء عتیقه قلابی و فلزیاب می فروشند نیز از فرصت طلبان این بازار هستند. بازاری که در نبود نظارت سبب بروز آسیب های زیادی شده است.

‌  مدت زیادی از مرگ سه جوینده گنج در اطراف قائمشهر نمی گذرد، چند روز پیش هم ماموران  در همدان هنگام بازرسی از خودروی چند جوان جوینده گنج ۹ ‌سکه مربوط به قبل از اسلام، دو ‌ سکه تاریخی مربوط به دوران صفویه، ۱۲‌ سکه پهلوی‌و تعدادی انگشتر، کشف کردند.‌خبر  دستگیری یا جانباختن ‌ جویندگان گنج  از صفحات حوادث روزنامه ها پاک نمی شود چون آن طور که باید برای اشتغال و فرهنگسازی جوانان تلاش نمی شود با توجه به افزایش فروش و کرایه دستگاه های فلزیاب، ‌ نقشه های قلابی گنج باید نسبت به افزایش فعالیت جویندگان گنج که میراث فرهنگی کشور را نشانه رفته اند هشدار داد.

دست زیاد شده است

از همه قشری به دنبال گنج می روند، از کارگر و شغل آزاد گرفته تا افرادی با پست و جایگاه های مهم، گنج همه را به کوه و دشت می کشاند، نعمت یکی از جویندگان طلا است، او به همرا سه نفر دیگر در راه پیدا کردن گنج بارها زمین را زخمی کرده اند، اما این روزها نعمت از چیزی حر ف می زند که تا الان برایش پیش نیامده بود : او می گوید در کل این سه سال به اندازه امسال نقشه و دستگاه های قلابی در بازار ندیده است، انگار افرادی برای دور زدن جویندگان در بازار نقشه ای قلابی پخش می کنند. «دایی» با قد بلند و ریش سفید جوگندمی، از همه بچه های گروه قدیمی تر است، او که سال ها در معدن با دستگاه های فلزیاب کار می کرده است، خوب دستگاه های فلزیاب را می شناسد، دستی هم در تعمیر و راه اندازی آنها دارد، او چند سالی است که به دنبال گنج شب را در بیابان روز می کند، نام اصلیش را فاش نمی کند، می گوید شما بنویسید دایی. او به ما می گوید: شب هایی بود که وقتی به برای یافتن زیرخاکی به دل کوه و بیابان می زدیم پرنده پر نمی زد، اما الان نمی دانم چه شده است که از اوایل سال تا الان زمانی که به کوه می رویم گروه های را می بینیم که در پوشش های مختلف به دنبال گنج می گردند.

او ادامه می دهد: از این ها بدتر شکست خورده هایی هستند که بعد از خسته شدن در یافتن گنج این روزها دارند با روش های دیگر از جویندگان طلا، کسب در آمد می کنند. آن طور که دایی می گوید افرادی در بازار  نقشه های قلابی می فروشند.

حفاری های غیر مجاز

حرف های نعمت و دوستانش خبر از تند شدن تب یافتن زیرخاکی می دهد، تبی که به نظر نمی رسد خیال به عرق نشستن داشته باشد. جوانان بیکار زیادی این روزها سودای یک شبه پولدار شدن دارند به همین دلیل با بیل و کلنگ به جان زمین و آثار باستانی افتاده اند تا یک شبه راه صد سال را بپیمایند، اما خبرهایی که از سرنوشت این افراد منتشر می شود از این حکایت دارد که این رویا برای بسیاری از آنها به قیمت مرگ یا دست کم زندان تمام می شود.

‌ این اتفاقات در حالی می افتد که فرمانده یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی درباره آمار حفاری‌ های غیرمجاز برای کشف عتیقه در کشور به ایسنا می گوید: درباره افزایش یا کاهش آمار حفاری‌های غیرمجاز در کشور، چیزی را انکار نمی‌کنم اما در رابطه با حفاری غیرمجاز باید بگویم که آمار ما افزایش نداشته است. متاسفانه برخی با اندیشه یک شبه ثروتمند شدن و کشف گنج و عتیقه اقدام به حفاری می‌کنند که قطعا پلیس با آنان برخورد خواهد کرد و اجازه نخواهد داد که عده‌ای سودجو اموال و دارایی‌های ملی را از بین ببرند یا قاچاق کنند.

رحمت اللهی همچنین نسبت به پیامدهای حفاری غیرمجاز هشدار می دهد و می افزاید: متاسفانه مواردی بوده که افراد برای یافتن گنج و عتیقه اقدام به حفاری کرده یا داخل چاه و غاری رفته و داخل همان محل دفن شده‌اند .

گرایش به یافتن زیر خاکی زیاد شده

ناصر یکی دیگر از جویندگان گنج است او در یکی از  روستاهای‌شمال کشور زندگی می کند، ناصر و دوستانش برای پیدا کردن گنج این روزها جایی نمانده که شخم نزده باشند،ناصر می گوید همین دیروز به اتفاق چند نفر خودشان را به قزوین رسانده بودند تا زیرخاکی پیدا کنند. او درباره اینکه چرا به قزوین رفته می گوید: یکی از دوستانم یک قطعه زمین در قزوین دارد در حالی که بیش تر از ۵۰میلیون تومان نمی ارزد یک مشتری پیدا شده که می خواهد ۴۰۰ میلیون تومان بابت آن پرداخت کند به همین دلیل شک کردیم که شاید بحث زیرخاکی مطرح است به همین خاطر خودمان را به اینجا رساندیم اما هرچه دستگاه زدیم  چیزی پیدا نکردیم.

آن طور که ناصر تعریف می کند این روزها تب زیرخاکی همه جا بیداد می کند برای نمونه در روستای ‌آنها که حدود ۸۰۰ نفر جمعیت دارد حدود یکصد جوان سودای پیداکردن گنج دارند و اگر تا مدتی قبل هرچند ماه یکبار به دنبال زیرخاکی می رفتند این روزها هر هفته به یک منطقه شال و کلاه می کنند و بساط گنج یابی شان را پهن.

او ادامه می دهد: تا قبل از گران شدن طلا ما اگر سکه هایی را که در قدیم حکم مدال داشتند پیدا می کردیم حدود یک میلیارد تومان قیمت داشتند به همین دلیل این روزها که طلا گران شده با یافتن چنین سکه ای زندگی مان از این رو به آن رو می شود. به این ترتیب آنها بیشتر مناطقی را که حدس می زنند گنج وجود دارد زیر و رو می کنند.

علیه زمین

حفاری های غیر مجاز ‌ خسارت های جبران ناپذیری را به کشور تحمیل می کند،  سپیده سیروس نیا، معاون میراث فرهنگی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران در این باره به ما می گوید: افرادی که به بهانه گنج به جام زمین و کوه ها می افتند، در بیشتر موارد و به ویژه در مواردی که به اشیاء قدیمی دست پیدا می کنند، به طور حتم بسیاری از آثار دیگر را در اثر کندن و حفاری نابود و خراب می کنند. در واقع این افراد بر اساس قوانین و ضوابط اصولی کاوش را انجام نمی دهند. سیروس نیا به موردی اشاره می کند که برای دست یافتن به یک کیسه طلا کوزه های زیادی را نابود و خرد کرده بودن و ادامه می دهد: بدتر از این موارد زمانی است که این اشیاء از کشور خارج می شود و دیگری در دسترس ما نیست. همچنین از بین بردن آثاری که تا سال های می تواند در موزه ها پذیرای بازدیدی کنندگان باشد و برای کشور درآمد زایی کند خسارت دیگری است که جویندگان طلا به بدنه میراث و تاریخ کشور وارد می کنند.

قیمت وسوسه کنند طلا و اشیا قدیمی هر روز افرادی را  وارد مسیر پر خطر پیدا کردن گنج می کند، در همین مسیر افرادی با خطراتی کمتر و تنها با سوء استفاده از موقعیت جویندگان گنج از  طریق آنها پول به جیب می زنند. تهیه و فروش نقشه و دستگاه های فلز یاب، یا تهیه اشیاء قیمتی و پنهان کردن آن در جایی مشخص و فرستادن جویندگان با استفاده از کلاهبرداری به این مکان ها از شایع ترین روش های سوء استفاده در بازار جویندگان طلا است. هر چند افزایش حفاری ها و جویندگان از سوی مسئولان رد می شود اما شواهد به جا مانده در جنگل کوه ، دشت ها و شهادت محلی های که شبانه در کوه های اطراف روستاهایشان شاهد کند وکاو هستند می تواند زنگ خطری است جدی برای میراث فرهنگی این کشور.

بهنام اکبری

 

 

تله کابین؛ داغ الیم بر دل الیمستان

   با اجرای پروژه تله کابین ۶٫۵ هکتار از مناطق جنگلی و مرتعی الیمستان به یک شرکت خصوصی واگذار می‌شود

ساخت تله کابین در جنگل های الیمستان به عنوان یکی از مناطق بکر شمال که در نوبت ثبت در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد خیلی از فعالان محیط زیست را نگران کرده است، آنها هشدار می دهند که با اجرای این پروژه حدود ۵/۶ هکتار از مناطق جنگی و مرتعی منطقه از بین برود به همین دلیل قرار است صبح فردا (جمعه ‌هفتم اردیبهشت) فعالان محیط زیست ‌آمل در منطقه چلاو روستای گت کلا مراسمی برگزار کنند.براساس اطلاعات خبرنگار گزارشگران ‌سبز خانم نغمه مبرقعی به عنوان سخنران در این مراسم حضور خواهد داشت‌.

به گزارش گزارشگران سبز، اگر تا دیروز کارشناسان نگران بهره‌برداری نامناسب چوب از جنگل بودند، امروز نبود توجه به ظرفیت تفرج در شمال، بلایی دیگر را به این اکوسیستم باستانی تحمیل می‌کند.
به اعتقاد مجید مخدوم، استاد بازنشسته دانشگاه تهران، گردشگران به اندازه بهره‌برداری از جنگل برای این اکوسیستم تخریب به همراه دارند، اما گویا در صدور مجوزهای احداث تله‌کابین برای جذب گردشگر بیشتر، متولیان و تصمیم‌سازان از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند و بدون توجه به استانداردها و حتی وجود نقشه راه، هر روز شاهد کلنگ احداث یک مجموعه تفریحی و توریستی جدید در نوار باریک جنگل‌های شمال هستیم.
این بار هم جنگل‌های الیمستان به عنوان یکی از مناطق بکر شمال که در نوبت ثبت در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد، هدف اجرای پروژه غیر اصولی تله‌کابین قرار گرفته است. فعالان محیط‌زیست با اجرای این پروژه در این جنگل که منجر به از بین رفتن ۶٫۵ هکتار جنگل از عرصه‌های طبیعی می‌شود، مخالف هستند.
گردشگری اگر در سایر کشورها نسخه شفابخشی است که برای نجات اکوسیستم‌های طبیعی ترویج می‌شود، در شمال ایران به بلای خانمان سوزی تبدیل شده که مردم ساکن در این منطقه را به ستوه آورده است. گردشگرانی که به شمال کشور سفر می‌کنند، گرچه درآمدی برای ساکنان شمال ایجاد می‌کنند، اما انبوهی از زباله از خود به جای می‌گذارند که برای مردم محلی بشدت دردسرساز شده است.
به گفته مقامات استانی حجم تولید زباله در شمال کشور در روزهای تعطیل حتی تا دو برابر هم افزایش می‌یابد. توجه به ظرفیت برد برای توسعه گردشگری یکی از اصول اولیه است که در زمان برنامه‌ریزی برای جذب توریست به آن توجه نمی‌کنیم. اکوسیستم‌های جنگلی استان مازندران به عنوان یکی از گردشگر پذیرترین استان‌های کشور، به دلیل حضور بیش از حد مسافر در معرض تهدید جدی قرار دارد، اما باز هم تصمیم‌سازان این استان مجوز احداث تله‌کابینی جدید در منطقه الیمستان را صادر کرده‌اند.
مجید مخدوم، استاد بازنشسته دانشگاه تهران در گفت‌وگو با «گزارشگران سبز» درباره این‌که آیا در زمان برنامه‌ریزی برای احداث تله‌کابین به ظرفیت برد مناطق توجهی می‌شود، از رعایت نشدن ضوابط ارزیابی سخن می‌گوید.

او ادامه می‌دهد: برای اجرای این پروژه‌ها باید اول ارزیابی انجام گیرد. دو چیز باید مشخص شود. این مناطق باید ارزیابی توان اکولوژیک شوند تا بدانیم آیا اینجا تله‌کابین امکان استقرار دارد یا نه. اگر امکان استقرار داشت، بعد ظرفیت برد را حساب کنند.

مخدوم یادآور می‌شود: اینها هیچ‌کدام از این کارها را نکرده‌اند. این قضیه در کشور سابقه‌دار است. با همین شیوه غلط هم ناهارخوران را خراب کردند و هم در نمک آبرود مشکل ایجاد کردند اما باز هم خرابکاری می‌کنند.

او به این پرسش که آیا لازم نیست در شمال اثر تجمعی تمام پروژه‌های تله‌کابین روی یکدیگر را مطالعه کنند تا بدانیم در مجموع این طرح‌ها چه بلایی سر جنگل‌ها می‌آورند؛ این گونه پاسخ می‌دهد: بررسی اثر تجمعی مرحله سوم ارزیابی است.

به گفته این استاد بازنشسته دانشگاه تهران، توسعه بی‌حد و حصر تله‌کابین در شمال کشور رفتار بسیار خطرناکی است. تاکنون تله‌کابین‌های مستقر در شمال چند بار حادثه‌آفرین شده و سقوط کرده‌اند، اما اخبار آن جایی درز نکرده است و صاحبان این سازه‌ها، اصلا به سلامت مردم توجهی ندارند.

او عنوان می‌کند: بر اساس بررسی‌هایی که در دهه ۶۰ انجام دادم و بهره‌برداری جنگل را با اکوتوریسم مقایسه کردم، در خیلی جاها اکوتوریسم اثر تخریبی بیشتری از بهره‌برداری چوب از جنگل داشت.

با توجه به اجرای طرح تنفس در جنگل‌های شمال تب ساخت تله‌کابین در این منطقه بشدت بالا گرفته است.

مخدوم در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به این روندها باید منتظر تخریب بیشتر جنگل باشیم، خطر حذف جنگل‌های ایران را گوشزد می‌کند.

به اعتقاد او، اگر با همین روند پیش برویم، نسل آینده جنگلی نخواهد داشت. ما در حال حاضر از چاله بهره‌برداری جنگل درآمده‌ایم و به چاه گردشگری افتاده‌ایم.

حذف ۶٫۵ هکتار جنگل هیرکانی از کره زمین

تله‌کابین قرار است توسط بخش خصوصی اجرا شود. جواهری مجری ساخت تله‌کابین در این منطقه از مصاحبه با گزارشگران سبز خودداری کرده و آن را مشروط به حضور در دفتر این شرکت می‌کند.

اما علی محمودزاده، عضو انجمن دوستداران دماوند به گزارشگران سبز می‌گوید: با اجرای این پروژه ۶٫۵ هکتار از مناطق جنگلی و مرتعی منطقه به یک شرکت خصوصی به نام مجتمع توریستی تله‌کابین نگین هراز واگذار می‌شود.

او بر اساس اتفاقاتی که در سایر مناطق شمال بعد از ساخت تله‌کابین رخ داده است، اجرای این پروژه را توام با ویلاسازی و توسعه ساخت و ساز می‌داند.

محمودزاده بیان می‌کند: در شمال کشور خارج از ظرفیت اکوسیستم و توان و ظرفیت عمومی مسافر در حال تردد است. تمام آخر هفته‌ها جاده‌هایی که از تهران منتهی به شمال می‌شود، پر ترافیک است. یعنی این مناطق بیش از ظرفیت مسافر می‌پذیرد. پس طرح‌های گردشگری در چنین شرایطی توجیه محیط‌زیستی ندارد.

او برای درآمدزایی مردم محلی نیز راهکاری دارد و معتقد است به جای احداث تله‌کابین و جذب گردشگر، روستاییان می‌توانند در مراتع خود باریجه بکارند و ۴۵ روزه این محصول را برداشت کنند. درآمد حاصل از کشت این گیاه دارویی در هر هکتار مرتع هم سه برابر درآمد سالانه گله‌داری به عنوان شغلی پر ریسک است.

عضو انجمن دوستداران دماوند با اشاره به شهرک‌سازی پس از احداث تله‌کابین در چالوس و از بین رفتن یک محوطه چند ده هکتاری در نوشهر به دلیل تله‌کابین سازی، تاکید می‌کند: متاسفانه جنگل‌های ما ظرفیت طرح‌های اینچنینی ندارد. توجیهی هم برای جذب گردشگربیشتر وجود ندارد. مازندران خارج از توانش گردشگر جذب می‌کند. حاصل توسعه گردشگری تخریب، آلودگی دریا، انباشتن زباله و ترافیک سر سام آور جاده در آخر هفته است.

او یادآور می‌شود: ساخت این تله‌کابین، بیشتر مخرب است و احداث آن به نفع مردم محلی نیست. باید برای اجرای چنین پروژه‌هایی ظرفیت سنجی شود. تهران یک ابرشهر بزرگ و شلوغ است و هوای آن آلوده است. مردم حق دارند از جنگل‌های شمال استفاده کنند. منتها باید رفتارها اصولی باشد. استفاده از جنگل باید در چارچوب توسعه پایدار باشد که این نسل و نسل‌های آینده بتوانند از نعمت جنگل برخوردار باشند. با احداث تله‌کابین مردم در مدت کوتاهی برای تفریح و تفرج به شمال می‌آیند، اما در درازمدت این صدمات جنگل را از بین می‌برد.

احداث تله‌کابین در منطقه حفاظت‌شده

مهدی مس‌چی، دیگر عضو انجمن دوستداران دماوند نیز در گفت‌وگو با گزارشگران سبز، الیمستان را جزو مناطق حفاظت‌شده معرفی می‌کند.

او ادامه می‌دهد: اخیرا اعلام شده که این منطقه جزو مناطق ۱۲گانه دولت برای ثبت در فهرست جهانی یونسکو است.

مس‌چی بیان می‌کند: این طرح در دوره احمدی‌نژاد نتوانست مجوز احداث دریافت کند و مسئولان منابع طبیعی و محیط‌زیست در مقابل آن ایستادگی کردند، اما چگونه است که از سال ۹۳ به بعد، این مجوز داده شده است.

آن‌طور که او می‌گوید: استان مازندران یکی از گردشگرپذیرترین مناطق کشور به شمار می‌رود و مسئولان توان مدیریت ترافیک حاصل از گردشگران، انبوه زباله باقیمانده و عوارض ناشی از آن را در منطقه ندارند. حال معلوم نیست چگونه به تله‌کابینی مجوز می‌دهند که یکی از پایه‌های آن در پرترافیک‌ترین نقطه جاده هراز مستقر خواهد شد.

با توجه به هشدار‌های کارشناسان باید خطر توسعه ناپایدار را بیش از پیش جدی گرفت، زیرا افزایش آمار گردشگران در شمال کشور بدون در نظر گرفتن آسیبی که به جنگل تحمیل می‌شود، تفاوت زیادی با قطع درختان ندارد. باید تاکید کرد به گفته کارشناسان محلی با اجرای این پروژه مناطقی به نام کمر کلوم، پل خمند و الیمستان که از بکرترین مناطق است، توسط تله‌کابین از بین می‌رود. این سازه ۱۲ سکو دارد و در یال غربی قله امامزاده قاسم و الیمستان واقع می‌شود. سکوی اول آن در نقطه اصلی ترافیک هراز که همیشه پلیس هم از حل مشکل آن عاجز بوده است، قرار می‌گیرد.

سازمان جنگل‌ها زیر ذره بین مجلس

گزارشگران سبز از تصویب تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‌ها در کمیسیون کشاورزی خبر می‌دهد

ساخت و ساز در اراضی ملی و توقف بخشی از برنامه‌های حفاظتی سازمان جنگل‌ها عاملی است که بحث تحقیق و تفحص از سازمان متولی عرصه‌های طبیعی کشور را بار دیگر در مجلس داغ کرده است. نمایندگان مجلس نهم هم قصد داشتتند عملکرد سازمان جنگل‌ها را مورد بررسی قرار دهد. در روزهای پایانی مجلس نهم، گزارش کمیته تحقیق و تفحص از عملکرد سازمان جنگل‌ها که در آن به تخلفات زنجیره‌ای در ساختار این مجموعه اشاره شده بود، نهایی شد اما هیچ گاه نتیجه این تحقیق و تفحص قرائت نشد و حال به نظر می‌رسد اقدام نیمه کاره مجلس نهم، توسط اعضای مجلس دهم پیگیری خواهد شد.

   بررسی بحث تحقیق و تفحص از عملکرد سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور را می‌توان در لابه‌لای دستور کار این هفته مجلس شورای اسلامی مشاهده کرد. شمس الله شریعت نژاد عضو کمیسیون کشاورزی در گفت وگو با خبرنگار «گزارشگران‌سبز» با بیان اینکه بحث تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‎ها در کمیسیون کشاورزی تصویب شده است، از قرار گرفتن این خواسته اعضای کمیسیون کشاورزی در نوبت طرح، در صحن علنی مجلس خبر می‌دهد.

به گفته شریعت نژاد اگر بحث تحقیق و تفحص ازسازمان جنگل‌ها در صحن علنی مجلس رای بیاورد، قطعا کمیسیون کشاورزی به دقت عملکرد این سازمان را بررسی خواهد کرد.

او عملکرد سازمان جنگل‌ها در مباحث مربوط به حفاظت، اجرای طرح‌های جنگلداری و مدیریت منابع جنگلی، خروج دام و غیره را نیازمند بررسی بیشتر می داند و می افزاید: باید ارزیابی عملکرد این سازمان انجام شود. راه انداختن و تعطیل کردن طرح‌ها باید تابع ضوابطی باشد و این گونه نیست که به راحتی برنامه‌ها را تعطیل کنیم. (گزارش گزارشگران سبز از اجاره جنگل را اینجا بخوانید)

دلایلی برای تحقیق و تفحص

شریعت نژاد همچنین به زمین خواری‌های گسترده در ارتفاعات اطراف تهران اشاره می کند و ادامه می دهد:   توسعه ناپایدار، بی توجهی به حفظ منابع طبعی ساخت و ساز در دیزین، شمشک، اوشان و فشم و … ناشی از ضعف عملکرد سازمان جنگل‌ها است، زیرا ما همواره از حفظ کاربری اراضی سخن می‌گوییم اما شاهد ویلاسازی در اراضی ملی هستیم. اگر سازمان جنگل‌ها کوتاهی نمی‌کرد، این ساخت و سازها هم رخ نمی‌داد.(گزارش گزارشگران سبز از شرایط نامناسب جنگل را اینجا بخوانید)

این نخستین باری نیست که بحث تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‌ها مطرح می‌شود. در مجلس نهم هم این موضوع مطرح شده بود و کمیته تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‌ها در مجلس شکل گرفت. در آن روزها به اعتقاد نمایندگان مجلس، علل مدیریتی، کاهش میزان جنگل، از بین رفتن مراتع، میزان واگذاری‌ها، اهداف، عملکرد، انطباق با قوانین و تعامل با وزارتخانه‌های صنعتی، تولیدی، ورزشی، میزان واردات چوب به لحاظ حفظ جنگل‌ها، آثار از بین رفتن جنگل‌ها در تخریب (به جهت سیل) مزارع و از بین رفتن خاک غنی، افزایش رانش‌ها و نحوه حفاظت از جنگل به لحاظ پایش انسانی، صنعتی و الکترونیکی محورهای تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور اعلام شده بود. اگرچه یک کمیته ویژه از اواخر سال ۹۳ کار تحقیق و تفحص را آغاز کرده بود اما تا سال ۹۵ همزمان با روزهای پایانی کار مجلس نهم هم این گزارش در مجلس قرائت نشد. در ۲۹ اردیبهشت سال ۹۵، محمد اسماعیل نیا، رئیس کمیته تحقیق وتفحص از سازمان جنگل‌ها در مجلس در گفت‌وگو با خانه ملت از تلاش برای قرائت گزارش تحقیق و تفحص انجام شده درصحن خبر داده بود.

آن طور که او گفته بود؛ اعضای کمیته تحقیق وتفحص از سازمان جنگل‌ها نتیجه این پرونده را تایید کردند اما روز ۲۷ اردیبهشت که قرار بود نتیجه پرونده در کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مورد بررسی و تایید قرار گیرد به دلیل نرسیدن اعضا به حدنصاب این کار انجام نشد.

به گفته اسماعیل نیا اعضای کمیته تحقیق و تفحص بیش از ۴۰ ساعت از گزارشات مستند فیلم تهیه کرده و گزارش آن را تقدیم هیات رئیسه مجلس خواهد کرد.

البته او این نکته را هم اضافه کرده بود که اگر قرائت گزارش تحقیق و تفحص عملیاتی نشود این مساله را می‌توان در مجلس دهم هم عملیاتی کرد به این ترتیب که نمایندگان متقاضی پیگیری پرونده تفحص از سازمان جنگل‌ها می‌توانند از اعضای کمیته تفحص در مجلس نهم برای نهایی کردن پرونده دعوت کنند تا از پیگیری‌های خود گزارشی ارایه داده و در نهایت روند قرائت آن در صحن علنی مجلس طی شود.

او همچنین از وجود تخلفات زنجیره‌ای در عملکرد سازمان جنگل‌ها خبر داده بود و بیان کرده بود: سهل‌انگاری و بی‌توجهی‌هایی در این حوزه شکل گرفته که برخی اقدامات خلاف قانون را رقم زده است به گونه‌ای که برخی از تخلفات زنجیره ای بوده و به همین سبب بررسی این پرونده تا حدودی به طول انجامید که متاسفانه این تخلفات در سایه نبود نظارت بر عملکردهای مدیریتی بود.

بالا